Edvald Boasson Hagen wygrywa etap 19 Tour de France 2017, a Froome pozostaje w kolorze żółtym

2024 Autor: Bryan Jacobson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 03:02

Edvald Boasson Hagen oszałamia fantastycznym solowym wysiłkiem, aby spędzić dzień na scenie 19

Edvald Boasson Hagen (Dimension Data) jako pierwszy dojechał do Salon-de-Provence na 19. etapie Tour de France 2017, po fantastycznym samotnym ataku na udaną przerwę dnia 20 kolarzy. Chris Froome bezpiecznie skończył w paczce i zachował żółtą koszulkę.

Ostatnie 5 km to seria ataków tyłem do siebie, która z pewnością powaliła norweskiego mistrza, ale Boassan Hagen pokazał fantastycznie silną formę w odpieraniu ataków i trzymaniu się pierwszej grupy.

Pakiet 20 osób zmniejszył się do zaledwie 8, gdy Boassan Hagen wykonał solowy wysiłek w późnym czasie, mając do końca tylko 2,7 metra. Przywiózł ze sobą Nikiasa Arndta (Sunweb), ale Norweg upuścił go na ostatnich 2 km, by decydujący dobiegać do mety.

Cofając się do tyłu, grupa pojawiła się bez incydentów, umieszczając Froome'a na dobrej pozycji do walki o jego żółtą koszulkę w jutrzejszej jeździe na czas, ponieważ czołówka klasyfikacji generalnej pozostała niezmieniona.

Jak przebiegł wyścig

Przerwa zawsze była prawdopodobnym źródłem dramatu na cały dzień, a wielu kolarzy odczuwało presję, by zaangażować się, aby wydobyć ostatnią ekspozycję z wyścigu.

Pierwszy atak wyszedł Guillaume van Keirsbulck (Wanty-Groupe Gobert), który na 4 etapie zatrzymał się na dystansie 200 km do Vittel. Jego dzisiejszy atak został szybko wycofany i rozpoczęła się seria kolejnych ataków.

Grupa Adriena Petit (Direct Energie), Michaela Albasiniego (Orica) i van Keirsbulcka (Wanty) rozrosła się do około 10 kolarzy, ale wszystko zostało zebrane razem podczas podjazdu kategorii 3 na Col Lebraut.

Z 190 km przed metą, Lilian Calmejane (Direct Energie) i Elie Gesbert (Fortuneo-Oscaro) zaatakowali z przodu, co wydawało się skazane na porażkę, dopóki nie przeszła duża grupa rowerzystów, w tym kilka znanych nazwisk i wydawało się, że mieć siłę przyklejania.

Gdy Sky dał zawodnikom trochę miejsca, przerwa dla 20 zawodników zaczęła się wydłużać. W grupie znaleźli się Jan Bakelants (AG2R-La Mondiale), Daniele Bennati (Movistar), Bauke Mollema (Trek-Segafredo), Ben Swift (ZEA), Rudy Molard (FDJ), Michael Albasini i Jens Keukeleire (Orica), Edvald Boasson Hagen (Dane wymiarowe), Gianluca Brambilla (Quick Step), Robert Kiserlovski (Katusha), Thomas De Gendt i Tony Gallopin (Lotto-Soudal), Nikias Arndt (Sunweb), Julien Simon (Cofidis), Lilian Calmejane, Sylvain Chavanel i Romain Sicard (Direct Energie), Elie Gesbert, Romain Hardy i Pierre-Luc Périchon (Fortuneo-Oscaro).

Ze 170 km przed końcem przerwa wydłużyła przewagę do 5,40 sekundy, na krótko przed przebiciem opony, które groziło wyrzuceniem z grupy Brytyjczyka Bena Swifta. Udało mu się odgonić, a przepaść rosła i rosła.

Z 14 z 22 drużyn w Tour, była to przerwa, która została chętnie zaakceptowana przez większość peletonu i wzrosła do 8 minut, a 125 km przed metą

Po krótkiej pogoni Team Sky, różnica została na krótko zmniejszona do prawie 7 minut, ale po drugim sprincie pośrednim – wygranym przez Thomasa de Gendta i pierwszym – różnica ponownie się powiększyła.

Na 65 metrów przed końcem przerwa wydłużyła swoją przewagę do 8.30, a Sky nie wykazywała większego zainteresowania sprowadzeniem go z powrotem i wyglądało na to, że na pewno utrzyma się do mety.

Col de Pointu kategorii 3, o długości 5,8 km i umiarkowanej średniej 4,1%, niewiele zrobił, aby spowolnić postęp w przerwie, która przekroczyła 9 minut przed żółtą koszulką.

Finał

Ze 30 km do końca przerwy było tylko 10 minut do przodu i było jasne, że zwycięzca będzie z tej 20-osobowej grupy. Wszystkie oczy zwrócone były na Bauke Mollemę, gdy atak zbliżał się do ostatnich 20 km, w przeciwnym razie Boasson Hagen lub Swift wydawali się prawdopodobnymi zwycięzcami sprintu.

Na ostatnich 20 km bardzo szybkie tempo z przerwy podzieliło grupę na trzy części, z Benem Swiftem w drugiej grupie, podczas gdy Boasson Hagen pozostał na prowadzeniu.

Trzy grupy jechały zaciekle z prędkością prawie 60 km/h na płytkim zjeździe z ostatnich 15 km, gdy między pierwszą grupą a ścigającymi pojawiła się 15-sekundowa przerwa.

Prowadząc do ostatnich 5 km, w czołowej grupie było wiele ataków, z których kilka groziło dalszym jej fragmentacją.

Ostatnie 5 km dało niesamowicie szybki bieg z atakiem po ataku. Boasson Hagen trzymał się grupy dzięki imponującej wytrwałości, gdy Thomas de Gendt przeprowadził skoordynowany atak, który groził zatrzymaniem.

Boasson Hagen trzymał się, a kiedy zaatakował z 8-osobowej grupy, uważa, że wyglądał dobrze dla Norwega.