Badania nad zeznaniami czarnych brytyjskich mistrzów kolarstwa pomagają wyjaśnić brak różnorodności w sporcie na poziomie elity
Czas quizu: Czy wiesz, kto został mistrzem narodowym w wyścigu na zarysowania w 1974 roku? Albo kto był najwyżej sklasyfikowanym brytyjskim kolarzem w Tour of Britain 2012? Odpowiedzi, odpowiednio, to Maurice Burton i David Clarke.
Ci zawodnicy należą do wyselekcjonowanej grupy, która jest przedmiotem wystawy Black-British Champions in Cycling, która odbywa się na Uniwersytecie w Brighton od 10 grudnia i kończy się dzisiaj.
Pomysł badań prowadzonych przez starszego wykładowcę dr Marlona Moncrieffe, wydarzenie prezentuje czarnych brytyjskich kolarzy, takich jak Maurice Burton, Russell Williams, Christian Lyte, David Clarke, Charlotte Cole-Hossain i inni.
Dzięki zbiorowi świadectw kolarzy wystawa pomaga odpowiedzieć na pytanie, dlaczego brakuje znanych czarnych kolarzy.
W ostatnich latach kolarstwo przeżyło odrodzenie, a brytyjscy rowerzyści, tacy jak Bradley Wiggins, Geraint Thomas i Laura Trott, zdominowali światową scenę.
Według dr Moncrieffe, pomimo tego renesansu, profil czarnych kolarzy nie został podniesiony, mimo że niektórzy z nich odnoszą solidne sukcesy.
Dr Moncrieffe, kierownik nauczania i uczenia się w grupie sterującej Chartermark University of Brighton Race Equality oraz sam były zawodnik szosowy i torowy, wyjaśnił powód, dla którego przeprowadził badania.
'Robię tę wystawę, ponieważ chciałem przedstawić poglądy rowerzystów na reprezentację, a także to, jak zostali stworzeni w Wielkiej Brytanii poprzez ich historie życia, ich mentorów, wyścigi, które zrobili.
'Chodzi o zrozumienie, co uniemożliwiło im bycie ikonami, które widzimy dzisiaj – Bradley Wigginses, Geraint Thomases, Chris Hoys – i dlaczego nie widzimy tych sportowców w tej samej postaci”.
Ta wystawa jest częścią dwuletniego projektu badawczego dr Moncrieffe i obejmuje sesje konferencyjne oraz referat, który planuje zaprezentować w przyszłym roku.
Przekształcanie Wielkiej Brytanii
„Chciałbym, aby te badania były czymś, do czego ludzie mogą się odwoływać” – kontynuuje dr Moncrieffe. „British Cycling ma motto, które brzmi: „Przekształcamy Wielką Brytanię w wielki naród kolarski” i myślę, że mogę im w tym pomóc, dzieląc się reprezentacją w tym sporcie.
„Mamy tych czarnych mistrzów Wielkiej Brytanii, a dzięki daniu im uznania przez wprowadzenie ich do Galerii Sław, co byłoby krokiem w kierunku przekształcenia Wielkiej Brytanii w wielki kraj sportowy i pomocy większej liczbie osób kolorowych w osiągnięciu wysokiego poziomu poziom w sporcie.'
Rzeczywiście zaangażowani jeźdźcy uważają, że jest to ważna sprawa do omówienia.
David Clarke odnosił sukcesy jako zawodowy kierowca wyścigowy, rywalizując w kraju i za granicą aż do przejścia na emeryturę w 2014 roku.
W szczególności wygrał wyścig East Yorkshire Classic Premier Calendar w 2010 roku oraz klasyfikację King of the Mountains w Tour of Ireland w 2012 roku.
Obecnie Clarke pracuje jako hydraulik w swoim rodzinnym mieście w East Midlands.
'Kiedy Marlon skontaktował się ze mną w sprawie wzięcia udziału w tym przedsięwzięciu, chciałem się w to zaangażować, ponieważ uważam, że jest to ważna kwestia. W swojej karierze, poza końcem, nie rywalizowałem z żadnym innym czarnym brytyjskim kolarzem – wspomina 39-latek.
'Nie przychodzi mi do głowy żaden czarny rowerzysta na drodze. Miałeś Germaina [Burtona] i kilku innych – Alexa Petersa, który ścigał się dla Sky, ale po tym nie sądzę, żeby na szosie lub w jakiejkolwiek profesjonalnej drużynie szosowej rywalizowali jacyś czarni kolarze. Nie sądzę, że istnieją wzory do naśladowania.
'Kiedy patrzysz na federacje kolarskie i zespoły kolarskie, jest bardzo niewielu czarnych reżyserów sportowych i nie ma nikogo, kto by pracował dla British Cycling, który byłby czarny.'
Chociaż Clarke cieszył się swoją karierą wyścigową, zarabiając na przyzwoite życie ścigając się na całym świecie, wierzy on, że jego wyniki i moc były wystarczająco dobre, by stać się zespołem WorldTour. Jednak nigdy nie otrzymał takiej możliwości.
Brak świadomości
Opinie od odwiedzających wystawę były pozytywne, a wiele osób skomentowało, jak bardzo nie są świadomi liczby czarnych kolarzy na wysokim poziomie.
Powtórzyła to Charlotte Cole-Hossain, krajowa mistrzyni punktacji juniorek w 2016 roku, obecnie studiująca matematykę na Uniwersytecie w Edynburgu.
„Nie zdawałem sobie sprawy, ilu było zawodników, dopóki nie zaangażowałem się w badania” – powiedział 19-latek. „Znałem Maurice'a Burtona i słyszałem o Shanaze Reade, ale było sporo innych, których nie znałem.
'Myślę, że jazda na rowerze może być trudna do postępów, jeśli nie znasz ludzi, którzy mogą cię zaangażować, ale także jeśli nie widzisz ludzi, którzy wyglądają jak ty uprawiających ten sport, może to również umieścić osoby wyłączone kontynuują.
'Dla mnie było to w porządku, ponieważ mieszkałem na welodromie Herne Hill, który był dość zróżnicowany. Ale kiedy wyjeżdżasz poza Londyn lub do miejsc takich jak Belgia, aby się ścigać, na pewno poczujesz się jakbyś się wyróżniał”.
Po University of Brighton, dr Moncreiffe planuje objechać wystawę w całym kraju w przyszłym roku, z datami zaplanowanymi na luty na Manchester Metropolitan University oraz na lipiec w Birmingham.
Więcej informacji można znaleźć w kanale Black-British Cycling Champions na Twitterze oraz @BlackChampions_ na Instagramie.
