Kurt Bogaerts był młody do DS, kiedy zaczynał w An Post. Jest już stary, ale jego niezwykła troska o jeźdźców nie zmalała
Kurt Bogaerts nie jest zwykłym directeur sportif (DS), ponieważ reakcja post-łańcuchowa nie jest zwyczajną drużyną kolarską. Widzisz, w przeciwieństwie do innych zespołów, które starają się trzymać zawodników, Bogaerts próbuje się ich pozbyć. Post-Chain Reaction to zespół feederowy dla profesjonalnych szeregów, który w rzeczywistości przeniósł tylko trzech zawodników ze swojego składu z 2015 roku. Reakcja post-łańcuchowa zabiera młodych jeźdźców i wspiera ich, aby każdy talent mógł się rozwijać i przy odrobinie szczęścia dokonają tego skoku. Jednak wybór talentu nie jest taki łatwy.
‘My [Bogaerts i jego kolega DS Sean Kelly] po raz pierwszy zauważyliśmy Jacka Wilsona na Mistrzostwach Świata U23 w Valkenberg w 2013 roku. Jeździł dobrze i wyglądał na silnego w porównaniu do jeźdźców w jego wieku” – mówi Bogaerts. „Co ważne, ścigał się w tym czasie dla małego belgijskiego zespołu, więc europejskie doświadczenie wyścigowe, które jest trudne dla irlandzkich kierowców, zostało już ukończone”.
Wilson miał kiepski sezon w 2015 roku i rzuciłby się w ręcznik, gdyby nie telefon wsparcia od Bogaertsa – Przeczytaj więcej na ten temat tutaj: Wywiad z Jackiem Wilsonem.
‘Dla mnie to nie jest biznes. To rodzina. Ważne jest, aby ci młodzi chłopcy otrzymali wsparcie, którego potrzebują, aby mogli w pełni wykorzystać swój potencjał.
‘Częścią sposobu, w jaki to robimy, jest utrzymywanie ich motywacji. Dajemy im szansę na prowadzenie w wyścigach, bycie w ucieczce – a nie gonicie. Zbyt wielu młodych jeźdźców dołącza do World Tour zbyt wcześnie i spędzają karierę na czele grupy pracując dla innych. Nikt przez całe życie nie marzy o byciu domownikiem.”
Wydaje się, że to podejście się opłaciło: Sam Bennett pojechał do Bora-Argon, a Ryan Mullen jest z Cannondale. To właśnie w tego typu zespołach Bogaerts jest przekonany, że zostaną przetestowani pod kątem ich potencjału GC, a nie tylko odprowadzeni do programu leadout.
Bogaerts nie jest jednak całkowitym naciskiem. Gdy tempo zaczyna spadać, leci prosto na trąbkę, przypominając im, kto tu rządzi. Nie boi się też zaoferować delikatnego ściągania młodemu chłopakowi, który wysłał łańcuch na dole wspinaczki.
Testowanie 1 2 3
Obóz treningowy w Calpe, którego częścią jesteśmy, jest drugim dla zespołu, ale po raz pierwszy większość kolarzy będzie jeździć razem w pasie drużynowym. Obóz pełni kilka funkcji, ale przede wszystkim jest ćwiczeniem budowania więzi.
‘Konieczne jest, aby jeźdźcy się dogadywali. Większość z nich jest nowa; niektórzy z nich nigdy wcześniej nie jeździli z zespołem, więc lubimy patrzeć, jak wchodzą w interakcje. Jeśli nie mogą być tutaj przyjaciółmi, jak będą współpracować podczas stresu związanego z wyścigami? Tylko jedna osoba, która nie do końca pasuje, może powalić cały zespół”.
Wykonane zostały pewne testy (interwały jednominutowe, próg wspinaczkowy itp.), ale nie są to ultranaukowe – to wszystko odbywa się w laboratoriach wcześniej. Chodzi głównie o wyczucie, w jakiej pozycji znajdują się zawodnicy przed sezonem wyścigowym.
‘Czasami testujemy facetów i są trochę w tyle. Czasami wyprzedzają i mogą spaść do końca sezonu. Odbywają tutaj również pewne szkolenia techniczne, takie jak leadouty i otrzymują czesne od Seana.’
Bogaerts przyjeżdża do Calpe od ośmiu lat i przez ten czas zaobserwował znaczną zmianę. Tam, gdzie kiedyś była jedna lub dwie drużyny, teraz jest ich dziesięć.
‘Teraz jest dużo bardziej zajęty. Wszystkie drużyny przyjeżdżają tu trenować, czasami nigdy nie wyjeżdżają. Niektóre z najlepszych drużyn zabierają swoich zawodników prosto na obozy treningowe w październiku aż do stycznia. Oznacza to, że zawodnicy nigdy nie mają przerwy poza sezonem, ale mogą sobie z nimi radzić. Nie przybierasz teraz na wadze w stylu Jana Ullricha, ponieważ jeźdźcy nigdy nie zostają sami.
‘To też nie jest kwestia Team Sky. Wielu ludzi wydaje się myśleć, że wymyślili trening. Nie zrobili tego – po prostu powiedzieli o tym światu.”
anpostchainreaction.com
