Z rekordem godzin i zwycięstwem w Tour, Pinarello jest marką chwili. Kolarz poznał swojego właściciela, aby odkryć sekret sukcesu
Rowerzysta: Kiedy po raz pierwszy zacząłeś budować ramy rowerowe do życia?
Fausto Pinarello: Mój ojciec, Giovanni Pinarello, założył Pinarello Cicli w 1953 roku po karierze wyścigowej, a ja zacząłem dla niego pracować w latach 80., kiedy miałem 17 lat. pierwszą pracą było malowanie ram. Kiedy jesteś dzieckiem, nie jesteś mężczyzną, jesteś chłopcem, a malowanie było łatwiejsze dla młodego faceta. Ale byłem podekscytowany – oglądałem produkt w telewizji i mówiłem: „Zrobiłem ten!” Przez następne osiem lat zajmowałem się chromowaniem, spawaniem, montażem, ale dopiero w wieku 25 lat zdecydowałem że to była moja przyszłość. Kiedy zaczynaliśmy działalność, było tylko sześć lub siedem osób. Teraz mamy ponad 50 pracowników w księgach, a ja jestem najstarszy z nich wszystkich!
Cyc: W dzisiejszych czasach dominuje włókno węglowe, czy tęsknisz za stalą?
FP: Kiedy zacząłem robić rowery, wszystkie ramy były takie same – okrągłe stalowe rury. Jedyną różnicą był rodzaj rurki i farba. Następnie stalowe ramy z uszami przeniesiono na ramy spawane metodą TIG, potem na aluminium, tytan, zrobiliśmy też magnez, potem włókno węglowe. Stal jest bardziej tradycyjna i może bardziej stylowa, ale włókno węglowe jest bardzo ważnym materiałem. Będzie to szczyt przez wiele lat. Może pojawią się nowe rodzaje kompozytów, ale nadal z włóknem węglowym.
Cyc: Jak bardzo jesteś teraz zaangażowany w projektowanie rowerów?
FP: podpisuję wszystko. Jeśli nie lubię roweru, nie podpisuję. Przepraszam, nie. Ale teraz łatwiej jest zrobić dobry rower, ponieważ robimy dobre rowery od tak dawna, że zaczynasz od podstawy ostatniego wykonanego modelu, który już był dobry. To łatwiejsze niż 20 lat temu. Potem stworzylibyśmy nowy rower z nową technologią przed zabraniem go do tunelu aerodynamicznego, ale wtedy potrzebne są liczby. Jeśli rower jest w porządku, to liczby są twoimi przyjaciółmi. Ale jeśli nie…
Cyc: Więc pracowałeś w tunelach aerodynamicznych już w latach 90.?
FP: Tak, zaczęliśmy rozmawiać o aerodynamice w 1993 roku z Miguelem Indurainem na potrzeby rekordu dell’ora [godzinny rekord]. Myślę, że jesteśmy jedyną marką na świecie, która dwukrotnie zdobyła rekord godzin, raz z Miguelem, a potem z Bradleyem. Kiedy szliśmy wtedy do tunelu aerodynamicznego, było to coś nowego. Powiedzieliśmy: „Chodźmy! Wsadźmy Miguela do tunelu”. Potem zacząłem uczyć się aerodynamiki. Dwadzieścia lat później pracujemy z Jaguarem. Jesteśmy partnerami Team Sky, takimi jak Jaguar, i staramy się stworzyć między nami synergię, aby stworzyć najlepszy możliwy produkt dla rowerzysty. Przemysł motoryzacyjny jest trochę bardziej ekspertem niż my, ponieważ samochody muszą być bardziej zaawansowane aerodynamicznie, aby były bardziej wydajne i oszczędzały benzynę. Nie używamy benzyny, używamy ludzkiej energii, ale rezultat jest taki sam. W przypadku Jaguara zaczęliśmy od Bolide [flagowego roweru do jazdy na czas Pinarello], a następnie zabraliśmy go na tor, usuwając przerzutki, hamulce, koszyki na bidon i przyspieszając go. Nie jestem pewien, czy istnieje na świecie tak szybki rower jak Bradley’s Hour.
Cyc: Czy rozmawiałeś z Wigginsem przed wydarzeniem? Zaoferowałeś mu kiedykolwiek jakąś radę?
FP: Tak, oczywiście! Wysłałem mu SMS-a 10 dni wcześniej, aby zapytać go, jak jest z rowerem. Powiedział: „Nigdy nie jeździłem na takim rowerze – jest po prostu idealny”. Odpowiedziałem: „W porządku, chodźmy!” Jest niesamowitym jeźdźcem. Nie chodzi tylko o rower, ale także o nogi i jeźdźca. Jego pozycja do jazdy jest tak aerodynamiczna i szybka.
Cyc: Ile różnych rowerów masz w garażu w domu?
FP: Mam trzy w tych samych kolorach: biały i żółty fluor. Żółty to mój ulubiony – to kolor moich wizytówek. Mam jeden F8, jeden K8-S i jeden hamulec tarczowy F8. Ale zmieniam rowery co dwa tygodnie. To moja praca.
Cyc: K8-S z tylnym zawieszeniem to ciekawy rower. Już w latach 90. widzieliśmy zawieszenie w Paris-Roubaix, ale się nie przyjęło. Dlaczego przyniosłeś go teraz?
FP: Jaguar pracował nad SUV-em i testował zawieszenie na bruku. Jeden z ich facetów powiedział, że kiedy jeździsz rowerem po bruku, to musi być jak wybuchająca bomba i nie możesz nawet zacząć myśleć o tym, ile tracisz mocy, więc powiedział, że powinniśmy użyć zawieszenia. Ich liczba pokazała, że potrzebowaliśmy zawieszenia tylko z tyłu, jeśli stworzyliśmy specjalną geometrię – dłuższą i bardziej wyluzowaną z cofniętym ciężarem rowerzysty – aby unosili się po bruku jak łódź na wodzie.
Cyc: Czy zawodnicy Team Sky mają coś do powiedzenia w kwestii tego, jakie rowery dla nich robisz?
FP: Tak, dużo, dzień po dniu. Naszym pierwszym pytaniem do nich jest zawsze: „Czego chcesz?” Najważniejszą rzeczą jest geometria. Nie zmieniliśmy naszych od 2007 roku z Princem, ponieważ uważam, że ma idealną geometrię i jest dostępny w 13 różnych rozmiarach. Może główka ramy jest krótsza, ale kąty są takie same. Ale jeśli chodzi o sztywność i tym podobne, wszystko zależy od opinii rowerzysty. Niewiele zespołów może przekazać tak ważne informacje zwrotne, jak Team Sky. Moglibyśmy sponsorować cztery inne profesjonalne zespoły za te same pieniądze, ale Sky jest najlepszy na świecie z najlepszymi opiniami. Teraz również Dimitris Katsanis pracuje wyłącznie dla nas przez następne pięć lat. To bardzo bystry facet, który projektował rowery dla British Cycling [w ramach „Secret Squirrel Club” Chrisa Boardmana].
Cyc: Czy wszystkie mają niestandardowe rozmiary? W jaki sposób reguły ograniczają to, co możesz zrobić?
FP: Nie, przepisy UCI mówią, że zawodnicy muszą używać tej samej ramy, którą można kupić w sklepach. Z wyjątkiem przypadku Cav. Ma krótsze nogi, ale długi tył, więc zrobiliśmy dla niego specjalny rower, który był trochę dłuższy, tak jak chciał. Nazywamy to „rozmiarem Cavendish”.
Cyc: Kto był najbardziej ekscytującym jeźdźcem, z jakim kiedykolwiek pracowałeś?
FP: Miguel był tym mężczyzną. Nadal jeździ na naszych rowerach. Erik Zabel był dobry, Antonio Flecha, Bradley Wiggins i Bjarne Riis.
Cyc: Riis był znany jako bardzo skoncentrowany jako jeździec, prawda?
FP: Tak skoncentrowany – za dużo! Miał swoje problemy, ale od strony technicznej wykonał dla nas świetną robotę: rower, pedały, mostek – mierniki mocy. To Riis jako pierwszy przedstawił mi SRM [miernik mocy SRM]. Był człowiekiem do drobnych szczegółów. Był taki dobry.
Cyc: Czy są inne firmy z branży rowerowej, które robią na Tobie wrażenie?
FP: Jest wiele dużych firm, ale są one większe niż dobre. Jestem pewien, że niektórzy z nich wykonują dobrą robotę, ale mogę powiedzieć jedno – w ostatnich sześciu czy siedmiu latach robią dobrą robotę, ale to nie ja. W moje rowery włożyłem więcej pasji niż 10 z tych firm razem wziętych. Produkują milion rowerów rocznie, ale nie ma za nimi sentymentu. Ludzie, którzy kupują moje rowery, to ludzie, którzy mają Ferrari w garażu i Pinarello, ale mówią: „Wolę Pinarello”. Niedawno poznałem człowieka, który kupił 31 moich rowerów. Amerykańskie marki i tajwańskie marki nie mogą tego powiedzieć. Znam projektanta z Ferrari, który przyjechał odwiedzić fabrykę, ponieważ kupił ode mnie dwa motocykle. Powiedział: „Wow, panie Pinarello”. Powiedziałem: „Chodź, pracujesz dla Ferrari!”. To ekscytująca rzecz. Ale kochają firmę. Dzięki mnie tworzę najlepsze możliwe rowery.
Cyc: Czy kiedykolwiek jesteś sfrustrowany regulaminem UCI, jeśli chodzi o projektowanie rowerów?
FP: W 1994 roku byliśmy wyizolowaną marką. UCI przyszło do nas i odmówiło nam zgody na ściganie się motocyklami Bjarne Riisa i Jana Ullricha [były to mocno owiewki, ramy w stylu Y]. Powiedzieli: „Przestań, zatrzymaj ten kształt. Jest zbyt aerodynamiczny!” Z tego powodu obowiązują obecnie zasady, że ramy rowerowe muszą mieć dwa trójkąty. Powiedzieli, że na rowerze nie powinno być tylnego ogona, więc powiedzieliśmy, że odetniemy tył ogona, a oni powiedzieli: „Och, możesz go teraz użyć”. Argh! Jednak teraz są bardziej otwarci na pomysły niż 20 lat temu. Teraz prosimy o 10 rzeczy, a oni dają nam jedną. W przeszłości prosiliśmy o 10 i dostawaliśmy mniej niż zero! Wow, spójrz na ten samochód! [Pinarello wskazuje na Porsche, które właśnie przejechało przez okno.]
Cyc: Co, ten Panamera? Z pięcioma drzwiami? Czy wszystkie samochody Porsche nie powinny mieć maksymalnie trzech drzwi?
FP: Może, ale ci faceci byli młodzi, a ja jestem stary, więc mam Panamerę. Dlaczego? Nie mogę dostać mojego roweru w 911.
Cyc: Ale co z bagażnikiem dachowym?
FP: To nie jest aerodynamiczne!
Pinarello.com
