Stephane Rossetto wygrywa 4. etap Tour de Yorkshire; Van Avermaet zajmuje generalną klasyfikację
Stephane Rossetto (Cofidis) udowodnił, dlaczego kolarstwo jest pięknym sportem po wygraniu trudnego 4. etapu z Halifax do Leeds po przejechaniu ponad 120 km solo. Francuz zaatakował na podstępnie stromym Cote de Park Rash po 77 km i nie obejrzał się za siebie.
Rossetto przekroczył linię sam, z krzywym uśmiechem i zasłużenie, po tym, jak był tak odważny wcześniej tego dnia. W wyścigu o drugie miejsce Greg Van Avermaet (BMC Racing) wyprzedził Iana Bibby (JLT Condor).
W wyścigu o klasyfikację generalną to BMC Racing przechytrzyło Astanę, pozwalając Van Avermaetowi wyrwać zwycięstwo z rąk Magnusa Corta Nielsena.
Umieszczając Brenta Bookw altera (BMC Racing) we wczesnej przerwie dnia, BMC rozegrało taktyczną klasę mistrzowską, zmuszając Astanę do ścigania. To nieuchronnie spowodowało, że mężczyźni w błękitnym odcieniu zniknęli i pozwoliło Van Avermaetowi i jego ludziom zdystansować odizolowanego Corta Nielsena.
Gdy Nielsen odpadł, Eduardo Prades (Euskadi-Murias) i broniący tytułu Serge Pauwels (Dimension Data) zajęli odpowiednio drugie i trzecie miejsce.
Co się stało?
Etap 4 był prawdopodobnie najtrudniejszym etapem Tour de Yorkshire 2018 z 189,5-kilometrową trasą z Halifax do Leeds z sześcioma sklasyfikowanymi podjazdami na trasie i wieloma innymi niesklasyfikowanymi po drodze.
Zdołała uciec stosunkowo duża i poręczna grupa, w tym Owain Doull (Team Sky), Brent Bookw alter (BMC Racing) i Tom Pidcock (Team GB). Uzyskali wygodną lukę nad peletonem, który został zebrany i nadawany przez Astanę z pomocą lidera wyścigu Magnusa Corta Nielsena.
Przed nami przerwa była wyzwaniem dla trzech pierwszych sklasyfikowanych podjazdów tego dnia, a Max Steadman (Canyon-Eisberg) zdobył lwią część oferowanych punktów.
Po chwili Steadman wraz ze Stephane Rossetto (Cofidis) odskoczyli z przodu, szukając odrobiny chwały. Steadman wkrótce został porzucony przez Rossetto, który wyruszył na solową przygodę. Młody Brytyjczyk znalazł się na ziemi niczyjej między liderem a pozostałą przerwą.
Peleton uderzył w podstawę Park Rash, przerażająco stromego podjazdu, który wielokrotnie osiągał 20-procentowe wzniesienie. Przerwa walczą w podjeździe, zwłaszcza Tom Baylis (One Pro Cycling) i Gabriel Cullaigh (Team GB). Tymczasem z powrotem w grupie, Laurens De Vreese (Astana) doprowadził grupę na szczyt siedem minut za Rossetto.
Człowiek z misją, człowiek z Cofidis rozszerzył swoją przewagę nad główną grupą do prawie dziewięciu minut, co było imponujące, choć mało prawdopodobne, aby się utrzymało.
Rossetto wydawał się być na jeden dzień na milion, zgarniając pozostałe punkty King of the Mountains, aby zapewnić sobie ogólną rywalizację.
Podczas gdy jeździec solowy ścigał się sam, wyścig z tyłu stał się intrygujący, a członkowie uciekinierzy zagrażali prowadzeniu w klasyfikacji generalnej Cort Nielsen.
Wśród poursuivantów Bryan Couquard (Vital Concept) zaatakował Doulla, próbując połączyć się z liderem sceny Rossetto, ale Coquard znalazł się przy rosnącym peletonie na ostatnim podjeździe tego dnia, Cote de Otley Chevin.
Eddie Dunbar (Aqua Blue Sport) był następny, aby rzucić kostką, dystansując peleton, gdy wjeżdżał na ostatnie 500 m podjazdu. Z tyłu doszło do odłamków, gdy Cort Nielsen zdystansował się od rywala Van Avermaeta, który był otoczony przez trzech kolegów z drużyny.
Ostateczny sprint pośredni był oczywiście jednym z Rossetto, ale widziałem atak Van Avermaeta przez dodatkowe sekundy, które chwycił, zbliżając go do Corta Nielsena.
Wyścig wszedł na ostatnie 10 km z Rossetto nadal na prowadzeniu przez 90 sekund, a Van Avermaet najwyraźniej ścigał się po zwycięstwo w klasyfikacji generalnej.
