Smagana wiatrem pustynia Abu Zabi to idealne miejsce do przetestowania trzech najbardziej aerodynamicznych rowerów szosowych na świecie
W Abu Zabi pada tylko kilka dni w roku. W rzeczywistości średnie roczne opady są tutaj tak niskie, że czasami stosuje się proces „zasiewania chmur”, aby zachęcić do dalszych opadów.
Wydaje się więc więcej niż trochę pechowym, że w dniu, w którym przyjechaliśmy testować rowery na pustynnym torze rowerowym Al Wathba, uzbrojone w trzy najwyższej klasy maszyny aero i starannie zaplanowaliśmy każdy szczegół naszych podróż trwająca miesiące, duże krople wody rozpryskują się na nasze wypiaskowane ramiona.
Przynajmniej kiedy nadejdzie deszcz, jesteśmy w pobliżu jedynego schronienia na tym 96-kilometrowym torze – kawiarni Adnoc – więc postanawiamy udać się pod osłoną, aby się odświeżyć, czekając na pustynną burzę.
Rowerowa oaza
Ścieżka rowerowa Al Wathba to dość dziwny i wspaniały rozwój.
Opracował go multimiliarder szejk Mansour bin Zayed Al Nahyan, członek rodziny rządzącej Abu Zabi (i właściciel Manchester City FC), aby obsłużyć rosnące zainteresowanie kolarstwem szosowym w regionie.
Biorąc pod uwagę, że jazda na rowerze po głównych drogach w Zjednoczonych Emiratach Arabskich jest niebezpiecznym przedsięwzięciem, zdecydowali, że rozwiązaniem będzie stworzenie dedykowanej drogi dla rowerzystów na pustyni około 70 km poza miastem.
Jest wyznaczony w serii pętli o długości 30 km, 22 km, 20 km, 16 km i 8 km, a jeśli wykonasz każdą pętlę po kolei, tworzy 96 km nieskazitelnej, wolnej od samochodów drogi.
Andy Sherwood, redaktor magazynu Cyclist Middle East i jeden z moich dzisiejszych towarzyszy jazdy, mówi mi, że pełna 96-kilometrowa trasa jest znana miejscowym jako „pełny monty”.
‘Nasz klub, Raha Cycling, czasami robi „podwójny pełny monty”, a potem jeszcze raz robimy 8-kilometrową pętlę tylko po to, by zdążyć do 200 km. To trudne w upale” – mówi.
Andy, ekspata mieszkający w Abu Dhabi, opowiada mi o niektórych szczegółach boomu kolarskiego na Bliskim Wschodzie:
„Jest to napędzane w szczególności tym, jak szejkowie przyjęli to na poziomie osobistym i zawodowym”, mówi.
‘Mamy teraz trasę Dubai Tour i Abu Dhabi Tour [ta ostatnia otrzymała w tym roku status WorldTour].
‘Biorąc pod uwagę, że ZEA nie mają historii kolarstwa, kraj naprawdę się tym zajął.
‘Szejkowie zbudowali takie ścieżki rowerowe, jak ten, i jeden w Dubaju, który ma ponad 150 km długości. Dużą częścią tej akcji jest aktywizacja ludzi w walce z otyłością, a te trasy zapewniają ludziom bezpieczne środowisko do jazdy”.
Tor jest otwarty 24 godziny na dobę i oświetlony do jazdy w nocy, co według Andy'ego jest popularną opcją w regionie, w którym temperatury w ciągu dnia w lecie mogą z łatwością osiągnąć czterdziestkę.
To niesamowity obiekt, niepodobny do niczego, co spotkałem w Europie, ale to nie jest główny powód, dla którego tu jesteśmy. Niekończące się drogi i płaski, wietrzny teren sprawiają, że tor Al Wathba jest idealnym miejscem do testowania aerorowerów szosowych.
Deszcz szybko się kończy – właściwie wszystkie dowody wyschły do czasu, gdy kończymy kawę – więc wkrótce wracamy, zatankowaliśmy i ponownie jesteśmy gotowi do walki z wiatrem.
Najlepszy z trzech
Również ze mną dzisiaj jest Kate, regularna współpracowniczka i znakomita zawodniczka, która teraz próbuje zdecydować, czy jej maleńka 53-kilogramowa rama jest przewagą na wietrze w porównaniu z nami, większymi kolesiami, czy w rzeczywistości jest po prostu w niebezpieczeństwie bycia zdmuchniętym.
Kate jeździ Trek Madone, z bezkablowym przodem, specjalnie zaprojektowanymi hamulcami z zaciskami aerodynamicznymi i dziwnymi klapami na główce ramy.
Tymczasem Andy jest uzbrojony w Cervélo S5, rower, który kontynuuje tradycje Soloist, oryginalnego aero szosówki. To zostawia mnie na Specialized Venge ViAS Disc, która uzupełnia nasze trio najlepszych na świecie rowerów aero.
Co ciekawe, Andy's Cervélo jest wyposażony w przekładnię Sram Force 1 (1x11), co jest rzadkim widokiem w rowerach szosowych, ale jak zaznacza, jest to powszechne w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, ponieważ jest tak płaskie, że nie ma potrzeby stosowania dwóch zębatek.
His S5 ma również efektowny wizualnie i niesamowicie drogi zestaw 80 mm lekkich kół z włókna węglowego (przednie koło Autobahn VR8 kosztuje 2 600 funtów, tylne Fernweg 80 kolejne 2 200 funtów).
To, jak się okazuje, nie jest rzadkością w tych częściach.
„Emiracjanie zwykle wybierają najdroższe rowery” – mówi Andy. – Zobaczysz mnóstwo ostentacyjnego wyposażenia, jeśli posiedzisz tu trochę. I mnóstwo Cervélos.’
Nie żeby inne motocykle były nędzne w porównaniu. Siedzimy tutaj na sprzęcie o łącznej wartości ponad 25 000 funtów, więc powinniśmy dopasować się do miejscowych, chociaż w ten poniedziałkowy poranek mamy to miejsce prawie dla siebie – jednym z nielicznych wyjątków jest ktoś, kto zmierza na rowerze o wartości ponad 10 000 funtów w spodenkach piłkarskich i tenisówkach.
Wygląda na to, że wciąż jest wiele do zrobienia w zakresie etykiety mody rowerowej.
Przeminęło z wiatrem
Podczas gdy teren jest głównie płaski, Al Wathba wcale nie jest łatwą jazdą.
Wiatry wiejące przez tę pustynną przestrzeń zapewniają doświadczenie pochłaniające energię, a gdy wyruszamy wśród wydm, nie mija dużo czasu, zanim jedziemy gęsiego, z głowami w dół i czujemy ukłucie piasku przeciwko naszym goleniom.
„Przyjdź tutaj w niewłaściwy dzień, a przez pierwsze 15 km możesz jechać pod wiatr o prędkości 30 km/h” – mówi Andy.
Dzisiaj wiatr jest bardziej wyrozumiały 16-18km/h, wciąż dużo do pokonania, ale prawdopodobnie idealne warunki, aby przetestować nasze zręczne maszyny aero.
Andy już zastanawia się, w jaki sposób może kupić nowy rower obok swojej żony, zdumiony tym, o ile łatwiej pokonać wiatr na Cervélo S5 w porównaniu z jego własnym standardowym rowerem szosowym Boardman.
„Nienawidzę brzmieć banalnie, ale czuję, jakbym przecinał powietrze”, mówi. „Moje ciało po prostu nie jest tak poobijane na wietrze, jak zwykle tutaj. I nie mogę uwierzyć, że nie zmagam się bardziej w bocznym wietrze na tych supergłębokich kołach.”
Jestem tak samo zaskoczony jak on. Kiedy po raz pierwszy zobaczyłem jego rower, obawiałem się, że możemy go ratować z piaszczystych wydm, łącząc koła i ramę, aby zapewnić znaczną powierzchnię dla bocznych podmuchów.
Zamiast tego stępiony profil aerodynamiczny Autobahn i brak szprych – tylko osiem z przodu (po cztery z każdej strony podpierające gigantyczną felgę) – oznacza, że Andy nie musi dużo walczyć, aby utrzymać Cervélo S5 w linia prosta.
Kiedy mówimy o kołach, moje koła Roval Rapide CLX o głębokości 64 mm również w tych warunkach okazały się lepsze niż oczekiwano.
Przyspieszają i dobrze utrzymują prędkość, ale znowu to brak podmuchów bocznych jest dla mnie wyróżniającą cechą.
Podczas jazdy w pozycji schowanej nie czuję, że wiatr źle wpływa na mój układ kierowniczy.
Często znajduję się w ciasnej, aerodynamicznej osłonie na Venge ViAS. Po pewnym czasie bolą mnie szyja i ramiona, nie dlatego, że rower jest niewygodny, ale z tego, że tak dużo czasu spędzam na zjazdach, tak ten rower zachęca do agresywnego stylu jazdy.
To przyjemność poczuć, jak Venge reaguje na moje sygnały i czerpać korzyści z dodatkowej prędkości.
Demony prędkości
Miałem oko na dane generowane przez korby Quarq, które są standardem w tym modelu Venge i jestem pod ogromnym wrażeniem tego, co widzę.
W tych warunkach spodziewałbym się, że wydatkowana będzie znaczna część mocy, aby utrzymać średnią 30-35 km/h, na której jedziemy pod wiatr.
Zamykając zakręt po drugiej stronie toru, Kate, która do tej pory nie zwracała na siebie uwagi, nagle wykonuje bezczelny atak.
W podręcznikowym ruchu z tyłu naszego trzyosobowego szczebla, jej Trek Madone kołysze się agresywnie z boku na bok, gdy ostro przemyka obok nas, aby stworzyć lukę.
Po krótkim sprawdzeniu przez ramię, aby upewnić się, że wyrządziła jakieś obrażenia, przyjmuje ponownie schowaną pozycję na skokach, aby być jak najmniejszą dla nadchodzącego wiatru. Sprawia, że cierpimy.
Andy i ja na zmianę ciągniemy i próbujemy dostać się z powrotem do jej tylnego koła. Nie jest to łatwe, a kiedy w końcu się chwytamy, Kate nie może ukryć krzywego uśmiechu, gdy patrzy na nas.
„To najbardziej żwawy i najzabawniejszy rower szosowy, na jakim kiedykolwiek jeździłam” – oznajmia, wyraźnie pod wrażeniem roli, jaką Trek odegrał w jej ucieczce.
‘Czuje się naprawdę sztywna i responsywna. To naprawdę sprawia, że chcę zejść nisko w krople i spróbować przyspieszyć.
To niezwykłe widzieć Kate tak ożywioną motocyklem (zwykle beznamiętnie podchodzi do swojego zestawu), więc musiało to zrobić bardzo dobre wrażenie.
Nie mam powodu, by w nią wątpić. Madone to jak dotąd najbardziej zaawansowany aerodynamiczny rower szosowy Treka, wyposażony w takie funkcje, jak osłonięty przedni hamulec (z intrygującymi bocznymi klapami umożliwiającymi obracanie kierownicy), jednoczęściowa kierownica aero i mostek oraz w pełni zinternalizowane okablowanie.
Ale o ile jest tak śliski, jak to tylko możliwe, Trek wziął również pod uwagę komfort rowerzysty.
Rura podsiodłowa jest wyposażona w podobny rozdzielacz IsoSpeed, co model Domane, co zapewnia dodatkową elastyczność i zapewnia zauważalnie płynniejszą jazdę.
Pod tym względem Trek jest odosobniony, ponieważ ani Specialized, ani Cervélo nie robią żadnego prawdziwego ustępstwa na rzecz komfortu.
Dla nich liczy się szybkość, czysta i prosta. Mogłoby to stanowić problem, gdybyśmy jechali po koleinach w Wielkiej Brytanii, ale na cudownie gładkim asfalcie toru Al Wathba komfort nie jest kwestią, o którą musimy się martwić.
Zbliżając się do końca kolejnej pętli, postanawiam, że to moja kolej, aby przejść ją sama. Chcę zobaczyć, jak bardzo uda mi się wydostać z Venge, więc uciekam przed innymi na pełne gazowe okrążenie na 8-kilometrowym torze.
Nie jest łatwo określić ilościowo, ale moje dane o tętnie i mocy sugerują, że mój rower i zestaw zapewniają mi znaczną przewagę aerodynamiczną.
Jestem przekonany, że nieubłagany wiatr zmiażdżyłby mnie znacznie bardziej, gdybym jechał na standardowym rowerze szosowym, ale na pokładzie Venge ViAS Disc utrzymuję prędkość, do której jestem bardziej przyzwyczajony w bezwietrzne dni. w Wielkiej Brytanii.
Gdy przegrupowujemy się pod koniec okrążenia, nasze rowery wyglądają, jakby były w burzy piaskowej.
„Domyślam się, że w sklepie rowerowym jest dużo środków do czyszczenia łańcucha” – mówię do Andy’ego. Znaczące skinienie głową mówi mi, że jest przyzwyczajony do szorowania piasku ze swojego układu napędowego.
Czy któryś rower świecił jaśniej niż inne, jeśli chodzi o oszukiwanie wiatru? To trudne połączenie.
Kate uwielbia Madone i sugeruje, że może on wygrać ze względu na dodatkowy komfort, chociaż obawia się złożoności okablowania wewnętrznego:
„Nie jestem pewna, czy z powodu mojego braku umiejętności mechanicznych ufam, że posiadam ten rower”, mówi.
Andy nie ma takich obaw o Cervélo: „Zmiana 1x11 była naprawdę płynna”, mówi. „Podobała mi się jego prostota i idealnie nadaje się do jazdy tutaj.”
Odrzucam pogląd, że Specialized jako jedyny posiada hamulce tarczowe i dlatego jest bardziej wszechstronny niż inne.
Zatrzymywanie się nie było tu problemem na płaskich pustynnych drogach, ale testowanie tych rowerów na wilgotnym zjeździe w Alpach mogłoby zmienić reguły gry.
Nikt się z tym nie zaprze, chociaż Kate sugeruje, że Specialized nie jest szczególnie atrakcyjnym rowerem, z hamulcami tarczowymi i osobliwą mewą-
kierownica skrzydłowa.
Odpowiadam, że estetyka to kwestia subiektywna (raczej podoba mi się wygląd Venge), a poza tym nie ma być ładna – ma być szybka.
Ale czy jest szybszy niż inne? Nie możemy się z tym zgodzić. Podejrzewam, że różnica między nimi w zakresie prędkości swobodnej jest zbyt mała, aby określić bez tygodnia w tunelu aerodynamicznym, ale wszyscy możemy się zgodzić co do jednego.
Każdy z tych rowerów wybierzesz, prawie na pewno będzie szybszy niż cokolwiek innego na drodze.
Na stronie 2: Test jazdy na rowerach aero w Abu Dhabi – rowery i zestaw
