Mistrz świata powstrzymuje zeszłorocznego zwycięzcę w sprincie, aby wygrać linię w weekend otwarcia wiosennych klasyków
Peter Sagan (Bora-Hansgrohe) odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w 2017 roku w belgijskim klasyku Kuurne-Brussels-Kuurne, wyprzedzając o jedno miejsce drugie miejsce w wyścigu poprzedniego dnia.
Jak zawsze, Mistrz Świata przeżył każdą przerwę w ciągu dnia, ostatecznie trafiając do pięcioosobowej grupy, która przejechała razem ostatnie 30 km na czele wyścigu.
W ostatnim sprincie żaden z pozostałych nie był w stanie zbliżyć się do przyspieszenia Sagana, a on z łatwością wygrał po tym, co później określił jako „wolny sprint”.
Kuurne-Brussels-Kuurne, który tworzy podwójny akt z Omloop Het Nieuwsblad, aby uczcić weekend otwarcia Spring Classics, jest uważany za wyścig dla sprinterów i często kończy się pędem grupowym.
Mark Cavendish wygrał dwa razy w przeszłości, a specjalista od belgijskich klasyków Tom Boonen wygrał trzy razy.
Jednak zeszłoroczny wyścig wygrał Jasper Stuyven z Trek-Segafredo w samotnej ucieczce, co oznaczało, że w tym roku zespoły sprinterów nie chciały pozwolić każdemu wyprzedzić stawki.
Przerwa w formowaniu zajęła ponad godzinę, kiedy dziewięciu kolarzom udało się uciec i zbudować czterominutową przewagę nad peletonem.
Na 84 kilometry przed najsłynniejszym podjazdem wyścigu, Oude Kwaremont, czeski zawodnik Zdenek Stybar (Quick-Step Floors) wyjechał z przodu peletonu, przyciągając wielu znanych kolarzy z nim.
Wkrótce grupa 20 kolarzy utworzyła przyzwoitą przewagę w peletonie i na 75km przed metą mieli minutę w głównej grupie.
W grupie znaleźli się Ian Stannard i Luke Rowe (Team Sky), Tony Martin (Katusha-Alpecin), Sagan, Arnaud Démare (FDJ), Luke Durbridge (Orica-Scott), Greg Van Avermaet (BMC), ostatni roczny zwycięzca Stuyven i paczka czterech zawodników Quick-Step Floors.
Niestety w selekcji brakuje Toma Boonena, który nie wystartował w wyścigu po wypadku na Omloop Het Nieuwsblad dzień wcześniej.
Z około 65 km do przebycia, grupa jechała w rynsztoku, kiedy Martin potrącił zaparkowany samochód i ciężko się rozbił, lądując na twarzy.
Pomimo krwi lejącej się z rany wokół oka, Martin wsiadł z powrotem na swój rower i próbował wrócić do wyścigu, ale nie udało mu się odzyskać grupy faworytów G2.
Przez 37 km peleton cofnął się do mniej niż minuty straty, zmuszając grupę faworytów G2 do zwiększenia wysiłku, co szybko zmiótło kilku kolarzy, którzy pozostali z oryginalnego odjazdu.
Na płaskich drogach z silnym wiatrem peleton nadal zmniejszał dystans, tak że zanim pierwsza grupa rozpoczęła pierwsze z dwóch 15-kilometrowych okrążeń wokół Kuurne, główna grupa była tylko 30 sekund za nimi.
Sprinterzy tacy jak Alexander Kristoff (Katusha-Alpecin), Bryan Coquard (Direct Energie) i Nacer Bouhanni (Cofidis) szukający zwycięstwa, wyglądało na to, że wszystko może szybko wrócić do siebie.
Jednak mając przed sobą 28,4 km, Stuyven próbował zrobić to samo, co rok wcześniej i zaatakował sam.
Około 3 km później Sagan i Matteo Trentin (Quick-Step Floors) przekroczyli lukę, by dołączyć do Stuyvena, tworząc potężną trójkę, do której wkrótce dołączyli Rowe i Tiesj Benoot z Lotto-Soudal.
BMC Racing poprowadził grupę pościgową do odbicia piątej przerwy, ale przewaga zmniejszyła się do około 35 sekund, zanim dotarli na jedno okrążenie przed metą.
Gdy żadne inne zespoły nie były gotowe pomóc BMC, Greg Van Avermaet musiał pożegnać się z myślami o dwóch zwycięstwach w ciągu dwóch dni.
Na ostatnich 5km, prowadząca grupa pięciu jeźdźców kontynuowała współpracę, aby utrzymać ścigających w bezpiecznej odległości.
Na kilometr przed metą grupa wciąż była razem, ale walczyła o pozycję. Trentin był pierwszym, który pobiegł na sprint, ale nie mógł trzymać się z daleka, a na 300 m Sagan wywarł presję i łatwo wyprzedził rywali, zdobywając swoje pierwsze zwycięstwo w tym roku i pierwsze w historii zwycięstwo dla nowej drużyny WorldTour Bora-Hansgrohe.
Główne zdjęcie: Juan Trujillo Andradres
