Rzucimy okiem na post Reina Taaramae na Strava, aby zobaczyć, co jest potrzebne, aby wygrać przerwę w Tour
Julian Alaphilippe, Greg Van Avermaet, Ion Izagirre, Serge Pauwels, Lilian Calmejane i Rein Taaramae zrobili coś, co zdarzało się rzadko podczas Tour de France. Byli częścią odjazdu, któremu udało się trzymać z daleka od grona i wygrać etap.
W końcu to Alaphilippe z Quick-Step Floors odebrał zaszczyt po tym, jak odskoczył na przedostatnim zjeździe tego dnia, ostatecznie przekraczając linię mety o 1 minutę 34 sekundy przed swoim najbliższym rywalem Izagirre.
Sześciu kolarzy trzymało się z dala od grupy faworytów klasyfikacji generalnej przez cały dzień, pomimo pokonania pięciu sklasyfikowanych podjazdów, w tym pierwszych czterech przełęczy górskich tegorocznego wyścigu.
Całkiem wyczyn, jeśli wziąć pod uwagę peleton faworytów, który za nim ustanawiał rekordy wspinaczki na niektórych podjazdach.
Aby zobaczyć, jak wiele potrzeba, aby stać się częścią udanej ucieczki, wystarczy spojrzeć na plik Strava Taaramae, estońskiego wspinacza z Direct Energie.
W końcu Taaramae zajął trzecie miejsce na scenie, przegrywając sprint z Izagirre, ale większość dnia spędził na prowadzeniu z Alaphilippe.
Po pierwsze, plik Taaramae pokazuje nam, że musiał osiągnąć średnią prędkość 35,1 km/h przez 4 godziny 50 minut na 3772 m przewyższenia pionowego, aby trzymać się z dala od grupy.
Dla porównania, był to o 0,3 km szybszy niż Steve Kruijswijk (LottoNL-Jumbo), który finiszował z prawie dwuminutową stratą w gronie faworytów GC.
Nic dziwnego, że Taaramae ustanowił piąty najszybszy czas Strava King of the Mountain na Col de Bluffy. To był podjazd, w którym przerwa naprawdę zaczęła ustanawiać przewagę, Taaramae jechała średnio 27,8 km/h na 1,6 km, 6% wzniesieniu, około 20 sekund szybciej niż ci z tyłu.
W miarę upływu czasu, gdy przerwa mijała wiele gór, Taaramae zdołał utrzymać wysokie tempo na całej scenie, co doprowadziło go do średniej mocy 272 w ciągu 4 godzin i 50 minut.
Estończyk zaatakował Col de Romme, polując na zwycięstwo etapowe, zabierając ze sobą tylko ewentualnego zwycięzcę etapu, Alaphilippe. Podczas tego 29-minutowego podjazdu Taaramae utrzymywał 375 watów z maks. 763 w, co daje średnią prędkość 18 kmh na 9% zboczach Romme.
Co sprawia, że jest to bardziej imponujące, że pomimo całodniowej przerwy Taaramae dorównała szybkością wspinaczkową grupy ulubieńców.
W końcu kolarz Direct Energie został porzucony przez Alaphilippe podczas zjazdu Romme, nigdy nie zdążył się doczepić, w końcu został złapany przez Izagirre z Bahrain-Merida.
Taaramae spadł pomimo średniego 60 km/h w dół podjazdu, osiągając maksymalną prędkość 74,5 km/h, co świadczy o zdolności Alaphilippe do schodzenia w dół i jego agresywnym podejściu do wygrania etapu.
Pochodzenie Rommów pokazało też, że cokolwiek potrafią mężczyźni, kobiety mogą robić równie dobrze, aw tym przypadku lepiej. Wcześniej tego dnia Lucinda Brand wyznaczyła również czas na zjazd z Col de Romme podczas wyścigu La Course.
Marka osiągnęła średnią 62,1 km/h osiągając 77,8 km/h – obie prędkości są szybsze niż Taaramae – co czyni ją drugą najszybszą osobą, która kiedykolwiek zjechała Romme na Strava.
