Dwa podjazdy na Ventoux okazują się lepsze niż jedno, gdy Van Aert wchodzi do historii kolarstwa
Drugi etap sprinterski za Markiem Cavendishem jednego dnia, wygrywając etap górski z dwoma podjazdami Mont Ventoux następnego. Wout van Aert to wyjątkowy zawodnik.
Wszelkie rozczarowanie, jakie napotkał zawodnik Jumbo-Visma po nieudanej misji noszenia żółtej koszulki w pierwszym tygodniu, szybko zniknie po tym, jak przekroczył linię mety na 10. etapie Tour de France. Teraz może nazywać się zwycięzcą etapu górskiego w Tourze. To szczególne osiągnięcie dla każdego kolarza, nie mówiąc już o takim, który już odniósł zwycięstwo w sprintach w Tourze.
Jego występ był tak dramatyczny jak księżycowy krajobraz, posyłając odpowiednich wspinaczy, takich jak Bauke Mollema, Julian Alaphilippe i Pierre Rolland, z czystą, nieskażoną mocą. Na Ventoux Van Aert wykazał się wszechstronnością w sposób, jakiego nie widzieliśmy od lat 80., kiedy jeździli tacy jak Sean Kelly. To były wyścigi starej szkoły.
Za Van Aert, walka o żółto pokazała oznaki życia. Tadej Pogacar pokazał pierwszą oznakę słabości, gdy został upuszczony przez Jonasa Vingegaarda na górnych zboczach Ventoux. Na szczęście dla Pogacara szybkie zejście pozwoliło mu pogonić, ale żar bitwy GC zaczął migotać.
A jeszcze dalej, bitwa o skrócenie czasu. Cavendish to zrobił, Soren Kragh Andersen też, choć tylko o sekundę. Ale niestety dla Grenadierów Ineos, Luke Rowe's Tour został przerwany, ponieważ podwójne wejście na Ventoux okazało się zbyt długie.
Poniżej najlepsze zdjęcia Chrisa Aulda:
