Jak profesjonaliści kolarscy zajmują się zdrowiem psychicznym i uczą się wspierać swoich sportowców
W elitarnym sporcie nie ma kryjówki. Z zewnątrz postrzegamy profesjonalnych sportowców jako niemal nadludzi – nie tylko sprawnych, ale niesamowicie silnych psychicznie i fizycznie oraz odpornych. Zahartowany w boju, całkowicie oddany i nastawiony wyłącznie na sukces. I chociaż każdy może jeździć na rowerze, nasze własne ograniczenia dają nam głębsze uznanie dla tych, którzy potrafią to robić na poziomie przekraczającym wszystko, o czym możemy marzyć.
Cierpienie jest częścią kolarstwa, prawie odznaką honorową, więc jest szokiem, gdy dowiadujemy się, że ci nadludzcy sportowcy są w rzeczywistości ludźmi.
Sportowcy są pod większą presją niż kiedykolwiek. Sport to wielki biznes, a rozwój mediów społecznościowych oznacza, że ci, którzy są na szczycie, są celem, gdy sprawy nie idą dobrze.
„Pieniądze są ogromne, więcej osób konkuruje, a jeśli nie zostaniesz na szczycie, ktoś zajmie twoje miejsce” – mówi Andy Lane, profesor psychologii sportu na Uniwersytecie w Wolverhampton. „Nauka pomogła ludziom trenować w bardziej wyrafinowany sposób, a talent zaprowadzi cię tylko tak daleko.
„Co więcej, media społecznościowe działają 24 godziny na dobę i wymagają bardzo dobrego zarządzania swoim wizerunkiem” – dodaje. „Bezpośredni dostęp do sportowca może wywołać u sportowca intensywne emocje – nieprzyjemne odczucia, jak przebywanie w tłumie. Ale podczas gdy rywalizacja przed tłumem jest postrzegana jako część rywalizacji, media społecznościowe mogą wywierać ciągłą presję.”
„Jeźdźcy są obecnie pod większą presją”, mówi Jan-Niklas Droste, szef działu medycznego w zespole WorldTour Bora-Hansgrohe. „Myślę, że widzimy, co się zmieniło, że jazda na rowerze nie jest już jedyną częścią pracy. Sport zawodowy to także rozrywka i marketing. Dla sportowców uwaga skupia się teraz na nich 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, oprócz zwiększonego zapotrzebowania na perfekcjonizm, z którym mierzyliśmy się przez ostatnie dwie dekady.
‘Istnieje również nagromadzenie pewnych ryzykownych cech osobowości, takich jak wysoka samoocena – nawet jeśli jest to udawanie – sposób, w jaki sportowcy radzą sobie z konfliktami i jak radzą sobie ze strachem lub bólem. Rezultat jest taki, że widzieliśmy profesjonalnych sportowców borykających się z nowymi problemami.”
Droste powinien wiedzieć. To jeden z kolarzy Bora-Hansgrohe – mistrz olimpijski Peter Kennaugh – który na początku tego roku zrezygnował ze sportu, aby skupić się na sobie i swojej rodzinie, mówiąc, że musi „odkryć szczęście, motywację i entuzjazm”.
Nie tylko on. Czternastokrotny zwycięzca etapowy Tour de France Marcel Kittel zrezygnował w maju z Katusha-Alpecin, aby zrobić sobie przerwę od kolarstwa, a Nicolas Roche z Team Sunweb niedawno otworzył serce przed kolarzem o własnych zmaganiach, spowodowanych rozwodem i walką brata z rak.
‘Miałem problemy w życiu, ale myślałem, że dopóki jestem na rowerze, mogę przezwyciężyć wszystko. Myliłem się – powiedział nam.„Zmagałem się bardziej, niż myślałem, że będę. Walczyłem też z faktem, że wiedziałem, że walczę. Pamiętam, jak zostałem zrzucony na płaską scenę Giro [12, 2018]. Pomyślałem: „Nico, to nie jest fizyczne – twój umysł odszedł”.
Czasami kolarze potrzebują pomocy i zrozumienia, a Bora-Hansgrohe szczyci się tym, że jest jednym z bardziej postępowych zespołów profesjonalnych pod tym względem. „Zdrowie psychiczne jest jednym z czterech filarów, nad którymi pracujemy, obok traumatologii, chorób wewnętrznych/zakaźnych i nadużywania” – mówi Droste. „Nie można spojrzeć na te obszary oddzielnie, ponieważ w oczywisty sposób wpływają one na siebie nawzajem.
‘W zakresie zdrowia psychicznego mamy specjalistów jako konsultantów, zwłaszcza poza sezonem. Celem nie jest czekanie na pojawienie się problemu, nie „leczenie” sportowców – celem jest powstrzymanie stygmatyzacji zdrowia psychicznego i otwarcie rozmowy na ten temat.
„Wspieramy wszystkich sportowców w regularnej pracy z psychologiem w domu”, dodaje.„Staramy się pomóc im znaleźć kogoś, komu ufają i który mówi w ich ojczystym języku. Staramy się pracować skoncentrowani na sportowcach, a jednym z najważniejszych aspektów są empatyczne interakcje międzyludzkie oparte na bardzo wrażliwym słuchaniu.
‘Większość sportowców jest z drużyną przez długi czas, ponieważ atmosfera jest jak w rodzinie – jest to dla nas bardzo ważne i samo w sobie stanowi czynnik ochronny. Łatwiej jest wcześnie zdać sobie sprawę ze stresorów i wspólnie szukać sposobu na poradzenie sobie z nimi.
‘Nieustannie pracujemy i ulepszamy ten temat i na pewno jest to tylko punkt wyjścia. Musimy opracować nowe strategie, aby stawić czoła zdrowiu psychicznemu jako głównej części sukcesu w zarządzaniu zdrowiem, wydajności i interakcjach społecznych.”
Pomoc domowa
British Cycling podjęło również kroki w celu rozwiązania tego problemu poprzez ustanowienie nowej strategii zdrowia psychicznego w celu wspierania dobrostanu kolarzy.
„Zmieniliśmy nasze podejście do zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia sportowców w oparciu o uznanie, że jako elitarna drużyna sportowa działamy w środowisku o wysokim poziomie wyzwań i wysokim wsparciu” – mówi dr Nigel Jones, kierownik działu medycznego. usługi dla Wielkiej Brytanii Cycling Team.
„Celem jest odejście od bardziej tradycyjnego podejścia polegającego na reaktywnym udzielaniu zewnętrznego wsparcia osobom, u których zdiagnozowano „zaburzenia” zdrowia psychicznego, a zamiast tego skupienie się na pracy w bardziej proaktywny sposób” – dodaje.
British Cycling dokooptowało dwóch pełnoetatowych psychologów sportowych z Angielskiego Instytutu Sportu, podczas gdy w określonych przypadkach UK Sport oferuje comiesięczny dostęp do psychologa klinicznego.
‘Kolejnym kluczowym obszarem jest edukacja szerszego zespołu coachingowego i wsparcia w zakresie ogólnych zasad rozwoju człowieka – mówi Jones. „Nowi sportowcy dołączający do programu przejdą badania przesiewowe w zakresie zdrowia psychicznego, a sportowcy będą badani co sześć miesięcy, co pozwoli nam zidentyfikować sportowców, którzy mają problemy psychiczne, ale sami mogą tego nie rozpoznać.
‘Na koniec zapewnimy wyraźnie oznakowane ścieżki zdrowia psychicznego, które pozwolą sportowcowi czuć się komfortowo podczas szukania pomocy i poznać zakres dostępnych opcji”.
Wszyscy bolą
Mamy tendencję do umieszczania ich na piedestale, ale elitarni sportowcy mogą być skomplikowanymi postaciami. Nie osiągasz szczytu swojego sportu będąc „zwykłą osobą”.
„Sportowcy są bardzo zmotywowani, silni i odporni – ale niektórzy mogą być też obsesyjni i bardzo samokrytyczni” – mówi Lane. „Zmotywowana motywacja do osiągania najlepszych wyników wymaga monitorowania wyników i zmian za pomocą rozmowy własnej, gdy wydajność spadnie poniżej wymaganego standardu.
‘Jeśli wydajność spada, sportowiec nadal jest samokrytyczny, a wydajność nie poprawia się, tworzy negatywne środowisko. Informacja zwrotna w sporcie jest natychmiastowa i czarno-biała – porażka i słabe wyniki są jasne i chociaż możemy próbować czerpać pozytywy z porażki, jeśli sportowiec przegrywa, skutki finansowe nie są tak łatwe do poradzenia sobie.”
Być może Droste podsumowuje to najlepiej: „Jeżeli życie sportowców jest widoczne z tak wielu różnych punktów widzenia, które pozwalają światu uczestniczyć w każdym aspekcie ich życia prywatnego za pośrednictwem mediów społecznościowych, powinniśmy również zostawić miejsce na strach i negatywne emocje.
‘Sportowcy są wzorami do naśladowania dla ludzi na całym świecie, a bycie szczerym jest ogromnym uwolnieniem dla nich i wszystkich ludzi zestresowanych filtrowaną przez Instagram iluzją idealnego, słonecznego i szczęśliwego życia.
To ważna kwestia, z której nie tylko kolarstwo zdaje sobie sprawę. W piłce nożnej reprezentant Anglii, Danny Rose, opowiedział o swojej walce z depresją, podczas gdy gwiazda reprezentacji Anglii, Fran Kirby, opuściła grę na jakiś czas, walcząc z depresją i lękiem po stracie matki.
Inni sportowcy, w tym zwycięzca Pucharu Świata w rugby z Anglii Jonny Wilkinson i mistrz świata Formuły 1 z 1996 roku Damon Hill, ujawnili swoje zmagania po przejściu na emeryturę. Wypowiadanie się wymaga odwagi, szczególnie dla tych, którzy wciąż osiągają najwyższy poziom, ale otwarcie może im pomóc – i pomóc innym w rozpoznaniu ich własnych problemów.
„Szokujemy naszych bohaterów, ale uświadomienie sobie, że są ludźmi, a walka z tymi samymi demonami może pomóc nam wszystkim zaakceptować, że istnieją bardziej wartościowe aspekty życia poza tym, co widzimy na Instagramie” – dodaje Droste.„Całkiem w porządku jest być całkowicie niedoskonałym. Społeczeństwo może nie być na to gotowe, ale proces się rozpoczął.”
