Zbudował stalowe ramy dla Induraina, Pantani i Cipolliniego. Teraz wolałby zrobić dla ciebie niestandardowy
Cyclist: Słyszeliśmy, że kiedyś robiłeś ramy dla profesjonalnych rowerzystów dla innych marek. Czy to prawda?
Dario Pegoretti: W przeszłości pracowałem jako wykonawca, robiąc rowery dla profesjonalistów przez ponad 30 lat. Ale tak naprawdę to była tylko praca, tylko kwestia pieniędzy. To moja przeszłość i wolę patrzeć w przyszłość. Kiedy ludzie pytają mnie o przeszłość, o budowanie dla zawodowców, muszę przyznać, że nie była to bardzo ciekawa praca. Właśnie otrzymałem kartkę z wymiarami rury podsiodłowej, rury górnej i kąta główki ramy i zbudowałem ramę. Byłem dumny, że prawdopodobnie szukali mojego talentu do spawania przegubu w ramie, ale myślę, że ciekawiej jest mieć młodych ludzi przed sobą i idealnie dopasować ich do roweru.
Cyc: Jesteś uważany za rzemieślnika ze stali. Dlaczego masz takie powinowactwo do materiału?
DP: Tylko z jednego powodu, ponieważ rozpocząłem karierę w 1975 roku, a wtedy była tylko stal. Więc stal jest moim głównym materiałem, ponieważ jest to materiał, który znam lepiej niż inne, ale jestem otwarty na wszelkie materiały. Mam trochę wiedzy na temat karbonu i zbudowałem kilka ram tytanowych i kilka ram aluminiowych. Robię model z aluminium [Love 3], ale mniej niż 15% moich ram jest zbudowanych z aluminium. Stal to po prostu materiał, który znam najlepiej.
Cyc: Który materiał najlepiej służy do budowy motocykli na zamówienie?
DP: Myślę, że materiał jest częścią obrazu, ale to nie jest jego główna część. Moim zdaniem można zrobić piękną ramę aluminiową lub piękną ramę tytanową, ale można też zrobić złą ramę aluminiową lub złą ramę tytanową w zależności od tego, jak użyjesz materiału. Mój pomysł na budowanie ram polega na tym, że kompletny konstruktor ram będzie pracował tak samo nad geometrią i kształtami, jak samo łączenie rur.
Cyc: Czy uważasz, że Twój produkt końcowy jest zbliżony do idealnego roweru dla Twojego klienta?
DP: Moim zdaniem idealny rower nie istnieje – to rodzaj marzeń. Bardzo ważne jest poznanie klienta i jego planów dotyczących roweru, niezależnie od tego, czy będzie to wyścig czysto rekreacyjny, zacięty, czy do jazdy na gran fondo. Następnie możesz zdecydować, jakiego rodzaju tuby użyć dla każdego konkretnego klienta.
Cyc: Czy kiedykolwiek rozważałbyś pracę z włóknem węglowym?
DP: Nie buduję żadnych ram z karbonu, ale to piękny materiał. Myślę, że jednym z największych problemów z włóknem węglowym jest to, że zawsze musi być tak lekkie. Każdy chce bardzo lekkich ram i moim zdaniem nie ma to sensu. Myślę, że można zbudować piękną karbonową ramę, ale nie o takiej wadze, jakiej obecnie wymaga rynek, ponieważ karbon jest materiałem i musi przestrzegać tych samych zasad, co inne. Ale myślę, że można zbudować piękną 1kg karbonową ramę.
Cyc: Czy uważasz, że klienci są czasami w gorszej sytuacji z ramami karbonowymi, a nie metalowymi?
DP: To nie jest kwestia lepszego czy gorszego. Myślę, że jest kilka powodów, głównie marketingowych, dla których duże zespoły jeżdżą na włóknie węglowym. Cała natura profesjonalnych zespołów bardzo się zmieniła w ciągu ostatnich dziesięciu lat – jest zupełnie inna niż w latach 90-tych. I wiesz, my, jako konstruktorzy na zamówienie, priorytetem jest klient. Teraz nie wiem, czy to prawda, ale myślę, że priorytetem dla branży są pieniądze.
Cyc: Czy kiedykolwiek pracowałeś ze stalą nierdzewną?
DP: W 2006 roku przedstawiłem swoją pierwszą ramę ze stali nierdzewnej, z rurami Columbus XCr i myślę, że ma ona wiele możliwości, szczególnie na niektórych rynkach. Są regiony, zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, gdzie panuje duża wilgotność i słone powietrze. To nie jest dobre dla stali, ponieważ może bardzo łatwo rdzewieć, podczas gdy stal nierdzewna jest całkowicie nierdzewna. Nie ma jednak dużej przewagi wydajności.
Cyc: Co sądzisz o nowej generacji niestandardowych konstrukcji stalowych ram?
DP: Ach, uwielbiam nowe konstruktory ramek. Przez ponad dekadę nikt nie ekscytował się budowaniem szkieletów – od początku lat 90. do 2005 r. – ale teraz jest nim duże zainteresowanie. Co roku otrzymuję prośby o praktyki. Otrzymuję wiele e-maili od młodych ludzi, którzy chcą budować ramy i potrzebują informacji, a ja uwielbiam dzielić się tym, co wiem. W przeszłości prowadziłem warsztaty – zwykle bardzo krótkie, cztery, pięć dni. Budowanie ram jest naprawdę bardzo prostym procesem, nie jest skomplikowane. Pamiętam, że w 1975 roku zaczynałem od niczego – tylko pilnika i latarki.
Cyc: Co Twoim zdaniem jest najczęstszym błędem wśród nowych konstruktorów ramek?
DP: Na początku wiele osób myśli, że zbudowanie ramy to po prostu nauka spawania lub lutowania, ale tak nie jest. Trudniejszym punktem dla konstruktora jest mieć wyobrażenie o dopasowaniu klienta i geometrii ramy. Wymaga to dużego doświadczenia i dużo czasu, aby to zrozumieć.
Cyc: Jednym z twoich podopiecznych był Dániel Merényi, który ma teraz własną konkurencyjną firmę produkującą ramy. Czy nadal jesteś w dobrych stosunkach?
DP: Daniel to facet, który przyjechał z Węgier i przebywał z nami w sklepie przez cztery lata. Pewnego dnia przyszedł do sklepu i powiedział: „Chcę być konstruktorem ram, chcę zostać w twoim sklepie przez rok za darmo. Myślałem, że zwariował. Przebywał z nami ponad cztery lata. Jest dobrym facetem, nadal mamy dobre relacje. Czasami jest trochę Węgrem. Powiedziałem Danielowi: „Chodź, otwórz swój umysł, jesteś młody!” Ale jeśli spojrzysz na jego projekt, zobaczysz, że uwielbia staromodne rzeczy. W końcu z zawodu jest projektantem. Stworzył kilka pięknych prac malarskich w sklepie i nie rozumiem, dlaczego nie wykorzystuje swojego talentu na własnych rowerach.
Cyc: Twoje prace malarskie są legendarne. Czy są centralnym punktem Twojego procesu?
DP: Projektuję malowanie, ale nie jestem malarzem. Dla mnie to tylko żart, to odzwierciedlenie moich marzeń. Ludziom się to podoba, ale nie wiem dlaczego. Dla mnie wszystko zależy od dnia, który mam – jeśli mam zły dzień zaczynam od czarnego koloru bazowego, a jeśli mam szczęśliwy dzień zaczynam od żółtego lub białego.
Cyc: Stalowe rowery mają zazwyczaj klasyczny styl, ale Twoje rowery wydają się mieć nowoczesny styl. Czy uważasz to za ważne?
DP: Nie wiem dlaczego, ale wielu młodych twórców ram ma pasję do przeszłości; odzwierciedlają ducha lat 60. lub 70. Ja uwielbiam budować moje rowery, a najtrudniejszą częścią pracy jest nadanie mocnego odcisku Twoim produktom. Nie da się dać silnego odcisku, jeśli spojrzysz w przeszłość. Myślę, że to dlatego, że są młodzi. Weźmy na przykład Daniela. On ma 35 lat, a kiedy ja miałam 35 lat, byłam taka sama – spojrzałam wstecz na takich jak Ugo De Rosa. Ale myślę, że teraz mają dobrą okazję. Moim zdaniem budowanie szkieletów będzie bardzo rosło w ciągu najbliższych dziesięciu lat, ponieważ ludzie odkrywają rękodzieło i stają się trochę zmęczeni masową produkcją. Istnieje duże zainteresowanie pomysłem, aby klienci mogli ocalić i zachować formę sztuki. Zrób coś własnymi rękami, a nie pieniędzmi.
