American zbliża się do udanej 11-letniej kariery
Zawodniczka Boels-Dolmans Megan Guarnier ogłosiła odejście z profesjonalnego kolarstwa po Mistrzostwach Świata UCI w Innsbrucku w Austrii we wrześniu.
Udekorowana Amerykanka poświęci czas na swoją 11-letnią karierę, w której odniosła wielkie zwycięstwa, takie jak Giro d'Italia Femminile w 2016 roku i Strade Bianche w 2015 roku.
Guarnier potwierdziła swoją emeryturę na swojej osobistej stronie internetowej, stwierdzając, że „z wielką wdzięcznością nadszedł czas, aby zakończyć ten rozdział”.
Guarnier dodał: „Nadal uwielbiam to, co początkowo przyciągnęło mnie do tego animowanego sportu: grę w szachy z wieloma ruchomymi częściami. Do indywidualnego sukcesu wymagany jest element pełnego zaangażowania całego zespołu.
'Z biegiem lat jazda na rowerze stała się moim przedmiotem studiów. Nauczyłem się z każdego wyścigu, dostosowując się do lekcji i powtarzając ten cykl za każdym razem, gdy przypinam numer.
'To była moja sztuka i pasja. Jest to umiejętność, która została boleśnie wykuta dzięki ciężkiej pracy, pracy zespołowej, poświęceniu i kierowaniu.”
Następnie dodała, że pomimo tego, że nadal kocham ten sport, „poświęcenie z dala od mojego lojalnego męża i wspaniałej rodziny, wraz z fizycznymi żniwami 11 ciężkich lat jako czysty sportowiec, dogania mnie.
'Nie osiągnąłem wszystkich moich celów i nie zrobiłem wszystkiego, na co miałem nadzieję, jednak z podekscytowaniem i niepokojem nadszedł czas, aby przejść do następnego rozdziału w życiu.'
Mając 33 lata Guarnier był jednym z najbardziej utytułowanych kolarzy ostatniej dekady. Jako utalentowana wspinaczka, Amerykanka wygrała wiele etapów Giro d'Italia, w tym tytuł w klasyfikacji generalnej, a także wygrała w tym roku Strade Bianche i wyścig kobiet Tour de Yorkshire.
Jej najlepszy sezon przyszedł w 2016 roku, w drugim roku w Boels-Dolmans. Ogólne zwycięstwo w Giro i Tour of California, jednodniowy wyścig Emakumeen Saria oraz tytuł w krajowym wyścigu szosowym zostały zrównane z pierwszym miejscem w rankingu Women's WorldTour.
W oświadczeniu Guarnier z pewnością podziękował również tym, którzy pomogli jej w jej znakomitej karierze, w tym jej rodzinie, mężowi Billy'emu i długoletniemu trenerowi dr Coreyowi Hartowi.
Była również wdzięczna swoim koleżankom z drużyny, w tym „Oryginałom” Boels Dolmans: Christine Majerus i Lizzie Deignan oraz wszystkim moim koleżankom z zespołu Boels Dolmans na przestrzeni lat; mój kumpel z peletonu, Karol-Ann Canuel, zawsze pozytywnie nastawiony Jip van den Bos, Amalie (znana również jako „Vicky”) oraz stabilizująca siła w zespole, Chantal Blaak”.
Kontuzje często ograniczały Guarnier w jej karierze, ale wygląda na to, że Amerykanka kończy na swoich warunkach jako jeden z najlepszych jeźdźców swojego pokolenia.
