Trzymają razem kości, części samolotów i bolidy F1, więc dlaczego nie rowery?
Mistrzowskie zrozumienie możliwości włókna węglowego skłoniło Stefana Schmolke do wymyślenia tych śrub nieco ponad trzy lata temu.
„Włókno węglowe ma niezwykle wszechstronny potencjał, wykraczający poza ten, który jest obecnie wykorzystywany, jak sądzę” – mówi Schmolke, założyciel tytułowej marki włókien węglowych.
‚Więc chciałem zobaczyć, jak daleko możemy się posunąć. Pierwsze prototypy, które przetestowałem na moim osobistym rowerze, ale po tym, jak przystąpiliśmy do konsekwentnej produkcji śrub, zobaczyliśmy, że obiecują znacznie więcej niż branża rowerowa.”
Ich zastosowanie rozciąga się teraz na projekty lotnicze i motoryzacyjne, w których zmniejszenie masy o 40% w stosunku do śrub aluminiowych zapewnia znaczną przewagę.
Ze względu na swój skład, śruby rozszerzają się nieznacznie, gdy są dokręcane, dzięki czemu osiągają to samo wewnętrzne napięcie zaciskowe przy mniejszym momencie obrotowym i są mniej podatne na poluzowanie.
Okazało się to szczególnie korzystne w zastosowaniach medycznych, gdzie metalowe płytki mogą być bezpieczniej i dłużej przypinane do uszkodzonych kości. Jak mówi Schmolke: „Mniej operacji zawsze jest dobrą rzeczą”.
Śruby są wykonane z średniomodułowego włókna węglowego EM7 firmy Hexcel, które jest z grubsza porównywalne z Toray T700, ponieważ włókna o wyższym module nie są wystarczająco elastyczne, aby dostosować je do sposobu produkcji śrub.
„Sposób, w jaki są wykonane, jest całkiem sprytny” – mówi Schmolke. „Włókna są zorientowane pod kątem 0° i podążają za spiralą nici, co sprawia, że śruba jest prawie niemożliwa do usunięcia.
Jednak orientowanie włókien jest trudne, a forma niezwykle złożona, dlatego kosztują około 6 funtów za śrubę”.
Włókna są następnie podgrzewane i prasowane po dodaniu matrycy PEEK. PEEK to kompozyt termoplastyczny, który według Schmolke jest znacznie lepszy w użyciu niż żywica epoksydowa.
„Nie można ogrzewać żywic epoksydowych tak jak PEEK, co jest kluczem do uzyskania śrub o niezmiennie wysokiej jakości”, mówi.
Jeśli ci, którzy ślinią się z wagi, ślinią się z okazji pozbycia się kilku dodatkowych gramów ze swoich rowerów, Schmolke szybko zwraca uwagę, że w tej chwili śruby z włókna węglowego mają ograniczone zastosowanie w rowerze.
Mówiąc o momencie obrotowym
„Wymagany moment obrotowy do zaciśnięcia kierownicy we wsporniku i sztycy w rurach podsiodłowych jest zbyt wysoki – grozi to pęknięciem śrub – ale są one idealne do stosowania w przerzutkach, sterach i na koszykach na bidon” – mówi i zawsze jako innowator przewiduje rozwiązanie, które pozwoli na szersze zastosowanie śrub.
‘Widziałem potencjał, abyśmy mogli zaprojektować własne komponenty specjalnie dla tych śrub, które otworzyłyby drzwi dla naprawdę lekkich ciężarów.
W obecnej sytuacji zamiana wszystkich możliwych śrub ze stopu na śruby z włókna węglowego nie pozwoliłaby zaoszczędzić więcej niż 20g. Niemniej jednak Schmolke twierdzi, że nadal cieszą się dużą popularnością.
‘Nigdy nie sądziłem, że rowerzyści będą chcieli kupić tak drogie śruby, aby zaoszczędzić zaledwie kilka gramów. Oczywiście nie doceniłem długości, na jaką pojadą rowerzyści!’
