Młody talent i wysokość mogą w niedalekiej przyszłości zagrozić rekordowi Bradleya Wigginsa
Kiedy Bradley Wiggins ustanowił nowy oficjalny rekord godzin na torze Lee Valley Velodrome w 2015 roku, wielu zastanawiało się, czy ten rekord został odłożony na półkę i nigdy więcej nie zostanie pobity.
Dystans 54,526 km osiągnięty w Londynie przez Wigginsa poprawił poprzedni rekord ustanowiony przez innego Brytyjczyka Alexa Dowsetta o ponad 1500 metrów. Dla wielu jedyną osobą, która mogła pokonać ten dystans, był sam Wiggins.
Zastanawiając się nad rekordem, Wiggins, który przeszedł na emeryturę, był rozczarowany dystansem i wierzył, że mógł jechać dalej, potencjalnie dorównując rekordowi 56,375 km, który Chris Boardman osiągnął, korzystając z pozycji „supermana” Graeme Obree w 1996 roku.
Chris Boardman ustanowił rekord godzin w 1996 roku. Zdjęcie: Offside
Jednak 37-letni Wiggins może wkrótce poczuć się niekomfortowo na swoim krześle, ponieważ wydaje się, że niektórzy wierzą, że mają wszystko, czego potrzeba, aby pobić rekord z młodym Duńczykiem i Holendrem na wysokości, którzy chcą zagrozić istniejącemu rekordowi.
W nieznane
Jedno pochylenie w rekordzie Wigginsa zostało potwierdzone, ale ze stosunkowo nieznanej. Dion Beukeboom z Holandii potwierdził, że w przyszłym roku spróbuje zdobyć Godzinę.
Beukeboomowi brakuje prestiżu toru i szuflady ze skarpetami pełnej medali obecnego rekordzisty, ale jest głęboko przekonany, że mniej uwagi i większa wysokość przy niższym powietrzu pomogą mu iść dalej.
'Wiggins jechał w Londynie, torem na poziomie morza, przy wysokim ciśnieniu powietrza. To była impreza handlowa. Sprzedano bilety, ukazała się książka o próbie bicia rekordu godzin.'
„Rekord godzin nie był tak ostry, jak mógłby być”, powiedział Beukeboom holenderskiej gazecie AD.
Przy mniejszej presji zewnętrznej były holenderski mistrz narodowy na torze wierzy, że może dorównać mocy wyjściowej Wigginsa, a nawet ją zastąpić, a przynajmniej tak sądzi jego trener, Jim van den Berg.
'Na wysokości korzyści z niższego ciśnienia powietrza są większe niż utrata zmniejszonego poboru tlenu. W porównaniu z londyńską próbą Dion zyska od 25 do 45 watów - powiedział trener.
Próba bicia rekordu na wysokości okazała się skuteczna, o czym przekonali się Eddy Merckx i Francesco Moser, ustanawiając własne rekordy w Meksyku, odpowiednio w 1972 i 1984 r.
Mając 2 m wzrostu i 90 kg, Holender z pewnością powinien wytwarzać dużą moc. Jednak zwykle byłoby to równoważone przez wyższą gęstość powietrza, powodującą większy opór aerodynamiczny w stosunku do jego dużej ramy.
Jednak dzięki Beukeboomowi, który próbuje bić rekord na wysokości przy niższym ciśnieniu powietrza, opór powinien być mniejszym problemem, pozwalając
Eddy Merckx ustanawia rekord godzin w 1972 roku. Zdjęcie: Offside
Młody, Duńczyk i niebezpieczny
Pod radarem, w zeszłym tygodniu pobito rekord godzinowy na małym welodromie w Odense w Danii.
Tę próbę podjął 18-letni Mikkel Bjerg. Po tym, jak niedawno został mistrzem świata w jeździe na czas U23, nastolatek ustanowił nowy rekord Danii na torze 52,311 km
Ta próba bicia rekordu spowodowała, że Bjerg spadł o 2 km poniżej dystansu Wigginsa, co okazało się wyraźną porażką. Jednak jako zawodnik, który jeszcze nie startował w WorldTour, ten wysiłek pokazuje ogromny potencjał.
Gdyby Bjerg, niegdyś w pełni rozwinięty i mający dużo więcej mil wyścigowych w nogach, poświęcił się sprawie i trenował specjalnie do godzinnej jazdy na czas, mógłby stanowić jedno z największych wyzwań dla Wigginsa. aktualny rekord.
Bieżące przycięcie
Bjerg i Beukeboom są stosunkowo nieznani poza własnymi kręgami i pomimo tego, że obaj mają wiarygodne możliwości wzięcia udziału w Godzinach, żadne z nich nie byłoby uważane za największe wyzwanie dla obecnego rekordu, z bardziej znaczącymi roszczeniami pochodzącymi z WorldTour.
Spośród kolarzy w obecnym peletonie, z prawdziwym rodowodem w jeździe na czas, jest najprawdopodobniej tylko garstka, która mogłaby rzucić wyzwanie obecnemu benchmarkowi.
Pierwszym jest były rekordzista Dowsett. 29-letni mieszkaniec Essex uporczywie wspominał o ponownej próbie Godziny i wierzy, że przy odpowiednim przygotowaniu może zbliżyć się do odzyskania rekordu.
Pomimo chęci ponownego pobicia rekordu w tym roku, brak współpracy ze strony zespołu Dowsett Movistar sprawił, że nigdy się to nie zmaterializowało. Jednak z nowym startem w Katusha-Alpecin, Dowsett może wrócić na deski w ciągu następnego roku.
Najbardziej imponującym zawodnikiem jazdy indywidualnej na czas w ciągu ostatnich 12 miesięcy był Tom Dumoulin (Team Sunweb).
Chwała Giro d'Italia i tytuł mistrza świata w jeździe indywidualnej na czas były częścią niemal idealnego roku dla Holendra, któremu udało się udowodnić swoje umiejętności jako wszechstronny.
Prawdopodobnie, aby Dumoulin wziął tę godzinę, musiałby zrezygnować ze swoich ambicji związanych z Grand Tour i skupić się wyłącznie na rekordzie.
Chociaż jest to mało prawdopodobne, ponieważ ma zaledwie 26 lat i po potencjalnym zwycięstwie w Tour de France, człowiek Sunweb ma mnóstwo czasu, aby rozważyć podążanie śladami samego Wigginsa.
Ostatecznym zawodnikiem, który ma potencjał, aby zbliżyć się do rekordu, jest Rohan Dennis (BMC Racing).
Dennis faktycznie krótko utrzymywał rekord w 2015 roku z dystansem 52,491 km. W wieku zaledwie 24 lat był to imponujący wyczyn kolarza, który dopiero odkrywał swoje umiejętności w jeździe na czas.
Podobnie jak Dowsett, Dennis może ulec pokusie odzyskania rekordu.
Myślenie życzeniowe
Zadanie faktycznego podjęcia wiarygodnej próby bicia rekordu godzin Bradleya Wigginsa musiałoby polegać na jeździe konkretnie celującej w to wydarzenie.
Kiedy Wiggins ustanowił swój punkt odniesienia, to było wszystko, na czym się skupił, zwężając swoje ciało, aby móc ukończyć tę godzinną jazdę na czas.
Żaden zawodnik nie był w stanie zbliżyć się do rekordu ustanowionego w 2015 roku w odległości mniejszej niż 1 km, co jest znaczną odległością, biorąc pod uwagę, że 1000 m przy tych prędkościach oznaczałoby stratę ponad minuty.
Aby pokonać odległość Wigginsa, potrzebny może być młody talent lub próba wzniesienia się na wysokość. Miejmy nadzieję, że Beukeboom, Bjerg lub obecny peleton mogą stworzyć wiarygodne zagrożenie i ponownie zainteresować rekordem godzinowym.
