Szkoła kolarska Seana Kelly'ego powstała w 2003 roku i dała początek zespołowi An Post-CRC, ale on uważa, że jest jeszcze wiele do zrobienia
Co sprawiło, że chciałeś założyć akademię?
Cóż, to Cycling Ireland (CI) chciało założyć akademię. Rozmawiali o wyjeździe do Francji, a Frank Campbell, który był w CI, podszedł do mnie z pytaniem, gdzie według nich powinni się udać. Powiedziałem, że powinni pojechać do Belgii, ponieważ to mały kraj i jest tam dużo wyścigów. Popatrzyliśmy na miejsce zwane Merchtem, gdzie mieszkałem i skąd pochodził Kurt. Więc dostaliśmy tam dom i Kurt zaczął nim trochę zarządzać i tak się zaczęło.
Jak to się zmieniło w zespół, jaki jest teraz?
Cóż, przez pierwsze kilka lat poszło bardzo dobrze – CI wysyłało wiele osób. Kurt [Bogaerts] (więcej informacji o Kurcie tutaj: wywiad z Kurtem Bogaertsem) pomyślał, że powinniśmy stworzyć zespół Continental, który byłby oddzielony od akademii. Uznaliśmy, że akademia jest dobra, ale nie organizowaliśmy wystarczająco dobrej jakości wyścigów dla takich zawodników, z którymi mieliśmy do czynienia.
Skąd znasz Kurta?
Kiedy mieszkałem w Merchtem i wciąż się ścigałem, pewnego wieczoru facet zadzwonił do drzwi i powiedział: „Cześć, jestem Kurt Bogaerts i mieszkam tuż przy drodze. Chciałbym z tobą trenować”.
Jeździłem wtedy z PDM i powiedziałem: „Jeśli chcesz przyjechać na trening, bądź tu jutro o dziewiątej rano”.
Reakcja post-łańcuchowa jest teraz dość zróżnicowana. Czy istnieje konkretny cel, jakim jest wychowanie irlandzkich talentów w zespole, czy tylko młodych jeźdźców?
Tak, to był zawsze pomysł, od kiedy zakładaliśmy akademię. Było kilku zawodników z akademii, którzy byli gotowi do awansu, ale nie wystarczyło, więc musieliśmy spojrzeć poza Irlandię.
Czy robi się wystarczająco dużo, aby wspierać młodych irlandzkich jeźdźców?
W Irlandii jest wiele niewykorzystanych talentów. Myślę, że kiedy chłopaki dostaną się do poziomu poniżej 23 lat, jest tam dla nich świetne ułatwienie dzięki reakcji post-łańcuchowej. Ale wcześniej jako młodzi ludzie i juniorzy CI mogli robić więcej ze szkołami, aby znaleźć prawdziwych młodych chłopaków i dziewczyny i zacząć je. Gdybyśmy to zrobili, mielibyśmy wielu młodszych członków i to jest nasz problem – nie mamy wystarczającej liczby juniorów wchodzących do sportu.
Czy cel jest ukończony, gdy przenosisz zawodników do innych zespołów?
Cóż, odnieśliśmy sukces z [Ryanem] Mullenem i [Samem] Bennettem, ale także z Andym Fenn i innymi. Przenieśliśmy wielu jeźdźców na wyższy poziom, ale nie przenieśliśmy wielu irlandzkich jeźdźców, co jest prawdziwym celem.
Czasami może to być trochę rozczarowujące, kiedy dostaniesz tych gości na dobry poziom, zaczynają wygrywać wyścigi, a my chcielibyśmy zatrzymać ich na kolejny rok, ale chcą iść dalej. Jeśli zawodnicy otrzymują oferty, nie stoimy im na drodze.
Czasami doradzamy im, aby zostali jeszcze przez rok, aby rozwijać swoją karierę. Podobnie jak Ryan Mullen, miał oferty po World Time Trial do lat 23, ale pomyśleliśmy, że powinien zostać jeszcze rok, aby zdobyć więcej doświadczenia w wyścigach, w których był konkurencyjny.
Kurt powiedział, że rozczarowuje go, gdy widzi młodych jeźdźców, którzy są domostwami, kiedy mają talent. Czy to coś, co powtarzasz?
Cóż, czasami trzeba trochę zainwestować w swoją karierę, co może oznaczać pozostanie z mniejszą drużyną kontynentalną, a nie tylko pójście od razu po duże pieniądze. Jeśli wyprowadzisz się zbyt wcześnie, może to być problem, ponieważ nie jesteś gotowy, a duże zespoły nie przejmują się tym. Jeśli nie jesteś wystarczająco szybki, po prostu zostawiają cię w domu. Jeśli spędzisz dwa lata nie ścigając się, Twoja kariera może się skończyć.
Czy chcesz, aby reakcja post-łańcuchowa była większa?
Tak, ale może to zaszkodzić części rozwojowej. Jeśli przejdziesz na wyższy poziom licencji do Pro Continental, pojawi się pytanie, czy kontynuujesz pracę z zespołem Continental? Ale skłamałbym, gdybyśmy przenieśli się do Pro Continental i zachowali wszystko bez zmian.
Czy sprowadziłbyś starszych, bardziej doświadczonych jeźdźców?
No cóż, musielibyśmy. Musielibyśmy przyjrzeć się starszym, lepszej jakości jeźdźcom z daleka.
Czy kiedykolwiek będzie moment, w którym będziesz szczęśliwy i odejdziesz?
Ach nie, chcę pozostać aktywny. Z obecnego stanu zespołu jestem bardzo zadowolony. Jeśli przejdziemy do Pro Continental, jak marzenie Kurta, to dla mnie byłoby ciężko. To już sporo czasu, a mam inne zobowiązania wobec Eurosportu.
Musiałem włożyć dużo pracy w zespół we wczesnych latach – negocjowanie tych wyścigów. Dawno minęły czasy, kiedy musiałem zadzwonić do organizatorów i powiedzieć „Spójrz, czy możemy przyjść na twój wyścig”. Drużyna jest znacznie lepiej zorganizowana, ale wciąż muszę spędzać czas na ustalaniu budżetów. Jeszcze nie skończyłem.
