W wieku 21 lat Alex Peters jest najnowszym nabywcą Team Sky. Opowiada nam o czekających go wyzwaniach i marzeniach o Wielkich Wycieczkach
Młodzi piłkarze marzą o podpisaniu kontraktu z Manchesterem United, nastoletni piosenkarze modlą się o patronat Simona Cowella, czarodzieje komputerowi fantazjują o ofercie pracy od Marka Zuckerberga, a najlepsi młodzi kolarze na świecie aspirują do kontraktu z globalną potęgą kolarską to jest Team Sky. Dla Alexa Petersa, utalentowanego i zdeterminowanego 21-latka z Londynu, ta pożądana oferta Team Sky pojawiła się tego lata, otwierając drzwi do świata możliwości i przygody.
Po dwóch latach doskonalenia swojego talentu w brytyjskim zespole Madison-Genesis i roku w holenderskiej SEG Racing Academy, Peters – w wieku, w którym wielu jego przyjaciół właśnie kończy studia – przygotowuje się do samplowania szybkość i dramaturgia UCI WorldTour z najsłynniejszym zespołem sportowym. Ma już na sobie czarny strój Team Sky i jeździ na Pinarello Dogma F8 podczas treningów, chociaż zastanawia się, co londyńska społeczność kolarska robi z jego nieskazitelnego wyglądu marki.
„To takie zabawne, kiedy jeżdżę teraz w moim zestawie Team Sky”, mówi Peters z chichotem. Szczupły i gibki rowerzysta popija cappuccino w kawiarni w pobliżu domu w północnym Londynie, gdzie mieszka z rodziną. „Normalnie podnoszę rękę i trzymam kciuki w górę, podczas gdy teraz dostaję dziwną reakcję, jak: „Kim jest ten facet w tym całym zestawie Team Sky?” Nadal jestem trochę skrępowany, macham i uśmiecham się, wiedząc, że mam na sobie pełny kask Team Sky, zestaw, rower i rękawiczki. Muszą pomyśleć: „Kim on jest? Co on robi?”.
Niebo jest granicą
Peters podpisał kontrakt jako „stagiaire” (kolarska wersja stażu) z Team Sky w sierpniu, ale na początku 2016 r. rozpocznie pełny dwuletni kontrakt zawodowy z zespołem z Manchesteru. Jest zachwycony wielkością zespołu, reputacją i dbałością o szczegóły. „Gdy po raz pierwszy założyłem zestaw, po prostu nie mogłem zetrzeć uśmiechu z twarzy” – mówi. „Byłem w kwaterze głównej Rapha w rejonie King’s Cross i robiłem coś na zamówienie. Dowiedziałem się wszystkiego o nowoczesnych kombinezonach, regulacji ciepła w odzieży i specyficznej technologii splotu. Zestaw wygląda na czarny, ale materiał zachowuje się jak biały, dzięki czemu odbija ciepło. Pomyślałem tylko: „Wow, to jest fajne, to jest wielki czas”.”
Londyńczyk był zachwycony, że w sierpniu zadebiutował w Team Sky w swoim rodzinnym mieście na Prudential RideLondon-Surrey Classic. „Muszę po raz pierwszy wsiąść do autobusu Team Sky i było całkiem fajnie jechać na start” – mówi. „Objaśniali mi wszystkie szczegóły techniczne, takie jak matowe szkło przy sali konferencyjnej, które można włączać i wyłączać.” Kilka dni później ścigał się również dla Team Sky podczas Tour of Denmark, ale rozbił się na trzecim etapie.. Jego pierwsza zniszczona koszulka Team Sky została z dumą powieszona przed jego sypialnią, razem z kolorową kolekcją koszulek byłego zespołu i zwycięzcy.
Peters, który właśnie reprezentował Wielką Brytanię na poziomie U23 na Mistrzostwach Świata UCI Road 2015 w Richmond w USA, teraz nie może się doczekać zimowych obozów treningowych na Majorce z Chrisem Froome i Geraintem Thomasem. Przyznaje, że będzie się czuł trochę nieśmiało trenując – i ścigając się – z tak znanymi nazwiskami. „Nie czuję się komfortowo, prosząc o wiele
pytania – zdradza – ale myślę, że będzie to bardzo profesjonalna atmosfera i nie będę czuł, że ich stanowisko jest tak zniechęcające, że nie mogę nic powiedzieć.
Podpisując kontrakt z Team Sky, Peters powiedział w komunikacie prasowym zespołu, że była to „najlepsza platforma dla mnie do słuchania, uczenia się i rozwoju”. Jest zbyt sprytny, by wysuwać wielkie twierdzenia na temat przyszłych ambicji, chociaż trenerzy i jeźdźcy szepczą, że ma talent, by wspiąć się na sam szczyt jako zawodnik klasyfikacji generalnej. Powściągliwy, ale pewny siebie, skromny, ale ambitny, Peters wie, że otrzymał złotą szansę – taką, na którą jego talent w pełni zasługuje, ale która stanowi dopiero początek jego kariery.
‘To wyjątkowy czas, ale to jak proces. Teraz, kiedy tu jestem, to nie jest tak: „Wow, jestem zadowolony, udało mi się”. Chodzi o: „Zobaczmy, jak daleko zajdę w kolarstwie”. Kolejne lata to nauka i rozwój. To wszystko jest dla mnie nieznane. Wszystko będzie większe, wyścigi bardziej intensywne i wszystko będzie szybsze. Chcę tylko mieć pewność, że jestem zdrowa i przez cały sezon mogę grać na bardzo wysokim poziomie. Nie chcę zachorować i wydaje mi się, że jestem trochę łuszcząca się. Przez pierwszy rok po prostu nie chcę żadnych problemów. W drugim roku chciałbym kontynuować i pokazać, że jestem bardziej zdolny.”
Zapytaj Sir Bradleya Wigginsa lub Marka Cavendisha o ich wspomnienia z dzieciństwa, a porozmawiają o oglądaniu wyścigów rowerowych i czytaniu stosów magazynów rowerowych. Historia Alexa Petersa jest zupełnie inna. Jako dziecko nie interesował się jazdą na rowerze. Nienawidził też rugby i piłki nożnej, ale uwielbiał biegać. „Byłem bardzo aktywny” – wspomina. „Kiedy miałam pięć czy sześć lat, zawsze biegałam i doznawałam kontuzji w szkole, a karetka pogotowia i straż pożarna były co jakiś czas wzywane. Nauczyciele powiedzieliby: „Jest nadmiernie aktywny, nie może przestać wiercić się i poruszać”. Więc moja mama zapisała mnie do biegania, żeby wykorzystać swoją energię w pozytywny sposób – i bardzo mi się to podobało. Chciałem być maratończykiem”.
Z czasem temat wytrzymałości zaczął go fascynować. „Zaintrygowały mnie sporty wytrzymałościowe, takie jak wyścigi Ironman, triathlony i maratony; pomysł pchania ciała tak długo, tak mocno”. Ale kontuzja obu kolan w wieku 11 lat ograniczyła jego ambicje biegowe. „Konsultant powiedział: „Nie możesz już biegać, uszkadzasz swoją kość”. Więc zacząłem jeździć na rowerze i nigdy nie oglądałem się za siebie.”
Peters lubił jeździć na rowerze górskim wzdłuż kanału z ojcem, często wyruszał do Docklands lub Hertfordshire i regularnie trenował na swoim rowerze przełajowym. Rower szosowy kupił dopiero w wieku 15 lat. Po dołączeniu do klubu rowerowego Lee Valley zaczął ścigać się w weekendy na torze Eastway. „Czasami jeździłem z tatą wzdłuż kanału, a potem jeździłem z innymi dziećmi w Lee Valley po 50-milowej przejażdżce rowerem. Kiedyś chciałem jeździć coraz więcej”.
Pobieranie błędu
Później startował w wyścigach przełajowych, imprezach kolarstwa górskiego i krajowych seriach szosowych do lat 16, a także reprezentował Cycling Club Hackney. Do tego czasu był zafascynowany kolarstwem szosowym. „To jak uzależnienie” – mówi. „Było mi całkiem łatwo wskoczyć na rower i przejechać wiele mil, ale ciężko było mi siedzieć w szkole przez sześć godzin. Nie obchodzi mnie, czy jedziesz ostro i jest zła pogoda, nadal wolałbym jeździć na rowerze.”
Nawet kiedy Peters był w szkole – stosunkowo niedawno – jazda na rowerze nie była tak ceniona w Wielkiej Brytanii jak teraz.„Jazda na rowerze jest tak oddzielona od reszty świata. Kiedy już tam jesteś, nikt nie myśli dwa razy o twoich ogolonych nogach. Ale potem wracasz do szkoły i chodzi o normalne sporty. Nie masz dni szkolnych, kiedy wszyscy jeździsz na rowerze, a ludzie nie siedzieli w szkole i nie rozmawiali o Tour de France. Wciąż był to sport mniejszościowy”.
Jak na młodego sportowca Peters jest uderzająco opanowany i elokwentny. Dopiero kiedy zapytany o rodzinną dumę z jego postępów, jego policzki rumienią się ze wstydu. – Eee, tak, nie wiem, co powiedzieć – mówi nieśmiało, ale przyznaje, że wsparcie rodziców i starszej siostry było ogromną pomocą podczas jego formacyjnych lat w kolarstwie. „Tata jest bardzo pesymistyczny i realistyczny, a mama jest naprawdę optymistyczna, mówiąc, że mogę zrobić wszystko, co chcę, więc myślę, że jestem gdzieś pomiędzy.”
Peters studiował psychologię, biologię i ekonomię do swoich matur i trudno nie uwierzyć, że wybrał te przedmioty z myślą o przyszłej karierze zawodowej w kolarstwie. Podczas pierwszej części naszego wywiadu, w swoim rodzinnym domu, był najbardziej ożywiony, gdy rozmawiał o sporcie. Tim Kerrison, szef zespołu Team Sky ds. wydajności sportowców i twórca innowacyjnych protokołów treningowych zespołu, może uznać Petersa za swojego najchętniejszego sportowca.
„Jestem zafascynowany ludzkim potencjałem” – mówi Peters. „Chcę to zrozumieć na wylot. Dla mnie to jak tortura, bo chcę wiedzieć, dlaczego wychodzę na rower na sześć godzin, w tym tempie, z tymi interwałami, i chcę wiedzieć o skoku insuliny i resyntezie glikogenu po treningu. Chcę wiedzieć, jak tlen dociera do mięśni i mitochondriów w twoich komórkach. Nie mogę ślepo podążać za czymś. Muszę to zrozumieć”.
Słuchając Petersa, który mówi o nauce o treningu – mówi też obszernie o tym, jak eksperymentował z różnymi planami żywieniowymi, aby zmaksymalizować swój potencjał magazynowania glikogenu i spalania tłuszczu – można dostrzec wewnętrzny napęd i pragnienie wiedzy, które czyni go tak poważną perspektywą. Jego zdolności fizyczne mogły zapewnić mu szansę w Team Sky, ale jego dociekliwy umysł może być cechą, która w przyszłości wyniesie go ponad jego rówieśników.
Idziesz solo
W przeciwieństwie do większości młodych brytyjskich kolarzy, Peters mówi, że nigdy nie był zainteresowany dołączeniem do Brytyjskiego Programu Rozwoju Olimpijskiego w Kolarstwie w Manchesterze – tradycyjnej ścieżki na szczyt dla młodych brytyjskich talentów – ponieważ wiązałoby się to z odbyciem stażu jako jeźdźca toru. „Byłem całkowicie za wytrzymałością na szosie, więc nie byłem w celach British Cycling. Wygrałem kilka wyścigów, ale nie znam ich procesu selekcji krajowych do wyścigów Pucharu Świata lub Pucharu Narodów [międzynarodowe zawody juniorów]. Zawsze chciałem je robić, ale kiedyś byli to tylko ludzie w ich drużynach, więc zawsze czułem, że nigdy nie jestem częścią drużyny Wielkiej Brytanii. Ale zmienili metodę selekcji, więc ścigałem się w kilku Pucharach Narodów.”
W wieku 18 lat Peters zaczął wykuwać alternatywną drogę na szczyt, spędzając dwa lata ścigając się z Madison-Genesis, z którą zdobył drugie miejsce i klasyfikację młodego kolarza w An Post Rás 2014 (największy pro-kolarski w Irlandii wyścig, przebiegnij przez osiem etapów), zanim dołączysz do SEG Racing Academy. Najważniejszym wydarzeniem tego sezonu było drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Tour de Normandie 2015. Wygrał również etap Tour de Bretagne z SEG i zajął 12. miejsce w klasyfikacji generalnej Tour of Britain, ścigając się dla zespołu GB. Trenował także w Gironie w Hiszpanii.
„Kierownictwo SEG, personel, koledzy z zespołu, program wyścigów i treningi… wszystko jest tak dobrze wyćwiczone”, mówi Peters. Szczególną pochwałę zachowuje dla trenera Vasilisa Anastopoulosa. „Jest szalony, ale najlepszy trener na świecie. Chcę go do Team Sky! Dzwoni do mnie codziennie i jest taki entuzjastyczny. Jeśli pewnego dnia będziesz w złym miejscu, podniesie cię. Mentalna strona wyścigów rowerowych jest bardzo trudna. Posiadanie kogoś zawsze przy sobie daje tyle otuchy. Jeśli jesteś szczęśliwy na swoim rowerze, trenujesz szybciej i ciężej i ścigasz się tak, jakbyś chciał wygrać.”
Współpraca ze Sky
Kiedy Team Sky ogłosił podpisanie kontraktu z Petersem, ich szef operacji wyczynowych, Rod Ellingworth, ujawnił, że zespół monitorował młodego zawodnika od lat.
„Mój agent kontaktował się ze mną przez cały rok, więc nie było to dla mnie szokiem”, przyznaje Peters. „To nie był przypadek: „Team Sky chce podpisać z tobą kontrakt. Idź idź idź! To był proces, w którym Team Sky przez jakiś czas rozmawiał z moim agentem i ze mną. Ale to miłe, że okazali mi tę wiarę. Teraz muszę dostarczyć”.
W ramach rekrutacji Peters rozmawiał z bardzo szanowanym psychiatrą Team Sky Stevem Petersem (bez związku). „Byliśmy na Skype przez długi czas, kiedy byłem w Gironie, więc kontakt był bardzo duży. Próbują zrozumieć mnie i moje cele. To bardzo profesjonalny sposób radzenia sobie z rzeczami. Nie miałem jeszcze kontaktu z [szefem zespołu] Davem Brailsfordem, ale on jest szefem, prawda? Więc podejmuje wszystkie decyzje i otrzymuje wszystkie informacje o mnie.”
Pomimo podekscytowania Petersa nadchodzącymi latami, przyznaje, że nie wszystkie aspekty życia młodego pro kolarza są łatwe. Szkolenie nie jest proste w Londynie i będzie musiał spędzać więcej czasu na trenowaniu za granicą. „Mam ten jeden korytarz, którym kierujesz się do Epping Forest, a potem do Essex lub Hertfordshire. Nie mogę jechać na południe, bo to koszmarna godzina w ruchu ulicznym. Z powodu ruchu ulicznego też nie mogę kierować się na zachód ani na wschód. Ale jeśli pójdę tym korytarzem, będzie 35 minut sygnalizacji świetlnej, a potem wpadniesz w pofałdowany teren”.
Ani chudemu człowiekowi nie jest łatwo wymusić jedzenie dla trudniejszych wyścigów. „Jedzenie to wyzwanie” – mówi. „Właśnie skończyłem Tour de l’Avenir [coroczny wyścig etapowy dla wschodzących młodych kolarzy we Francji] oraz Tour of Britain i jestem taki głodny. Na Tour of Britain spaliłem 35 000 kalorii w ciągu tygodnia. Pewnego ranka zjadłem smażoną, dużą miskę owsianki i tyle cynamonu, że to było śmieszne”.
Perspektywa ścigania się w Grand Tourach jest tym, co skupia Petersa. Czujesz, że na tym etapie jego kariery ciężkie treningi i niekończące się podróże są bardziej przywilejami niż wyrzeczeniami. Ale jeździec ma talent, poświęcenie i sieć wsparcia, aby osiągnąć najwyższy poziom. „To jest moje marzenie: Grand Tours” – wyjaśnia. „Ale to co innego jeździć w Grand Tour, a co innego być pretendentem. Marzeniem jest być jednym z pretendentów.”
W nadchodzących latach fani kolarstwa będą słyszeć więcej o Alexie Petersie – co dla niego oznacza więcej wywiadów. „Praca w mediach może być ciężka, ponieważ nie lubię mówić o sobie” – mówi. „Chodzi o to, po prostu myślę: „Kogo obchodzi, co mam do powiedzenia?”
Jeżeli ten utalentowany młody brytyjski kolarz będzie nadal się uczyć, rozwijać i doskonalić w Team Sky, odpowiedź może pewnego dnia być o wiele milionów większa niż mu się wydaje.
