Uzdrowiciel, dostawca, doradca, powiernik… gość jest najlepszym przyjacielem rowerzysty
Ten artykuł pojawił się po raz pierwszy w numerze 78 magazynu Cyclist
Fotografia: Gobelin
Soigneur Biagio Cavanna powiedział kiedyś o Fausto Coppi, że „masowanie jego nóg było jak granie na gitarze”.
Gigantyczny, ślepy masażysta ugniatał mięśnie Campionissimo przez większość jego kariery zawodowej i był powiernikiem barwnego życia prywatnego Coppiego.
Zmarł, rzekomo ze złamanym sercem, rok po wczesnej śmierci Coppiego w wieku 40 lat.
Pół wieku później masażysta Rui Queixada ściska mnie i szturcha mnie, jakby próbował znaleźć banknot o wartości 5 euro z tyłu sofy.
Robił to pod koniec każdego etapu pięciodniowej imprezy Ride Across Portugal i jako taki był wtajemniczony w moje nocne nadzieje i obawy, jak w „Mam nadzieję, że na śniadanie są tarty z kremem jutro” i „Boję się, że dziś wieczorem nie wejdę po schodach”.
Jego odpowiedź na oba pytania jest zwykle w stylu: „Lubisz swoje jedzenie, prawda, Ward?”
Nazywał mnie moim nazwiskiem, odkąd po pierwszym etapie napisałem to w złej rubryce na arkuszu rejestracji. Od tamtej pory stanowczo odmawia poprawienia.
Można śmiało powiedzieć, że jeśli nie uda mi się ukończyć tego 750-kilometrowego przejazdu przez Portugalię, nie będzie załamany.
Aby być uczciwym, Rui był przy mnie w moich najciemniejszych chwilach, szczególnie na etapie 2 na szczycie brutalnego podjazdu na Centro Geodésico de Portugal.
Pomagał rozdawać napoje ze stanowiska paszowego i zaoferował podmuch swojego „magicznego sprayu”.
‘Co to jest, krem z filtrem?
'Nie, dla twoich mięśni', odpowiedział, klepiąc mnie mocno w plecy jedną ze swoich muskularnych łap, po czym wskoczył do swojego samochodu i pognał do mety przed peletonem.
Soigneur Fausto Coppiego był również znany z różnych „magicznych” mikstur i leków, które dostarczał swojemu jeźdźcowi (chociaż jego były niesławnie silniejsze niż Star Balm Spray Mięśniowy Rui).
Miał również swój własny, surowy reżim treningowy, w którym Coppi i jego zespół lojalnych gregari obudzili się o 4 nad ranem i wyruszyli w 200-kilometrową przejażdżkę bez względu na pogodę.
Po powrocie Cavanna „sprawdzał ich mięśnie, aby zobaczyć, czy naprawdę jeździli w ten sposób”, pisze John Foot w swojej historii włoskiego kolarstwa, Pedalare! Pedaluj!
Taka była reputacja Cavanny, mówi Foot, że początkujący rowerzyści odbywali pielgrzymki do jego domu w Novi Ligure, „aby jego mięśnie wyczuły jego słynne dłonie” i dowiedział się, czy mają szansę zrobić to jako profesjonalista jeździec czy nie.
Pytam Ruiego, czy na podstawie moich mięśni może stwierdzić, jakim jestem jeźdźcem. „Mogę ci powiedzieć, że lubisz twoje jedzenie”, odpowiada, układając moją anatomię w szereg nienaturalnych pozycji.
Rozumiem, że jestem bardziej ruleurem niż grimpeurem.
Jednakże podczas mojego pobytu z Rui stało się jasne, że dobry soigneur naprawdę ma uzdrawiające ręce.
Po codziennych, grindowych, ponad 150-kilometrowych etapach jazdy przez Portugalię, czuję się wyczerpany, a igła paliwa zatopiona jest głęboko w czerwieni.
Ale po 30-minutowej sesji z Rui – podczas której ból związany z rozciąganiem i mocowaniem różnych ścięgien i ścięgien w sposób, którego nigdy wcześniej nie znali, jest prawie nie do zniesienia – czuję, jakby radioaktywna siła przepływała przez moje żyły.
„Czujesz się dobrze, ponieważ wszystkie toksyny wytworzone przez Twój metabolizm podczas wyścigu zostały usunięte z Twojego układu limfatycznego”, wyjaśnia Rui, wycierając stół do masażu, przygotowując się do następnego kolarza.
‘Masaż łagodzi wszelkie napięcia i pomaga usunąć kwas mlekowy z mięśni. Ma również efekt uboczny polegający na spowolnieniu tętna i oddychania, dzięki czemu ciało naturalnie zaczyna się relaksować.
‘Krew i tlen mogą powrócić do mięśni w normalnym tempie i dokonać skutecznej naprawy tkanek mięśniowych, zwiększając krążenie krwi, co przekłada się na lepsze samopoczucie.
‘Oczywiście, odpoczynek i dobra dieta również pomagają, więc może powinieneś dziś wieczorem zrezygnować z pastéis de nata”.
Sztuka masażu jest w rzeczywistości jeszcze bardziej zniuansowana niż wyjaśnienie Rui, jak pisze Emma O’Reilly w swojej książce o swoim czasie jako soigneur Lance’a Armstronga, The Race To Truth.
„Zawsze najpierw robiłam nogi jeźdźcom, a potem, w zależności od tego, jaki etap wyścigu zrobili, skupiałam się na innych częściach ciała”, pisze.
‘Do prób czasowych będą potrzebować uwagi na ścięgnach podkolanowych. Jeśli robili wspinaczkę, ich ramiona były zmęczone.
Pod koniec wyścigów byli bardziej zmęczeni napinaniem kierownicy i hamowaniem, więc barki i plecy wymagały okładania.
Mięśnie wiele mówią. Nie pytając, wiedziałem po prostu dotykiem, czy mieli zły dzień.
Jeśli mięsień wydawał się pusty, oznaczało to, że nie zostało mu nic na następny dzień. Trudno to opisać, ale pełne mięśnie są jędrne jak winogrona, a po długiej jeździe stają się prawie jak rodzynki.”
Dzisiejsza rasa „super-suigneur” to znacznie więcej niż tylko masażysta.
Oprócz posiadania staromodnych cech ucieleśnionych przez Signora Cavannę, muszą posiadać umiejętności w zakresie żywienia, gotowania, prania, higieny osobistej, dyplomacji, prowadzenia pojazdów i nawigacji.
Rozdawanie pół tuzina musette i butelek z wodą w stacji żywienia w szybkim tempie, kolejno zespołowi jeźdźców poruszających się z dużą prędkością, jest również bardzo cenionym wymogiem.
Imponujące są wszystkie te talenty, ale to sztuka masażu pozostaje w centrum mocnych stron.
I to świadectwo uzdrawiających dłoni Rui i jego zdolności do codziennego odmładzania mojego słabnącego ciała, że do dziś pozostajemy mocnymi przyjaciółmi.
