Spektakularny solowy wysiłek sprawia, że pierwsza dziesiątka zmienia się całkowicie, gdy różowe ręce przechodzą z jednego Brytyjczyka do drugiego
Chris Froome (Team Sky) przejechał etap, który przejdzie do historii, gdy zaatakował solo na ponad 70 km przed metą, pokonując 19. etap Giro d'Italia do Jafferau i pokonując 3 minuty straty do jazdy w różową koszulkę.
Po tym, jak jego szanse na zwycięstwo zostały odrzucone przez wielu, Froome zawrócił w trudnych pierwszych dwóch tygodniach, biorąc wyścig za kark na niższych stokach Colle delle Finestre, pozostawiając wszystkich swoich rywali w klasyfikacji generalnej za. Idąc solo, zbudował 3-minutową przerwę w Sestriere i nigdy nie oglądał się za siebie.
Z zaledwie jednym etapem przed Rzymem, Froome po raz pierwszy znalazł się na prowadzeniu wyścigu, prowadząc na drugim miejscu Tom Dumoulin (Team Sunweb). Zniszczenie czołowej dziesiątki z tyłu spowodowało, że Thibaut Pinot wrócił na podium, a Domenico Pozzovivo (Bahrain-Merida) stracił sporo czasu.
Różową koszulką na początku dnia był Simon Yates (Mitchelton-Scott), który empatycznie wypadł z łaski, dmuchając na zboczach Colle delle Finestre, szybko wykrwawiając czas, gdy szybko zniknął z pamięci. Był tak blisko, ale okazało się, że o dwa dni za daleko.
Jak rozwinęła się scena
19. etap Giro d'Italia miał być ostateczny. Na 184 km peleton ścigał się z Venaria Reale do Bardonecchia, pokonując Colle delle Finestre w Sestriere, a następnie finiszując na szczycie Jafferau, podjazdów, które tak wiele dały kolarstwu.
Yates byłby w defensywie, tracąc połowę swojej ogólnej przewagi dzień przed Dumoulinem. Tacy jak Froome, Lopez i Pozzovivo nie mieli innego wyjścia, jak tylko zaatakować.
Peleton rozpoczął dzień w zawrotnym tempie. Od samego początku takie firmy jak Astana, ZEA Team Emirates i Movistar aktywnie podkręcają tempo i próbują wysłać kolarzy w górę drogi. To oznacza, że około 50 zawodników natychmiast zdystansowało się od rozpraw, mieli przed sobą długi dzień.
Mocni wspinacze, tacy jak Davide Formolo, Carlos Betancur i Sergio Henao, mają szansę na szczęście, ale tempo jest zbyt złe.
Drużyna Sky trzymała się złowrogo na czele spraw, jakby knuli coś wielkiego. Tymczasem mała grupa 14 osób ustaliła rozsądną 20-sekundową przerwę.
Mitchelton-Scoot przyjęli rolę ścigających, ponieważ nie było wśród nich żadnych jeźdźców w grupie prowadzącej. Sam Bewley i Chris Juul-Jensen zostali zatrudnieni przez Yates.
Pociąg Team Sky, który znamy i, hm, miłość, zaczął nadawać tempo na niższych stokach Finestre. Puccio, Ellisonde, De La Cruz, Henao i Poels, wszyscy razem z Froomem z tyłu.
Tempo jest zbyt duże dla Yatesa, łamie. Mikel Nieve siada i czeka, ale Yates widzi odjeżdżającą maglia rosa. Jakie to okrutne, ale jaki dowód na to, jak trudne jest Giro. Yates wyglądał na nietykalnego przez całe 48 godzin wcześniej.
To było 30 sekund, potem minuta, dwie. Yates pękł i jego sen o różu się skończył. Okrutne sposoby weteranów Grand Tour, Dumoulin i Froome, wkroczyły, gdy przykręcili śrubę. Yates znikał z pierwszej dziesiątki, nie mówiąc już o prowadzeniu.
Podobnie jak dawniej Drużyna Nieba, niszczyli ludzi podczas wspinaczki. Pozzovivo zwyciężył jako pierwszy, a następnie Pinot, Dumoulin i Richard Carapaz. Lopezowi udało się również przejść przez most.
Froome poszedł solo. Czterokrotny mistrz Tour de France to teraz albo nigdy, który zostawił swoich kolegów z drużyny, którzy pokonali Finestre, tegoroczny Cima Coppi, solo z 47 sekundową przerwą do pościgowej piątki.
Schodząc jak żaden inny, Froome wydłużył swoją przerwę do 90 sekund, osiągając ostatecznie 2 minuty u podstawy Sestriere. Z tyłu Yates dryfował teraz o 20 minut, przez co telewizor wstrzymał aktualizacje na żywo upadłej różowej koszulki.
Z tyłu do Pinota dołączył Sebastien Reichenbach, który został wysłany na front wraz z Dumoulinem, Lopezem i Carapazem. Schylając się pod znacznikiem 50 km przed końcem, Froome miał 2 minuty 29 przewagi i był teraz zaledwie 45 sekund od wirtualnego prowadzenia.
Dumoulin był jednak spokojny, zmieniając tempo, a Reichenbach powoli podkręcał tempo, tymczasowo dystansując Carapaza i Lopeza.
Sestriere nie jest najtrudniejszą wspinaczką, a najlepsi mogą ją szybko wspiąć. Froome wspinał się na nią szybciej niż ktokolwiek inny w tym wyścigu i utrzymywał przewagę. Czy miał zamiar to zrobić? Froome został wyrzucony na pobocze tak wcześnie po szokującym pierwszym tygodniu.
Ja osobiście nie widziałem dla niego szans. Chyba oszukałem mnie, że zdyskontowałem pięciokrotnego mistrza Grand Tour.
Poszerzył swoją przewagę do 2 minut i 41 sekund, gdy zaczął pedałować na górnej rurze z Sestriere. Witamy wszystkich w programie Chrisa Froome, wygląda na to, że Giro zaczął się dopiero dzisiaj.
U podstawy zjazdu, na 33 km przed metą, Froome wjechał w wirtualną różową koszulkę, prowadząc teraz ścigających przez 3 minuty. Oglądałem dzisiaj relację ze sceny w Hiszpanii. Hiszpańscy komentatorzy ciągle chichotali, gdy Froome pojawiał się na ekranie, ale co z tym, nie jestem pewien.
Podczas polowania na podium wydawało się, że Pozzovivo machał na pożegnanie trzeciemu miejscu, które znajdowało się 3 minuty za poursouivantami.
Z Froome'em utrzymującym swoją przewagę, wyścig uderzył w niższe zbocza ostatniego podjazdu, Jafferau, 7 km z bolesnym 9%. Rozpoczął podjazd z przerwą 3 minuty i 30 sekund i wyglądał na komfortowego, jakby nie jechał na pełnym gazie przez ostatnie 60 km sam.
6 km do końca, a Froome utrzymywał 3 minuty i 20 sekund przerwy. Poza katastrofą scena należała do niego, ale czy mógł utrzymać róż. Za Pinotem jechał z flannuerem, atakując Dumoulina, który trzymał się jego rytmu, wyrzucając waty. Ta aktywność pomogła odłożyć około 8 sekund na Froome.
Pinot zmniejszył dystans do 3 minut, podczas gdy Dumoulin kontynuował grę po 3 minutach i 14 sekundach.
