Francuski zespół był dominującą siłą w pierwszych dniach tego sportu i był świadkiem więcej niż jej udziału zarówno w sukcesie, jak i skandalu
Ten artykuł został po raz pierwszy opublikowany w numerze 76 magazynu Cyclist
Nosząc wspaniałe wąsy i koszulkę w grube paski, znakomicie nazwany Hippolyte Aucouturier był francuskim kolarzem wyścigowym na początku XX wieku, który wykazywał więcej niż tylko podobieństwo do archetypowego cyrkowego siłacza.
Miał imponującą sylwetkę i miał pasujący pseudonim, a gazeta Henri Desgrange’a L’Auto nazwała go „Le Terrible”.
Aucouturier był wspaniałym rowerzystą. W 1903 wygrał Paryż-Roubaix, Bordeaux-Paryż i dwa etapy inauguracyjnego Tour de France.
Przewiń do przodu 12 miesięcy i Aucouturier, teraz jeżdżący dla Peugeota, poradził sobie jeszcze lepiej. Spośród sześciu etapów, które złożyły się na wyścig w 1904 roku, cztery z nich wygrał Aucouturier – pierwszy sponsorowany przez Peugeota, który wygrał etap Tour.
Aby to uczcić, Peugeot wystawił dużą reklamę w L’Auto, okrzykując czterokrotnego zwycięzcę etapu.
Niestety wygrane nie wytrzymałyby próby czasu. Tournée z 1904 roku okazało się katastrofą. Oszustwa były powszechne, a jeźdźcy oskarżani o wsiadanie do pociągów, podczas gdy fani partyzantów blokowali drogi, pozwalając tylko faworyzowanym jeźdźcom na przejazd i grożąc innym kamieniami.
Cztery miesiące później francuski związek kolarski zdyskwalifikował wielu kolarzy, w tym Aucouturiera.
Po wymazaniu tych zwycięstw z ksiąg, Peugeot będzie musiał poczekać kolejne 12 miesięcy na swoje „pierwsze” zwycięstwo w Tourze, kiedy Louis Trousselier wziął udział w pierwszym etapie wyścigu w 1905 roku.
W sumie Peugeot wygrał osiem z 11 odcinków w tym roku, a Trousselier zdobył pięć na drodze do zwycięstwa w klasyfikacji generalnej.
Wcześniej w sezonie Trousselier, nazywany „Kwiaciarnią” z powodu rodzinnego interesu, który podobno później przegrał wszystkie swoje wygrane w Tourze w noc hazardu na torze Buffalo, wygrał Paris-Roubaix, podczas gdy Aucouturier twierdził Bordeaux-Paryż.
To był dopiero drugi pełny sezon szosowy Peugeota, ale już dzięki swoim dwóm supergwiazdom kierowali największe wyścigi we Francji.
Od młynków do pieprzu po rowery
Historia Peugeota zaczyna się w XVIII wieku, kiedy Jean-Pierre Peugeot otworzył młyn zbożowy w Montbéliard we wschodniej Francji.
Kiedy młyn przeszedł w ręce jego synów, Jean-Pierre II i Jean-Frédéric, przekształcili go w odlewnię, produkującą szeroką gamę produktów, w tym piły, sprężyny i młynki do pieprzu.
W 1882 roku Armand – wizjonerski wnuk Jean-Pierre’a II – człowiek, który później poprowadził Peugeota do produkcji samochodów – wypuścił na rynek model Grand Bi z wysokimi kołami, a do lat 90. XIX wieku firma zaczęła masowo produkować rowery.
Niemal od razu po rozpoczęciu przez Peugeot produkcji rowerów, kierowcy zaczęli na nich wygrywać wyścigi długodystansowe.
W 1891 roku trzech z 10 najlepszych kierowców pierwszej edycji wyścigu Paryż-Brest-Paryż jeździło Peugeotami, a w następnym roku motocykle firmy zajęły pięć pierwszych miejsc w wyścigu na 1000 km Paryż-Nantes-Paryż – „bezprecedensowy sukces”, zgodnie z plakatami reklamowymi, które pojawiły się później.
Ale marka dopiero się rozkręcała iw 1904 roku powstał zespół drogowy Peugeot. Po zwycięstwie Trousselier’s Tour w 1905 roku, Peugeot zdobył kolejne trzy edycje.
W 1908 roku zespół był szczególnie dominujący, kiedy Lucien Petit-Breton został pierwszym kolarzem, który wygrał wyścigi back-to-back, gdy zawodnicy Peugeota wygrywali każdy etap i zajmowali cztery pierwsze miejsca w klasyfikacji generalnej, dając niepodważalny dowód swojej przytłaczającej wyższość nad wszystkimi innymi”.
Do wybuchu I wojny światowej firma odniosła sześć zwycięstw w Tourze i nie mniej niż 13 głównych wyścigów jednodniowych, w tym inauguracyjny Milan-San Remo i edycję Paris-Roubaix z 1907 roku, wygraną przez Georgesa. Passerieu mimo nadgorliwego policjanta zatrzymał go w drodze na słynny welodrom i poprosił o sprawdzenie roweru.
Później w tym samym roku Peugeot wygrał swój pierwszy Tour of Lombardy.
Na początku przypisywano to Giovanniemu Gerbi z Maino, ale jeździec znany jako Czerwony Diabeł opanował swoje stare sztuczki, a jego zwolennicy najpierw zablokowali przejazd kolejowy, co pozwoliło mu zbudować sporą przewagę, a następnie rozrzucając pinezki na trasie, aby jeszcze bardziej utrudnić jego ścigającym.
Gerbi przekroczył linię jako pierwszy, ale następnego dnia spadł z ligi, a zwycięstwo otrzymał Gustave Garrigou z Peugeota.
Mimo takiego sukcesu nie wszystko było tak proste. Kiedy Eugene Christophe złamał widelce w Tourmalecie w 1913 roku i został zmuszony zejść pieszo do lokalnej kuźni, aby naprawić swoją maszynę, był to Peugeot, który zgiął się pod nim.
Relacjonując incydent w La Sport et Vie w 1960 r. Christophe powiedział: „Miałem czas, aby zobaczyć mój widelec uginający się przede mną. Mówię ci teraz, ale wtedy, aby uniknąć słabej reklamy dla moich sponsorów, nie chciałem tego ujawniać…”
W czerni i bieli
Słynna obecnie czarno-biała koszulka w szachownicę Peugeota została wprowadzona w 1963 roku, w którym do francuskiej drużyny dołączył Brytyjczyk Tom Simpson.
Simpson zdobyłby Bordeaux-Paryż, Mediolan-San Remo i Tour of Lombardy Classics, ten ostatni zaledwie pięć tygodni po wygraniu Mistrzostw Świata.
„On nosi tęczową koszulkę”, donosił włoski dziennik La Stampa o samotnym przybyciu Simpsona do Como. „Wisi na rowerze, domagając się od siebie ekstremalnych rezerw energii.
‘Publiczność przez chwilę milczy, w absolutnej ciszy. Wtedy ktoś klaszcze w dłonie. Inni go kopiują.
‘Simpson przekracza linię mety pośród zgiełku ogromnej owacji… jego twarz rozjaśnia wieczny uśmiech, który wydaje się bawić ze wszystkim i wszystkimi.”
Inne znane nazwiska, które nosiły czarno-białą koszulkę to Rik Van Steenbergen, Eddy Merckx, Pino Cerami i Bernard Thévenet, który zdobył dla zespołu ostatni tytuł Tour de France w 1977 roku.
W latach 80. Peugeot stał się pierwszym profesjonalnym zespołem wielu anglojęzycznych neoprofesjonalistów – wśród nich Robert Millar, Stephen Roche i Sean Yates.
Peugeot był głównym sponsorem do 1986 roku, a jego ostatnie zwycięstwo odniosło się na 5. etapie Tour de l’Avenir.
Potem firma zmniejszyła swoje zaangażowanie w kolarstwo jako współsponsor zespołu Z, zanim ostatecznie całkowicie wycofała się ze sportu.
Fotografia: Danny Bird
