Peter Sagan jest pierwszym zawodnikiem, który trzy razy z rzędu wygrał Mistrzostwa Świata
Peter Sagan (SVK) zdobył swój trzeci z rzędu tytuł, biorąc udział w wyścigu szosowym mężczyzn na Mistrzostwach Świata UCI na fotofiniszu. Obrońca tytułu był anonimowy przez większą część wyścigu, ale pokazał się na ostatnich kilkuset metrach i wygrał z Alexandrem Kristoffem (NOR).
Wyglądało na to, że trasa wygra solo jeźdźca, a Julian Alaphilippe (FRA) odjechał na ostatnim podjeździe na Salmon Hill, ale nie mógł dotrzymać końca.
Julian Alaphilippe gratuluje Peterowi Saganowi. Zdjęcie: Presse Sports / Offside
Kiedy został złapany, wrócił do sprintu ze zredukowaną grupą. Końcowe 500 metrów było kiepskie, a żadna drużyna nie była pod kontrolą, a z tej paczki maruderów Sagan w ostatniej możliwej chwili wystawił nos na wiatr i wyprzedził Kristoffa tuż przed metą.
Michael Matthews (AUS) stanął na podium, a Brytyjczyk Ben Swift zajął piąte miejsce.
Sagan zadedykował swoje zwycięstwo Michele Scarponi, która zginęła w wypadku treningowym na początku tego roku.
Szosowy wyścig Mistrzostw Świata: pracowity dzień w Bergen
Nieuchronnie mała grupa poszła wcześnie, aby zabrać swoje narodowe koszulki na jakiś czas w telewizji.
Dziewięciu mężczyzn, którzy odeszli, to Connor Dunne (IRL), Sean McKenna (IRL), Alexey Vermeulen (USA), Willie Smit (RSA), Salah Eddine Mraouni (MAR), Andrey Amador (CRC), Kim Magnusson (SWE), Elchin Asadov (AZE), Eugert Zhupa (ALB).
Grupa prowadząca dobrze się ze sobą współpracowała i w pewnym momencie miała ponad czterominutową przerwę. Jednak gdy Belgia i Holandia nabrały tempa, dzień ucieczki wkrótce dobiegł końca.
Przewaga we wczesnej przerwie gwałtownie spadła i cała gromada wróciła do wyścigu z 82 kilometrami. Tak wczesne złapanie spowodowało, że kolejne kontrataki były wyprowadzane na kolejnych okrążeniach toru.
Po kilku bezowocnych próbach odjazdu, utworzono wybraną grupę z 65 km przed metą, a motywacja kolarzy była wyraźnie widoczna w tempie, które narzucali.
Kraje takie jak Niemcy i Polska, które przegapiły ten ruch, przyczyniły się do nadania tempa czołówce peletonu, ale mimo ich wysiłków oscylowało ono w okolicach 30 sekund.
Marco Haller (AUT), który rozpoczął ruch, który spowodował rozłam, dołączył Tim Wellens (BEL), Alessandro De Marchi (ITA), David De la Cruz (ESP), Jalinson Pantano (COL) i Lars Wysięgnik (NED).
Ta grupa powiększyła się do ośmiu, gdy Odd Christian Eiking (NOR) i Jack Haig (AUS) przeszli. Przerwa wzrosła następnie do 46 sekund, a niebezpieczeństwo stwarzane przez taką grupę było jasne.
Ta różnica została zmniejszona do 30 sekund, zanim wzrosła o ponad 40, gdy tempo peletonu słabło i rosło.
Francja pokazała się na czele peletonu na podjeździe na Salmon Hill, a pokonany dystans dał się we znaki wielu kolarzom, którzy zostali ostrzelani z tyłu.
Nils Politt (GER) był kolejnym, który spróbował szczęścia, ale spędził dużo czasu na ziemi niczyjej między liderami a całą grupą.
Wypadek na węższym odcinku trasy zwany czasem na szanse Tejay Van Garderen (USA) jest tam pod koniec. Następnie widziano włoskiego jeźdźca, któremu wręczano szczególnie lepką butelkę.
Po tym, jak Politt został złapany, Wielka Brytania wyszła na front i
Tao Geoghegan Hart skręcił do przodu, a jego koledzy z drużyny ustawili się za nim.
Zwycięzca jazdy na czas Tom Dumoulin (NED) wyprostował nogi, ale jego rywale wytrzymali, a ruch był krótkotrwały.
Ucieczka rozpadła się na Salmon Hill, a Dumoulin ponownie wystrzelił z grupy goniącej. Dumoulin złapał Booma, a ten wykonał kolej na swojego de facto lidera zespołu.
Grupa uciekinierów składała się z czterech jeźdźców nad szczytem, podczas gdy ruchy były wykonywane z tyłu. Rigoberto Uran (COL) raz po raz przyspieszał, za każdym razem wywołując reakcję niektórych innych narodów.
Na 25 km do przejechania peleton został rozciągnięty i tymczasowo z powrotem w całość przed kolejnym atakiem. Oliver Naesen (BEL) i Sonny Colbrelli (ITA) spróbowali, ale nie zaszli daleko.
Pomimo wysiłków niektórych kolarzy grupa pozostała jak jedna z 20 km do ścigania. Broniącego się mistrza Sagana trudno było znaleźć w grupie, ale ta taktyka później się opłaciła.
Sebastian Langeveld (NED) i Paul Martens (GER) byli następni, ale peleton prowadzony przez Francję wkrótce ich wciągnął.
Tony Gallopin (FRA) ruszył dalej, ale nie mógł uzyskać dużej przewagi tak późno w długim wyścigu. Awaria w grupie wyeliminowała co najmniej trzech Belgów, którzy pogrążyliby ich gameplan w nieładzie.
Następny był inny Francuz, Alaphilippe, który brał udział w ostatnim podejściu na Salmon Hill. Za nim, w zauważalnej odległości, podążało trio, ale nie mogli się dogadać.
Alaphilippe dołączył do zejścia Gianni Moscon (ITA) i zaczęli razem pracować. Søren Kragh Andersen (DEN) prowadził pościg, ale nie był w stanie przejść przez most.
Rozpęd zniknął z grupy pościgowej, gdy jeźdźcy zaczęli patrzeć na siebie, a przewaga liderów wzrosła.
Vasil Kiriyenka (BLR) i Lukas Pöstlberger (AUT) ponownie przyspieszyli, a inni znów zaczęli jeździć. Mając tę goniącą parę w zasięgu wzroku, Alaphilippe opuścił Moscon i próbował iść sam. Włoch wkrótce wrócił do peletonu.
Nadzieje Pöstlbergera wkrótce rozwiały się, gdy został wyprzedzony przez resztę peletonu.
Grupa wróciła do siebie, zanim Flame Rouge była gotowa do sprintu.
Wyścig szosowy mężczyzn UCI World Championships: wynik
1. Peter Sagan (SVK), w 06:28:11
2. Alexander Kristoff (NOR), w tym samym czasie
3. Michael Matthews (AUS), st
4. Matteo Trentin (ITA), st
5. Ben Swift (GBR), st
6. Greg van Avermaet (BEL), st
7. Michael Albasini (SUI), st
8. Fernando Gaviria (COL), st
9. Aleksiej Łucenko (KAZ), st
10. Julian Alaphilippe (FRA), st
