Z dwoma Grand Tourami za pasem w wieku zaledwie 24 lat i utalentowaną drużyną, Bernal może pojechać w atakującym wyścigu, na którym tęskniliśmy. Zdjęcia: Chris Auld
Egan Bernal jest już legendą tego sportu. To przywilej, który otrzymujesz wygrywając Tour de France, bez względu na okoliczności. Zapytaj Óscara Pereiro.
Chociaż zmagał się z problemami z kręgosłupem w 2020 roku, Bernal wrócił na Giro d'Italia na początku tego roku, dominował w wyścigu i nigdy nie wyglądał na przegraną – jedyna czkawka pojawiła się w trzecim tygodniu, kiedy potrzebował pobudki kolega z drużyny i rodak Dani Martínez, aby pomóc mu wspiąć się na górę.
Dzięki temu występowi Bernal jest teraz w stanie ukończyć swój zestaw Grand Tour w wieku zaledwie 24 lat, tylko siedmiu kolarzy kiedykolwiek to zrobiło: Jacques Anquetil, Felice Gimondi, Eddy Merckx, Bernard Hinault, Alberto Contador, Vincenzo Nibali i Chris Froome. Nie tylko to, ale byłby najmłodszym, który kiedykolwiek to zrobił.
Jednak od czasu pierwszego zwycięstwa w Tour de France, kiedy wielu uznało, że w przewidywalnym czasie posunie się do żółtej koszulki, zdarzył się Tadej Pogačar, więc teraz Bernal znajduje się w dziwnej sytuacji młodego kandydata, historycznego mistrza i rodzaj słabszego.
Jeżdżąc w sobotę do swojej pierwszej Vuelta a España, jest oczywiście jednym z faworytów, ale prawdziwa presja spoczywa na Primožu Rogliču, który wraca z wyścigu i dominuje w olimpijskiej jeździe na czas do wyścigu, który wygrywał przez ostatnie dwa lata.
To wyścig Rogliča do przegranej.
Podczas gdy dla niektórych bycie liderem zespołu i drugim faworytem niosłoby ze sobą presję i oczekiwanie na występ, Bernal jest na innej pozycji.
Z Richardem Carapazem i Adamem Yatesem, którzy go wspierają – obaj są w stanie sami wygrać GC – czerwona koszulka jest do wzięcia. Zwłaszcza jeśli porównasz go do strony Rogliča Jumbo-Visma.
Jeśli z jakiegoś powodu nie wyjdzie Bernalowi, jego zespół Ineos Grenadiers ma gotowy Plan B i Plan C, a nawet Plan D, jeśli rozważasz zwycięstwo etapowe z Jhonatanem Narváezem, Tomem Pidcockiem, Salvatore Puccio, Pavel Sivakov i Dylan van Baarle. To nie wszystko albo nic.
Bernal wygrał już w tym roku Grand Tour, wykonał swoją pracę, cele sezonowe spełnione. Może sobie pozwolić, aby nie wygrać.
Jeżeli wyjdzie na szczyt i zapieczętuje czerwoną koszulkę w ciągu trzech tygodni w Santiago de Compostela, będzie to indywidualna, drużynowa i narodowa chwała, to już historia. To również postawiłoby pewne wątpliwości z powrotem w zawodowym kolarstwie mężczyzn, czy może pokonać Rogliča, czy to oznacza, że może pokonać Pogačara? Może, tylko może.
Tak czy inaczej oznacza to, że Bernal i Ineos mogą podejść do tej Vuelty z pizzy, którą obiecaliśmy pod koniec 2020 roku.. Konkurencyjne wyścigi, za którymi tęskniliśmy przez cały rok, mogą być na kartach.
