Mistrz Europy Matteo Trentin pojechał po zwycięstwo solo na 17. etapie Tour de France 2019
Matteo Trentin (Mitchelton-Scott) wygrał Sage 17 podczas Tour de France 2019 po tym, jak pojechał solo w dniu, w którym ucieczka mogła zostać zatrzymana. Trentin dobrze wymierzył swój atak i wyszedł na czystą na około 14 km do mety. Wspinając się na ostatnią podjazdę i zjeżdżając do mety, Mistrz Europy miał pełną kontrolę, dążąc do słynnego zwycięstwa.
Kiedy przewaga przerwy rosła i rosła, osiągając szczytową wartość powyżej 18 minut, stało się jasne, że zespoły klasyfikacji generalnej są usatysfakcjonowane, pozwalając innym wygrać etap.
Dzięki przerwie czasowej z powrotem do głównej grupy, gdy Trentin podnosił ramiona w zwycięstwie, większość peletonu wjeżdżała na ostatnią premię i walczyła o pozycję na zjeździe, wciąż jakieś 13 km przed metą.
Kiedy grupa w żółtej koszulce w końcu przekroczyła linię mety, ponad 20 minut po Trentinie, zrobiła to spokojnie i jako jedna jednostka, aby utrzymać takie same straty czasowe w pierwszej dziesiątce
Dzień przerwy, dzień bliżej Paryża na GC
W sporej ucieczce było kilka kluczowych nazwisk, które ujawniły się we wczesnych etapach jazdy. Połączenie luzu peletonu i chęci do zwycięstwa etapowego sprawiło, że przerwa dobrze współgrała, aby zwiększyć przewagę do punktu, w którym wyraźnie pozostałby dojazd do mety.
Gdy grupa prowadząca znalazła się w promieniu 30 km od mety, wszystko zaczęło się. Głównym bohaterem był Greg Van Avermaet (CCC Team), który przypuścił atak, aby ożywić dość cichy Tour dla mistrza olimpijskiego.
Trentin przeżył niebezpieczeństwo ruchu Van Avermaeta i poszedł z nim. Grupa poświęciła dużo energii, aby znaleźć lukę nad dawnymi sojusznikami, ale w miarę jak luka się powiększała, wydawało się to warte zachodu.
Z tyłu Thomas De Gendt (Lotto-Soudal) był uważany za lidera pościgu, podczas gdy Drużyna Zjednoczonych Emiratów Arabskich unikała pracy w żadnej z grup. Wyglądało na to, że używali wymówki, by mieć na przodzie niewłaściwego zawodnika.
Grupa prowadząca traciła jeźdźca za jeźdźcem, aż 14 km przed metą Trentin pojechał solo. Jersey otwarty i twarz wykrzywiona, Mistrz Europy ruszył do przodu z myślą o zwycięstwie etapowym.
Najsilniejsza reakcja wyszła od Pierre-Luca Perichona (Cofidis), kolarza Trentina, który spodziewałby się pokonać w sprincie, nawet gdyby udało mu się zrobić skrzyżowanie. Kasper Asgreen (Deceuninck-QuickStep) jechał dalej i minął Perichon tuż przed końcowym szczytem, ale młody Duńczyk zostawił za późno, by dogonić bardziej doświadczonego jeźdźca na drodze.
