Ta wiosna okazała się annus mirabilis dla podłóg Quick-Step, ale o której należy zapomnieć dla Team Sky
Niedzielne Liege-Bastogne-Liege zakończyło wiosenne klasyki 2018, które w żadnym wypadku nie były kampanią vintage, ale przyniosły niezapomniane chwile z kilkoma niespodziankami po drodze.
Niezaprzeczalnymi zwycięzcami ostatnich ośmiu tygodni wyścigów byli firmy Quick-Step Floors, które po raz kolejny okazały się dominującą siłą w jednodniowych wyścigach. Byli prawie nie do zatrzymania w punktach, ale ich wyniki, choć imponujące, wciąż mówią tylko o połowie ich umiejętności wyścigowych w 2018 roku.
Po pierwsze, oceń samą liczbę zwycięstw, aby potwierdzić ich przyczepność wiosną 2018 roku. Nie mniej niż 10 jednodniowych klasyków, które rozpoczną się w Omloop Het Nieuwsblad pod koniec lutego i kończą w Liege weekend, wygrali ludzie Patricka Lefevere.
Te 10 zwycięstw zostało podzielonych przez osiem osób z listy Quick-Step, a Niki Terpstra i Fabio Jakobsen zdobyli kilka zwycięstw na wiosnę. Jest to jeszcze bardziej niezwykłe, jeśli weźmie się pod uwagę, że Philippe Gilbert i Zdenek Stybar, dwaj najwięksi nazwiska zespołu, odeszli z pustymi rękami.
Terpstra była nie do zatrzymania w punktach tej wiosny
Dwa z pierwszych czterech Monumentów sezonu zostały zdobyte przez „Wilcze stado” – dzięki wygranej Terpstry w Tour of Flanders i imponującemu zwycięstwu Boba Jungelsa w Liege.
Jakobsen, zawodowiec pierwszego roku, Alvaro Hodeg i Remi Cavangna stanowili część tratwy młodych talentów, którzy przejęli pałeczkę w Quick-Step. Wszyscy trzej jeźdźcy nie mają jeszcze 23 lat.
Dla niektórych była to wiosna do zapomnienia, w tym przede wszystkim Team Sky. Brytyjski zespół WorldTour nigdy nie miał racji w wiosennych klasykach, a to trwa już kolejny rok. Mimo tak silnego zespołu zostali z pustymi rękami.
W rzeczywistości wysokobudżetowe zespoły zdołały zdobyć tylko jedną pierwszą dziesiątkę na całą wiosnę, Sergio Henao był dziewiąty w Liege-Bastogne-Liege.
Owain Doull był jedynym Brytyjczykiem, który ukończył Paris-Roubaix
12. i 19. miejsce Dylana Van Baarle były najlepszymi wynikami dla Team Sky odpowiednio we Flandrii i Paris-Roubaix, daleko od rekordu dla zespołu, który ma do wydania 32 miliony funtów każdego roku.
Wiele oczekiwano od Polaka Michała Kwiatkowskiego zarówno w Cobbled, jak i Ardennes Classics. Z jedenastym w obronie Milan-San Remo, jedynym jego wynikiem, którego należy się spodziewać, tej wiosny należało zapomnieć.
Jeśli chodzi o osoby indywidualne, wybierz Quick-Step, w którym większość zdobędzie zwycięstwo lub podium w pewnym momencie, a inni indywidualni jeźdźcy w innych miejscach wykazują wyjątkowo spójne wyniki.
Podczas gdy nikt nie był w stanie powtórzyć wysiłków Grega Van Avermaeta z 2017 roku, Terpstra był najsilniejszym kolarzem na bruku.
Zwycięstwo w Le Samyn sprawiło, że Terpstra zdobyła drugi pomnik roku we Flandrii, zaledwie tydzień po wygraniu E3 Harelbeke. Trzeci w Paris-Roubaix i dziewiąty w Dwars door Vlaanderen dodał wisienkę na torcie.
Stuyven jest coraz bliżej sukcesu Monumentu
Mimo braku zwycięstwa, warta odnotowania była również konsekwencja Jaspera Stuyvena (Trek-Segafredo). Stuyven zajął odpowiednio dziesiąte, siódme i piąte miejsce w San Remo, Flandrii i Roubaix, co było imponujące.
Ardeny przeoczyły również jednego zawodnika, który okazał się dominujący, chociaż kilku dobrze poradziło sobie przez cały tydzień wyścigów, co jest względną niespodzianką.
Romain Kreuziger (Mitchelton-Scott) rozpoczął swoją kampanię w Ardenach od drugiego miejsca w Amstel Gold, a zakończył na ósmym miejscu w Liege. W międzyczasie Kreuziger zdobył także solidną czwartą pozycję we Fleche Wallonne.
Jelle Vanendert (Lotto-Soudal) był również imponujący w swoich występach, przeprowadzając ataki w Ardenach, kończąc na trzecim miejscu na Mur de Huy w Wallonne.
Jedynym wielkim rozczarowaniem Ardenów był Alejandro Valverde. W końcu Bala udowodnił, że jest człowiekiem, ciągnąc ślepo od Amstela do Liege.
Może to być uznane za trudne, gdy zdasz sobie sprawę, że faktycznie ukończył 5, 2 i 13 miejsce, ale spodziewamy się o wiele więcej i w wieku 37 lat może to być jego ostatni sezon w rywalizacji.
