Prawnik ds. zatrudnienia twierdzi, że sprawa może doprowadzić do tego, że elitarni sportowcy uzyskają status „pracownika” i dalsze prawa
Wynik zbliżającej się sprawy sądowej z udziałem sprintera Jessa Varnisha może mieć szersze konsekwencje dla innych brytyjskich sportowców sportowych, według eksperta prawa pracy.
Varnish pozywa UK Sport i British Cycling w związku z zarzutami dyskryminacji, a wstępne przesłuchanie przed Sądem Pracy w Manchesterze ma się rozpocząć 10 grudnia.
To przesłuchanie rozstrzygnie, czy Varnish był samozatrudniony, czy był pracownikiem UK Sport jako sportowiec otrzymujący fundusze od organu rządowego. Jeśli trybunał uzna, że Varnish był pracownikiem, kolejne przesłuchania odbędą się w 2019 r.
Sam Minshall, współpracownik grupy biznesu sportowego w filmie prawniczym Lewis Silkin, twierdzi, że orzeczenie na korzyść Varnisha może umożliwić innym sportowcom dochodzenie podobnych roszczeń, a także zmusić organy zarządzające do uznania sportowców za pracowników.
Pracownik lub samozatrudniony
„W sportach olimpijskich wielu sportowców otrzymuje pieniądze z UK Sport, od dotacji, poprzez opłaty za występy i wygrane nagrody” – powiedział Minshall. „Wielu musi uzupełnić ten dochód „normalnymi” pracami dziennymi.
‘Wstępna rozprawa – wysłuchana publicznie – określi, które z roszczeń Varnish, jeśli w ogóle, są właściwe do rozpoznania przez sąd pracy. Prawnicy Varnish będą próbowali ustalić, czy była ona pracownikiem British Cycling i/lub UK Sport, ponieważ status zatrudnienia zapewnia najszerszy zakres ochrony dla osób fizycznych.”
Jeśli trybunał odrzuci to roszczenie, sprawa zostanie faktycznie zakończona przed jej rozpoczęciem, a roszczenie o dyskryminację będzie uzależnione od tego, czy Varnish jest zatrudniony zgodnie z ustawą o równości.
„Ostatecznie, jeśli Varnish ustali swój status jako pracownika lub pracownika Trybunału, może to zapewnić niezbędną iskrę innym sportowcom do dochodzenia podobnych roszczeń” – powiedział Minshall. „Może to również wywołać akceptację brytyjskiego sportu i organów zarządzających, które finansują, że sportowcy są pracownikami, prowadząc do hurtowej zmiany w traktowaniu sportowców w tych finansowanych dyscyplinach sportowych”.
Cieszenie się statusem pracownika może mieć daleko idące konsekwencje dla praw sportowców, wykraczające poza prawa trybunału. Ustawowe prawa, takie jak płaca minimalna lub płatny urlop, mogłyby stać się rozważaniami dla organów zarządzających.
‘Jednak ważne jest, aby pamiętać, że jest to tylko jeden przypadek. Sprawy dotyczące zatrudnienia są bardzo konkretne” – dodał Minshall. „[I] na koniec, sportowcy nie powinni postrzegać statusu zatrudnienia jako świętego Graala.
‘Podczas gdy pracownicy mają znacznie większą ochronę prawną niż osoby samozatrudnione, możliwość dochodzenia swoich praw w sądzie w żadnym wypadku nie jest bezbolesna.
‘Nawet jeśli sportowiec odniesie sukces w sądzie, nie ma gwarancji przywrócenia do pracy; jest mało prawdopodobne, aby rekompensata finansowa odpowiednio zrekompensowała komuś, którego kariera zazwyczaj ma krótki okres trwałości.”
