Grupa mająca reprezentować drużyny kobiecego peletonu w walce o równość i uczciwość
Brak toalet dla kobiet na początku lub na mecie wyścigu. Zaległe płatności na start i nagrody pieniężne. Kluczowe jednodniowe wyścigi bez ani jednej minuty transmisji telewizyjnej na żywo.
Podczas gdy kobiety ścigające się stają się coraz bardziej profesjonalne, wydaje się, że sport pozostaje w tyle, a komponenty zapewniające odpowiednią platformę dla ich talentów pozostają w ciągłym ruchu.
Nawet dla Ronny Lauke, kierownika zespołu Canyon-Sram, prawdopodobnie jednej z najbardziej bezpiecznych finansowo i dobrze zarządzanych drużyn w żeńskim peletonie, zakorzenione problemy z kobiecym kolarstwem są jasne.
„Sport się rozwija, zawodnicy stają się bardziej profesjonalni, ale wtedy organizatorzy wyścigów zapewnią zakwaterowanie dla sześciu zawodników i trzech członków personelu, a to nie wystarczy do uprawiania sportu profesjonalnego” – wyjaśnia Lauke.
‘Żadna drużyna nie przetrwa 10-dniowego wyścigu etapowego z sześcioma kolarzami i trzema pracownikami. Trzy osoby nie mogą zająć się regeneracją, przygotowaniem i logistyką zespołu przez tydzień przy tak niewielkiej liczbie pracowników.
‘Jako reżyser chcę rozmawiać z zawodnikami i planować. Potrzebuję masażystów, którzy pomogą zawodnikom na końcu etapu, potrzebuję pomocników przygotowujących butelki na następny dzień, potrzebuję doświadczonych mechaników naprawiających rowery, aby zawodnik nie cierpiał z powodu mechanicznej jazdy 80 km/h na zjeździe na kolejnym etapie.
'Nie mogę tego zrobić z trzema pracownikami. Sport jest profesjonalny, zawodnicy mają wymagania, a niektóre zespoły mogą sobie na to pozwolić, a inne nie, a to nie działa.”
Lauke następnie wyjaśnia, że ci sami organizatorzy wyścigu obiecują zawodnikom i zespołom opłaty startowe i lukratywne nagrody pieniężne, ale jeśli chodzi o wypłatę, wstrzymaj się z dokonywaniem płatności i dodaje, że te kwestie mają tendencję do omijania UCI.
„Nigdy nie pracowałem dla zespołu, który walczy o pieniądze, mam szczęście, ale są też inne zespoły, które codziennie borykają się z problemami finansowymi”, kontynuuje Lauke.
„Rozmawialiśmy z UCI na ten temat i zdaliśmy sobie sprawę, że nie zdajemy sobie sprawy z wielu problemów, z jakimi boryka się kobiecy peleton, zwłaszcza takich, jak opóźniona wypłata nagród”.
Te ciągłe problemy to tylko wierzchołek góry lodowej, z którą walczy kobiecy peleton i dlatego Lauke i jego koledzy postanowili stworzyć UNIO, pierwszy związek reprezentujący zawodową kobiecą drużynę kolarską.
‘UNIO będzie stowarzyszeniem zrzeszającym interesy profesjonalnych zespołów kobiecych. Obecnie istnieje wiele stowarzyszeń reprezentujących męskie zespoły i jeźdźców, stowarzyszenia organizatorów wyścigów i zawodniczki mają CPA i Sojusz Rowerzystów, na których mogą polegać, ale nic dla zespołów kobiecych” – wyjaśnia Lauke.
‘Zawsze były rozmowy dotyczące reprezentacji kobiecych drużyn i jest to pierwszy właściwy krok naprzód, aby to ustalić.
Po rozmowach, które rozpoczęły się w 2018 r., UNIO znajduje się teraz w sytuacji, w której zapisało się 15 z 55 profesjonalnych zespołów – 10 mniej od celu Lauke – a UCI oficjalnie uznało swoją obecność.
Mówienie jednym głosem
Na początek, proces obejmuje zmuszenie wszystkich zaangażowanych zespołów do szybkiego zapoznania się z planami związku i zjednoczenie się jednym głosem.
Jest to również proces wyjaśniania, że cele zaangażowanych zespołów muszą być realistyczne. Jak podkreśla Lauke: „Zasługujemy na więcej jako sport, ale musimy zrozumieć rozmiar zainteresowania tym sportem. To ciekawy sport, ale musimy określić cele, nad którymi możemy wspólnie pracować, aby je osiągnąć.”
Gdy znajdzie się na tej samej stronie, Lauke wierzy, że UNIO może rozpocząć walkę z największymi problemami, z jakimi boryka się kobiecy peleton i przyszłością zaangażowanych drużyn, a głównym z tych problemów jest kwestia relacji telewizyjnych.
W zeszłym roku jednodniowy Classic Liege-Bastogne-Liege kobiet nie był transmitowany na żywo, a kiedy wprowadzono zasady, że wszystkie wyścigi WorldTour kobiet muszą zapewniać transmisję na żywo, organizator wyścigu ASO zagroził, że całkowicie wycofa imprezę.
Ciągłe relacje telewizyjne to jeden z najlepiej sprawdzonych sposobów budowania ekspozycji i rozmiaru sportu, i chociaż Lauke przyznaje, że realizm jest niezbędny, jeśli chodzi o wymagania tego sportu, uważa, że brak imprezy typu namiot, jak Tour de France może zrobić.
„Relacje telewizyjne są obecnie ogromnym problemem, ale postrzegam to jako ogromną szansę, ponieważ sport to zielone pole czekające na przekształcenie w ogród” – wyjaśnia Lauke.
„Prawa telewizyjne nie są tak drogie, nie mamy jednego wydarzenia, które dominuje przez cały sezon, tak jak Tour de France dla mężczyzn, więc mamy zmianę, aby zbudować wszystko, aby mieć taką samą wartość i podążać za nimi”.
