Spędziliśmy kilka dni na Majorce z Madison-Genesis, aby dowiedzieć się, jak prowadzą typowy obóz treningowy
Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się, jak długo wytrzymasz trening z profesjonalną drużyną kolarską, odpowiedź to 30 minut i 11 sekund. Tyle czasu zajmuje temu konkretnemu pisarzowi rozbicie się na kawałki podczas „zrelaksowanego wjazdu” z zawodową drużyną kolarską Madison-Genesis na Majorce, która szybko przechodzi w jazdę na czas z piekła rodem.
Gdy pędzimy drogami z Playa de Muro – popularnej bazy treningowej na hiszpańskiej wyspie, która stała się nowoczesną Mekką dla rowerzystów – prędkość grupy wzrasta z 20 do 30 do 40 km/h, a nawet coraz wyżej, dopóki moje tętno nie zacznie naśladować rytmu bębnów goregrind. Jeźdźcy przelatują obok mnie jak spitfire'y. Zaczynam się pienić na ustach jak zatruty złoczyńca z Bonda. Postanawiam machać białą flagą, gdy tylko mój Garmin osiągnie 30 minut. (Te ostatnie 11 sekund to po prostu tyle czasu, ile zajmuje mi zwolnienie i zatrzymanie się z szalonego tempa, mimo silnego szarpnięcia za oba hamulce.)
Menedżer zespołu Madison-Genesis, Roger Hammond, doświadczony brytyjski były zawodowiec i dwukrotny mistrz wyścigów szosowych, przybywa na ratunek, eskortując mnie na tył swojego samochodu zespołu i sprawdzając moje parametry życiowe podczas ciężkiego oddechu a przegrzewające się ciało paruje każde okno jego samochodu. A my nawet nie dotarliśmy do podjazdów.
Światowa klasa
„Chłopcy chodzą ciężko przez cały tydzień”, mówi Hammond. „Zbliża się kilka wyścigów i wszyscy chcą się w nich utknąć. Na takich obozach mają szansę naprawdę skupić się na treningu i wziąć udział w kilku wysokiej jakości sesjach w innym środowisku, z dobrymi podjazdami i dobrą pogodą. Pod koniec będą latać”.
Boję się pomyśleć, jak by to było jeździć z nimi w takim stanie. Ale obozy takie jak ten są kluczową częścią kalendarza treningowego zespołów takich jak Madison-Genesis – które rywalizują na poziomie Continental UCI (dwa szczeble poniżej najwyższego poziomu WorldTeam) w wydarzeniach takich jak Tour of Britain – obok takich jak Team Sky, Movistar i BMC. Obozy treningowe są również coraz bardziej popularne wśród amatorów, którzy chcą cieszyć się wakacjami i jednocześnie zadbać o formę przed sezonem sportowym. Popularne są Teneryfa, Girona, Lanzarote, Gran Canaria i Nicea, ale Majorka od dawna jest bazą dla brytyjskich kolarzy i drużyn.
„Możemy tutaj porządnie trenować na cichych drogach bez rozpraszania uwagi” – mówi Tom Scully, 25-letni Nowozelandczyk, który jeździ dla Madison-Genesis i wygrał wyścig na punkty Commonwe alth Games 2014.„Trening z innymi chłopakami sprawia, że jest też konkurencyjny, ponieważ zawsze popychamy się nawzajem na nowe poziomy i dobrze się bawimy. Każdy robi inne rzeczy tego samego dnia: niektórzy robią maksymalne wysiłki na podjazdach, podczas gdy inni po prostu je podkręcają, ale wszyscy jeździmy razem.”
Zaplanuj przerwę
Obserwowanie, jak profesjonalni jeźdźcy trenują z bliska, dostarcza fascynującego wglądu w metody, których używają, aby poprawić swoją kondycję i wydajność. Ale głównym tematem – z którego każdy może się uczyć – jest to, że zawodowi jeźdźcy dokładnie wiedzą, co muszą zrobić, aby sprostać nadchodzącym wyzwaniom i odpowiednio dostosować swój trening. Nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania dla rowerzystów.
„Musisz trenować pod kątem specyfiki imprezy”, mówi doświadczony 27-letni Liam Holohan, który wykonuje pięciominutowe sesje wznoszenia, aby poprawić swoją prędkość wspinania.„Spójrz na przebieg swojego sportu lub wyścigu i pracuj wstecz. Jeśli wiesz, że musisz zrobić sześć ostrych podjazdów, wbuduj je w swój trening.”
Tymczasem 18-letni Joe Evans cieszy się, że może skupić się na swojej wytrzymałości podczas serii długich przejażdżek wytrzymałościowych w ciągu tygodnia. „To mój pierwszy raz na Majorce – jestem przyzwyczajony do jazdy po 10-minutowych podjazdach do domu, a nie 40-minutowych – więc staram się trenować przez cały tydzień i budować swoją wytrzymałość, zamiast jeździć po okolicy jak wariat na jeden dzień – mówi.
Po powrocie do hotelu oddanie jeźdźców jest oczywiste. Zespół zajada się zdrową ucztą z owsa uwalniającego energię rano, bogatych w składniki odżywcze owoców i warzyw po treningu, aby przyspieszyć regenerację, regenerujących mięśnie źródeł białka, takich jak łosoś i wołowina w połączeniu z dostarczającymi energii węglowodanami, takimi jak ryż wieczorem. plus kawałki buraków bogatych w azotany, które, jak się uważa, pomagają poprawić dostarczanie tlenu do mięśni. Holohan musi tęsknie wpatrywać się w stół z deserami, aby utrzymać zgrabną 56-kilogramową ramę. „Jestem wspinaczem, więc muszę być surowy” – mówi. „To zmora mojego życia. Po Tour of Britain zawsze w drodze do domu zatrzymuję się na nabożeństwach i jem 12 pączków Krispy Kreme. To moja specjalna uczta”.
Szczegóły mają znaczenie dla profesjonalnych jeźdźców. Erick Rowsell – 24-letni brat złotego medalisty olimpijskiego na pościg Jo Rowsella i mistrza Tour of the Reservoir z 2015 roku – po każdym treningu zakłada skarpety kompresyjne, aby zoptymalizować regenerację mięśni. Dziewiętnastoletni Tristan Robbins, zwycięzca krajowych wyścigów szosowych juniorów z 2014 r., w ciągu kilku minut po zakończeniu treningów pokonuje regenerację SiS. Scully rozkłada swój zestaw co wieczór, aby mieć pewność, że rano nie spóźni się. A Holohan przywozi nawet własne płatki śniadaniowe z Wielkiej Brytanii, na wypadek gdyby hotel zespołowy ich nie serwował.
Zbuduj strukturę
Ale sportowcy z Madison-Genesis nie są robotami i zapewniają odświeżający wgląd w to, jak utrzymują się przy zdrowych zmysłach, pomimo dążenia do nadludzkiego poziomu sprawności.„W resztę dnia utknęliśmy w czekoladzie” – przyznaje Scully. Robbins z radością włożył dziś rano miskę Coco Pops, ponieważ czuł, że potrzebuje przerwy od treningowej diety. „Normalnie radzę sobie z jedzeniem, ale można się zafundować sobie” – mówi. „Pewnego dnia spaliłem 6500 kalorii. Trening jest ponury i nie mogę codziennie jeść musli.”
Podczas obozu szkoleniowego rowerzyści stosują potężną mieszankę naukowych metod treningowych i technik oldschoolowych. Dzisiaj Rowsell specjalnie trenuje na swoim progu – „najlepszym miejscu”, w którym intensywność ćwiczeń zmienia się z aerobowej (z tlenem) na beztlenową (bez tlenu) – aby pomóc osiągnąć nowy poziom sprawności. Ale w inne dni chętnie po prostu jeździ na większym sprzęcie, aby pomóc mu budować siłę w nogach.
„Chcemy, aby zawodnicy trenowali ze strukturą, ale nie za bardzo się w nią angażowali” – wyjaśnia Hammond.„Lubimy, gdy rejestrują dane treningowe, ponieważ daje im to odpowiedzialność i pokazuje, jak robią postępy, ale muszą też jeździć dalej. Chcę, żeby chłopaki zbadali swoje możliwości i zobaczyli, jak daleko mogą się posunąć.”
Gdy jeźdźcy skończą trening, nadszedł czas, aby podnieść nogi i zrelaksować się. Niezależnie od tego, czy popijasz kawę w hotelowym barze, czy spacerujesz po plaży, czas regeneracji jest istotną częścią treningu. „Nie poprawiasz się, kiedy trenujesz; poprawiasz się, gdy wracasz do zdrowia”- wyjaśnia Holohan. „Sam trening po prostu uszkadza Twoje mięśnie. Twój czas regeneracji to czas, w którym mięśnie dostosowują się, a ciało się odbudowuje”.
To coś, co wielu kolarzy amatorów zaniedbuje, próbując zrównoważyć trening i inne zobowiązania. „Słuchaj swojego ciała i zwracaj uwagę na oznaki zmęczenia, drażliwości lub choroby, ponieważ zwykle oznacza to, że jesteś zbyt wyczerpany i skutecznie negujesz cały wysiłek treningowy” – mówi Holohan.
Podczas przestojów wszyscy jeźdźcy stosują własne metody regeneracji psychicznej i fizycznej. Holohan spędzał wolny czas na Majorce czytając książkę Szybciej napisaną przez byłego pro kolarza Michaela Hutchinsona i oglądając Keanu Reevesa pokazującego Johna Wicka ze swoim współlokatorem. Rowsell chodzi w skarpetkach uciskowych, które poprawiają przepływ krwi do mięśni, aby wypłukać mleczan spowodowany intensywnymi ćwiczeniami. Z tego samego powodu Evans lubi leżeć na swoim łóżku i przez kilka godzin trzymać stopy nad ziemią. Tymczasem Scully odpoczywa oglądając czarną komedię Colina Farrella In Bruges.
Inni pasażerowie po prostu grają w gry na swoich iPadach, rodzinie Skype lub partnerach albo siedzą i rozmawiają w hotelowej kawiarni. „Kiedy dochodzisz do siebie, dobrze jest po prostu wyłączyć umysł, odpocząć z chłopakami i zrelaksować się” – mówi Evans. „Wygląda na to, że niewiele robimy, ale równie łatwo jest się przetrenować, jak i niedotrenować”.
