Recenzja Campagnolo Bora Ultra 35

2024 Autor: Bryan Jacobson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 03:02

Campagnolo zamieniło swoje najwyższej klasy koło rurowe w klinkier – ale czy Bora Ultra 35 straciła coś w tłumaczeniu?

Campagnolo rości sobie pretensje do wielu innowacji w kolarstwie – między innymi szybkiego zwalniania i przerzutki równoległobocznej – ale marka trzyma się również niektórych tradycji rowerowych, z których jedną jest stara zasada, zgodnie z którą kolarze jeżdżą na szytkach. Tak więc do tej pory Campag nigdy nie oferował opcji pod oponę dla swoich najwyższej klasy kół z włókna węglowego.

Bora stała się czymś w rodzaju ikony w profesjonalnych wyścigach. Jest podstawą od wprowadzenia w 1994 roku, kiedy to wyznaczała trendy jako felga z włókna węglowego o głębokim profilu. Jego wygląd nie zmienił się zbytnio, ale nie oznacza to, że koła nie zrobiły postępu. Boras był wczesnym zwolennikiem łożysk ceramicznych, a ostatnie lata przyniosły dramatyczne zmiany w szczegółach. Campag opracował to, co uważam za najbardziej eleganckie rozwiązanie problemu słabej skuteczności hamowania kół z włókna węglowego, usuwając gładką warstwę żywicy, aby pozostawić odsłonięte włókno węglowe. Zaletą jest większe tarcie na powierzchni, możliwość stworzenia bardziej konsekwentnie równoległego toru hamulcowego i rozwiązanie problemu gromadzenia się wody na zewnętrznej stronie żywicy. To może brzmieć jak sztuczka, ale działa.

'Utrzymanie struktury, która byłaby tak samo odporna na siły hamowania, zarówno pod względem rozpraszania ciepła, jak i elastyczności, jest bardziej złożone, gdy weźmie się pod uwagę „haczykowatą” lub „wargową” strukturę koła klinowego”, mówi Joshua Riddle z Campagnolo. „Tam, gdzie rura jest jedną solidną, kompletną konstrukcją, klinkier ma dwie „koraliki”, które muszą być podparte z każdej strony”. Na szczęście wydaje się, że hamowanie nie wiąże się z żadnymi poświęceniami. W przeciwieństwie do nieprzewidywalnych osiągów tańszych obręczy z włókna węglowego, konsekwentne ugryzienie Bory, gdy klocki hamulcowe stykają się z obręczą, było przyjemnością. Czuł się praktycznie identyczny z rurkami. Ale z pewnością istnieją pewne inne różnice między tym a zestawem kołowym pod szytkę.

Ważenie

W tym roku nastąpiła zmiana na szerszy profil felg Bora, zarówno w przypadku szytek, jak i nowej klinkieru. Campagnolo twierdzi jednak, że zamiast cieszyć się nowo odkrytymi zaletami aerodynamiki, zmiana ta oferuje dwie bardzo różne zalety: szersze łoże obręczy poprawiające ogólny profil szerszej opony i zmniejszoną wagę. „Konstrukcyjnie, szersza obręcz pozwala inżynierom na użycie mniejszej ilości materiału niż w węższej wersji” – mówi Riddle. „Rezultatem jest sztywniejsza obręcz, która w rzeczywistości waży mniej.„

To powiedziawszy, ta felga pod oponę ma obniżoną wagę, wynoszącą 1370g dla pary w porównaniu z wagą rurową wynoszącą 1160g. Nie są to najlżejsze koła pod oponę na rynku, ale mimo to są imponująco lekkie, biorąc pod uwagę profil średnio aero – o 200 g lżejsze niż podobnie ukształtowany Zipp 303.

Co ważniejsze, Boras wydaje się lekki po zamocowaniu do roweru. Koła szybko się rozpędzają i wydają się nie ulegać ugięciu podczas sprintu z boku na bok (zwykle wykrywalne przez delikatne pocieranie klocków hamulcowych). Ich lekkość i sztywność staje się naprawdę zauważalna podczas wznoszenia się pod górę. Chociaż Campagnolo nie krzyczy o aerodynamice, koła wydawały się dobrze znosić prędkość i zauważyłem niewielką poprawę moich najwyższych prędkości na zjazdach w porównaniu ze standardowymi felgami o przekroju skrzynkowym. Bardziej imponującą cechą była jednak stabilność. Tam, gdzie środkowe koła o profilu aerodynamicznym często mogą być zdmuchiwane przy silnym, bocznym wietrze, Boras były stabilne w każdych warunkach – oferując mnóstwo pewności prowadzenia.

Nieuniknione są straty wydajności związane z przejściem na klinkier, ale także pewne korzyści. Podczas gdy responsywność rurki sprawia, że jest ona ulubieńcem kierowców wyścigowych, w testach branżowych opony klinczowe konsekwentnie wykazują niższe opory toczenia i często lepszą aerodynamikę. A o praktycznej wyższości clincherów przypomniałem sobie podczas mojej pierwszej jazdy na Borasie, kiedy odłamek szkła przebił oponę i szybka wymiana dętki uratowała mnie od trzykilometrowego spaceru na stację kolejową.

Okazje

Jak może to zabrzmieć szaleńczo, bory za 2 238 funtów są w rzeczywistości niedrogie. W końcu pochodzą z firmy, która szczyci się tym, że jest bezwstydnie droższa niż wszyscy inni. W rzeczywistości Bora Ultra jest tańsza niż najlepsze oferty o płytkim profilu od Zipp, Shimano i Reynolds. Co więcej, w cenie 1 526 funtów alternatywy Bora One są w samym środku rynku w pełni karbonowych kół pod oponę pod oponę, przy niewielkim ubytku wagi i bardziej podstawowym zestawie łożysk.

Być może prawdziwa ocena zestawu kołowego będzie możliwa dopiero po kilku latach użytkowania, kiedy trwałość karbonowej powierzchni hamulcowej i całego zestawu kół będzie bardziej widoczna. Historycznie rzecz biorąc, Bory spisywały się dobrze i nie ma powodu, aby wątpić, że wytrzymają wszystkie, z wyjątkiem najtrudniejszych całorocznych warunków pogodowych. W swoim czasie testując je, poddałem je niektórym zgniłym warunkom (i poważnym wybojom) i nie wykazywały oznak słabości.

Chociaż Boras może brakować twierdzeń, że badania i rozwój w branży lotniczej są chwalone przez inne duże marki kół, mają one charakterystyczny charakter, a nawet charakterystyczny dźwięk, który rezonuje z moim wewnętrznym kierowcą. Jest to niezmienna jakość wielu włoskich marek rowerowych i okazała się bardzo odpowiadać gustom zawodowców WorldTour. Posiadanie tej samej bezproblemowej i płynnej jazdy bez potrzeby korzystania z samochodu pomocniczego jest z pewnością ekscytującą perspektywą.