Romain Bardet jest pretendentem AG2R-La Mondiale do GC w Tour de France, a jego motocykl jest tak „profesjonalny”, jak tylko się da
Kiedy Tour de France zaczyna wjeżdżać w góry, a tegoroczni zawodnicy GC chcą przetestować swoje nogi i jasno przedstawić swoje zamiary, Francuz Romain Bardet będzie walczył o swoją szansę na zapisanie się w historii z pierwszym zwycięstwem w Tour de France od Bernarda Hinaulta.
Etap 6 obejmował siedem skategoryzowanych podjazdów i zakończył się trudnym podejściem do La Planche Des Belles Filles, więc miał profil, który powinien idealnie pasować do fizjologii lidera AG2R-La Mondiale. W tej chwili nie mógł dorównać przyspieszeniom rywali i stracił czas na GC.
Jego rower nie mógł być jednak lepiej przystosowany do wyzwań w ramach podjazdów Tour.
Nadwymiarowe koło pasowe CeramicSpeed firmy Bardet zapewnia wzrost wydajności, ale również wygląda elegancko
Wielu zawodowców jest znanych ze swoich idiosynkratycznych ustawień rowerów, ale kiedy Cyclist przyjrzał się bliżej maszynie Bardeta Tour de France przed tegorocznym Grand Départ, stało się jasne, że Francuz wykracza poza długie, zatrzaśnięte wsporniki.
AG2R-La Mondiale przeszedł z Factora na rowery Eddy Merckx na sezon 2019 WorldTour. Logicznie rzecz biorąc, Bardet wybiera jazdę na markowej ramie Stockeu69, którą marka reklamuje jako lekką opcję, ale oceniając konfigurację roweru, ten wybór wydaje się być jedyną racjonalną decyzją dotyczącą wyposażenia, jaką podjął Francuz.
Na marginesie, Eddy Merckx został przejęty przez inną markę rowerową Ridley w 2017 roku po tym, jak doświadczył trudności finansowych, a projekt Stockeu69 jest znacznie więcej niż tylko przelotnym podobieństwem do ramy Ridley Helium SLX, na której jeździ Lotto-Soudal.
Dziwaczne wykończenia
Jeśli Stockeu69 rzeczywiście czerpie wskazówki projektowe z Helium SLX, powiedzielibyśmy, że mechanicy AG2R-La Mondiale nie powinni mieć problemów z osiągnięciem całkowitego poziomu zbliżonego do minimalnego limitu wagi UCI 6,8 kg.
Nawet zbudowany z głębokimi na 64 mm tubami Mavic Comete Pro Carbon SL, które powinny być możliwe, chociaż Bardet prawdopodobnie będzie jeździł płytszymi kołami na górskich etapach Tour.
Obowiązkowy bardzo długi wspornik kierownicy został umieszczony z przodu roweru Bardeta, tworząc połowę zintegrowanego wspornika kierownicy marki Deda firmy Alanera.
Zintegrowane kombinacje kierownicy z natury ograniczają regulację przodu, ale dzięki ich rzekomej przewadze aerodynamicznej nad konwencjonalnymi konfiguracjami kokpitu regularnie znajdziesz je w zawodowym peletonie.
Ciekawe, że Bardet zdecydował się przykleić górną część kierownicy blisko mostka, tak jak przy okrągłym drążku - prawdopodobnie zaszkodzi to aerodynamicznej wydajności kokpitu poprzez zwiększenie jego przedniej powierzchni, ale również zwiększy Bardeta przyczepność i komfort w ulubionej pozycji wspinaczkowej.
Kruchy komfortowe
To właśnie za dźwigniami Bardeta znajdziesz jego najbardziej niezwykłe opcje ustawień. Są ostro pochylone do wewnątrz i mają ciekawe kliny od zakrętu kierownicy pod maskami. Rowerzysta może tylko zakładać, że jest to krok w celu poprawy komfortu.
Na rynku dostępnych jest kilka konwencjonalnych rozwiązań produktów (takich jak wkładki żelowe) łagodzących ból i drętwienie dłoni, ale te domowe kliny pokazują, że czasami najbardziej prymitywne metody mogą być najskuteczniejsze.
Układ napędowy Bardeta to mieszanka mieszana, składająca się z przerzutek Shimano Dura-Ace Di2 (tył z bardzo zgrabnym, powiększonym kołem pasowym CeramicSpeed) i korby Rotor 2inpower.
Z wrzuconym złotym łańcuchem, estetycznie nie jest to najczystszy zestaw, ale Rotor ma solidną reputację wśród mechanizmów korbowych, które dorównują charakterystykom działania Shimano, więc zmiana przełożeń nigdy nie powinna stanowić problemu dla Francuza.
Ostatni aspekt notatki o maszynie Bardeta znajduje się na okładce jego siodła. Bardet zlecił mechanikom AG2R-La Mondiale zamontowanie taśmy wykończeniowej kierownicy wzdłuż nosa siodełka.
Po raz kolejny jest to szczątkowe rozwiązanie, które prawdopodobnie ma na celu zwiększenie tarcia między spodenkami i siodłem, aby mógł pozostać zakorzeniony w efektywnej pozycji pedałowania.
Mimo, że ma wrażenie bodge, z pewnością wydaje się bardziej sensowne niż użycie papieru ściernego, co było niesławną techniką używaną przez Tony'ego Martina w ważnych próbach czasowych.
Może nie jest to najprzyjemniejsze dla oka, ale Eddy Merckx Stockeu69 Romaina Bardeta jest dokładnie tym, czym powinien być rower zawodowy: dziwaczny, osobisty i, jak Bardet będzie miał nadzieję na nadchodzących etapach, skuteczny.
Fotografia Petera Stuarta
