Sceptyk firmy Brompton, używałem jednego przez pięć dni, aby sprawdzić, czy wszystko stanie się choć trochę łatwiejsze
Rower Brompton został zaprojektowany dla ludzi takich jak ja. Mieszkam na przedmieściach Londynu i wsiadam do pociągu do siedziby rowerzystów. Z mojego domu do lokalnej stacji jest 1,5 km i mniej więcej tyle samo od Charing Cross do biura.
Nie jeżdżę samochodem, więc polegam na transporcie publicznym bardziej niż większość. Zwłaszcza w moim rodzinnym mieście Dartford, gdzie wszystko jest trochę bardziej rozłożone niż w mieście. Kiedy muszę załatwić sprawy, niechętnie biorę mój rower szosowy z włókna węglowego, wskakuję do toczącego się autobusu lub idę.
Logic sugerował wtedy, że Brompton byłby moim idealnym partnerem, ale do zeszłego tygodnia nigdy nie korzystałem ani nawet nie rozważałem używania innowacyjnej marki rowerów składanych.
Byłem niepewny, czy to naprawdę ułatwiłoby życie, a przy 855 GBP za opcję na poziomie podstawowym z trudem widziałem stosunek jakości do ceny.
Więc biorąc pod uwagę, że obecnie firma Cycle Surgery oferuje potencjalnym klientom możliwość wypróbowania przed zakupem na konkretnych wydarzeniach w południowej Anglii, pomyślałem, że spróbuję Bromptona i zobaczę, czy to naprawdę musztarda.
Dzień 1
Musiałem najpierw zająć się montażem Bromptona. Obserwowałem wielu biznesmenów i kobiety wyskakujących z pociągu i gotowych do jazdy na rowerze w ciągu milisekund, i robi to wrażenie, gdy robi się to dobrze.
Instrukcje wizualne są podobne do tych, które można znaleźć w płaskiej paczce Ikea: mnóstwo obrazów, a strzałkom towarzyszy tekst objaśniający, który sprawia, że życie jest stosunkowo łatwe.
Zajęło mi 10 minut czytania i obserwacji, aby ogarnąć głowę różnymi zaciskami i zawiasami, ale potem udało mi się ruszyć na rower. Podczas pierwszej próby drapałem się po głowie, dlaczego tylne koło się nie rozłożyło.
Jednak moja druga próba sprawiła, że odpiąłem sztycę, odblokowując w ten sposób rower i pozwalając tylnemu kołu obrócić się w odpowiedniej pozycji. To było to – talent do ustawiania roweru został zdobyty i ledwo wyszedł z pudełka 20 minut.
Dzień 2
Mój pierwszy dzień zabierania roweru do i z pracy. Składając rower, stoczyłem się z domu w dół wzgórza w kierunku stacji.
Podróż, która normalnie zajmowała 15 minut pieszo, została skrócona do pięciu. Zwykły pośpiech na dotarcie do pociągu osłabł, a moje opcje miejsca siedzącego odpowiednio się poprawiły.
Tym razem Brompton zgrabnie wpasował się w bagażnik na końcu wagonu, z dala od tłumu osób dojeżdżających w godzinach szczytu i nadal w zasięgu wzroku, aby żaden złodziejaszek o lekkich palcach nie mógł spróbować szczęścia.
Kiedy dotarłem do biura, skróciłem czas dojazdu o 30 minut i prawdopodobnie wydłużyłem oczekiwaną długość życia o tyle samo dzięki bezstresowej przejażdżce rowerem, która zastąpiła mój zwykły gorączkowy pośpiech do pracy.
Podróż do domu również była spokojna, ponownie schowałem rower w luku bagażowym i usiadłem przy rowerze. Dostałem się wcześniejszym pociągiem, bo rower dowiózł mnie wcześniej na stację. Skończyło się na tym, że wróciłem do domu 20 minut wcześniej niż zwykle, w sam raz na The One Show.
Dzień 3
Pracując w domu, pomyślałem, że postawię Bromptona na kilka spraw do załatwienia – zobaczę, czy nie byłoby wystarczająco wygodnie, aby pójść do lokalnych sklepów, spotkać się z kumplem na kawę, tego typu rzeczy.
Moim pierwszym zajęciem było pójście do lokalnych sklepów po kilka niezbędnych rzeczy, takich jak chleb, mleko, naklejki Pucharu Świata Panini. Chociaż kilkaset metrów od mojego domu jest rozsądny zestaw sklepów, wolę paradę sklepów kilka mil dalej, ponieważ oferują takie rzeczy, jak organiczne jogurty miodowe i naleśniki o smaku Bakewell.
Zazwyczaj podróż do tych sklepów zajmuje 10 minut autobusem w obie strony z dodatkowymi 20 minutami oczekiwania na pojawienie się rzeczy (zwykle dwa pojawiają się naraz).
Dzięki Bromptonowi skróciłem o połowę czas podróży do iz sklepu i wróciłem do domu ze wszystkim, czego potrzebowałem w 15 minut. Nie musiałem składać roweru i po prostu przełożyłem blokadę cafe przez tylne koło, ramę i reling.
Zadanie, które zwykle zajmowało większą część godziny, teraz zajęło mi ćwierć tego. Brompton okazał się niezwykle wygodny.
Dzień 4
Wszystko szło dobrze do dnia 4. Jak zwykle pojechałem na lokalny dworzec, aby dostać się do mojego zwykłego pociągu o 8 rano. Jednak tym razem było inaczej.
Kolejne awarie sygnału w rejonie New Cross spowodowały opóźnienia, które z kolei spowodowały, że mój pociąg był podwójnie zajęty. Bagażnik był już zajęty i znalazłem się z tylko jednym miejscem, w którym zmieściłby się Brompton, poza toaletami.
Godzinę później dotarłem do Londynu, wiedząc, że mogę wstrzymać oddech na co najmniej minutę, aby uniknąć ostrych zapachów wydobywających się z mocno używanej toalety.
Przewiń do szóstej, a południowy wschód najwyraźniej nie naprawił awarii sygnalizacji, która doprowadziła do kolejnego zapełnionego pociągu.
Starałem się, jak mogłem, żeby być mały, ale złożony Brompton zajmował miejsce, które w innym przypadku mógłby zająć inny pasażer. Powstrzymaj jęki, jęki i sapanie od potępienia osób dojeżdżających do pracy.
Chciałem winić za to Bromptona. Robi się tak mały, jak to tylko możliwe, ale zajmuje miejsce. Może to być niezręczne i przeszkadzać w pociągu, ale realistycznie nie różni się od dużej walizki wózka dziecięcego.
Zasadniczo Południowo-Wschodnia powinna dostarczać pociągi, które nie pakują cię jak sardynki, z większą liczbą wagonów i większą liczbą usług. Wtedy mój Brompton nie byłby problemem, a niezwykle surowo wyglądająca kobieta lecąca o 18.25 do Dartford nie przewróciłaby na mnie oczami.
Dzień 5
Mój ostatni dzień w Brompton. Chciałem to przetestować do granic możliwości. Jest reklamowany jako „rower miejski”, ale nie byłem pewien, czy trzybiegowy napęd sprawdzi się w każdej metropolii. Jasne, Londyn jest płaski, ale Bath nie. Albo Edynburg, a widziałeś San Francisco?
Zabrałem Bromptona w małą podróż do Sevenoaks, sporego miasta położonego nieco dalej w hrabstwie Kent. Są tu płaskie, przypominające miasto fragmenty, ale są też krótkie wzgórza i drażliwe wzniesienia łączące dwie części miasta, podobnie jak Bath.
Wychodząc ze stacji kolejowej, to stopniowe 4% wspinanie się do miasta przez około 500m. Przerzucając się na najbardziej wyrozumiały sprzęt Bromptona, z łatwością udało mi się przerzucić moją 90-kilogramową ramę na High Street.
Wtedy, przepełniony pewnością siebie, zrobiłem Brompton o krok za daleko, kierując się do małego 12% kickera, który zabierze Cię do miejskiego parku. To było zbyt strome i musiałem zsiąść i przejść resztę drogi.
Należy powiedzieć, że możesz kupić sześciobiegowego Bromptona, który bez wątpienia złagodzi obawy związane z testowaniem pochyłości. Może nie pasuje do czegoś tak ekstremalnego jak Bristol czy San Francisco, ale sprawdzi się dziewięć razy na dziesięć.
Po pięciu dniach w Brompton moja głowa została odwrócona. W codziennym życiu większość zadań została niezwykle ułatwiona i zaoszczędziła mi dużo czasu.
Oczywiste jest również, że dodatkowy czas na rowerze i toczenie się po ulicach było relaksujące i przyjemne. Stres związany z dojazdami zmniejszył się o połowę.
Kwestia ciągnięcia współpasażerów i stromych podjazdów napawa mnie pewnymi wątpliwościami, ale realistycznie nie jest to wina Bromptona ani jego rowerów, tylko moja niezdolność do wspinania się i okropny system transportu w Wielkiej Brytanii.
Jeśli stanowczo nie zgadzasz się ze wszystkim, co powiedziałem lub chcesz wydać własne osądy, na szczęście Chirurgia Rowerowa oferuje Ci szansę przetestowania Bromptona za darmo.
Podczas trzech imprez TryBrompton na południu Anglii będziesz miał okazję samodzielnie przetestować składane rowery i zdecydować, czy znacznie ułatwią Ci one życie. Więcej informacji można znaleźć na stronie Brompton.
Wydarzenia TryBrompton:
- 22 kwietnia – Bristol
- 29 kwietnia – Brighton
- 6 maja – Centrum handlowe Bluewater, Kent
