Jak zawodnicy GC poradzili sobie do tej pory i co muszą zrobić w wyścigu o róż
Po dziewięciu etapach Giro d'Italia 2018 osiągnął swój pierwszy właściwy dzień odpoczynku. Technicznie rzecz biorąc, ostatni poniedziałek był pierwszym dniem odpoczynku, ale było to konieczne w związku z powrotem do Włoch z Izraela.
Dzisiaj peleton Giro i ich zespoły będą popijać kawę, jeździć na regenerację i składać elementy od 1 do 9.
W wyścigu po kolor różowy emocje będą mieszane, ponieważ niektórzy, zwłaszcza ci z Down Under, będą się zastanawiać, czy start Grand Tour może być bardziej doskonały, podczas gdy ci bliżej domu będą się zastanawiać, co poszło nie tak.
Below Cyclist przygląda się, jak do tej pory radzili sobie kolarze Klasyfikacji Generalnej i czego jeszcze możemy się spodziewać przed Rzymem w czasie 12 etapów.
Błąd w pokoju?
Oczywistym miejscem do rozpoczęcia jest walka z Chrisem Froome (Team Sky). Sprawy nie wyglądają dobrze dla czterokrotnego mistrza Tour de France, który rozpoczął Giro, mając nadzieję, że zostanie dopiero trzecim zawodnikiem, który zdobędzie wszystkie trzy tytuły Grand Tour jednocześnie.
Po zderzeniu przed rozpoczęciem wyścigu Froome stracił czas na dość standardowym finiszu na szczycie wzgórza na etapie 4 do C altagirone, zanim stracił więcej sekund na Etnie na etapie 6.
Udało mu się tam wisieć w Montevergine di Mercogliano w sobotę właśnie odszedł, chociaż w ulewnym deszczu spadł pod górę.
Stacje paniki nie byłyby na czerwono po etapie 8, ale po zakończeniu następnego dnia na szczycie Gran Sasso d'Italia, w hotelu Team Sky mogą mieć miejsce poważne poszukiwania duszy.
Długie podjazdy sprawiły, że wszyscy faworyci wyścigu pokonali ostatnie 3 km w czołówce, ale pomimo braku rzeczywistej zmiany tempa lub ataku, Froome znalazł się zdystansowany i wyraźnie zmagał się z tempem wyznaczonym przez Mitcheltona-Scotta.
Po tym, jak znalazł się za grupą domokrążców, Froome zjechał w 1 minutę i 7 sekund do zwycięzcy etapu i lidera wyścigu Simona Yatesa (Mitchelton-Scott).
Po 2 minutach i 27 sekundach straty Yatesa technicznie nie jest to zasłona dla Froome'a – mógłby odzyskać większość tego czasu w jeździe na czas na etapie 16 – ale jest mało prawdopodobne, że odzyska przewagi czasowe 10 kolarzy przed nim w Klasyfikacji Generalnej.
Warto również wspomnieć, że ze wszystkich swoich pięciu zwycięstw w Grand Tour, Froome zdobył koszulkę lidera na etapie 9.
To nasuwa pytanie, czy Froome zobaczy Giro do mety i czy naprawdę ścigał się po zwycięstwo?
Po wczorajszym dniu niektórzy wyrazili opinię, że intencją Froome'a nigdy nie było całkowite zwycięstwo na Giro, a raczej rekordowy piąty tytuł w Tour de France, który odbędzie się w lipcu i że to zaledwie opłata za występ w wysokości 1,4 miliona euro zwróciła Froome'a ku Włochom..
To może być nieco naiwna opinia. Ściganie się Giro stwarza ryzyko dla piątej żółtej koszulki, niezależnie od tego, czy ścigasz się o zwycięstwo, czy nie. Pogoda we Włoszech może być okropna, a wyścigi chaotyczne.
Plus to, że Froome ścigał się z Giro po prostu po to, by „okrążyć się” jest mało prawdopodobne. Statystycznie jest on największym kolarzem Grand Tour, który nadal jest aktywny, a ściganie się w Grand Tour bez zamiaru wygrania tak naprawdę nie jest w jego podręczniku.
Bardziej prawdopodobne jest to, że nagromadzenie stresu psychicznego związanego z trwającym śledztwem w wyniku jego niekorzystnych wyników analitycznych dotyczących salbutamolu oraz fizyczny stres związany z ściganiem się w trzecim wyścigu Grand Tour z rzędu spowodowało przerwanie tamy.
Jeśli Froome będzie nadal tracił czas, zwłaszcza na finiszu 14 etapu Monte Zoncolan, trudno go sobie wyobrazić, by dotarł do Rzymu, a wycofanie się w ostatnim dniu odpoczynku jest wyraźną możliwością.
Skupianie się na niepowodzeniach Froome'a wydaje się trudne dla innego brytyjskiego kolarza, który miał doskonały start w Grand Tour, noszący różową koszulkę Simon Yates.
Ładny na różowo
Po imponującej próbie otwarcia na czas nastąpiły mocne trzy dni na Sycylii, a w trzecim dniu Yates zmierzył się na różowo w finiszu 1-2 z kolegą z drużyny Estebanem Chavesem. Na 9 etapie Bury Man umocnił swoją przewagę, wygrywając etap na Grand Sasso.
Jak dotąd Yates udowodnił, że jest najsilniejszym wspinaczem w wyścigu, po pierwsze dzięki zwycięstwu etapowemu, a także atakowi na Etnę, aby przerzucić most na Chaves.
Yates ma również najsilniejszą drużynę wokół siebie z ich obecnością w górach Team Sky-esque w punktach. Młody Jack Haig był metronomiczny w swoim tempie na niższych stokach, podczas gdy Roman Kreuziger jest zawsze niezawodny.
Team Sky prawdopodobnie będzie drapać się po głowach, dlaczego pozwolili Mikelowi Nieve odejść. Baskijski jeździec był silny dla Yatesa i udowadnia, że jest jednym z najlepszych na świecie domostwów górskich.
Ponadto, należy wspomnieć, że drugi po Yates w GC jest Chaves, który spogląda wstecz na swoje najlepsze wyniki w 2016 roku i jest idealnym rozwiązaniem dla innych nadziei na GC.
Obrona, najlepsza forma ataku
Brońcy mistrz Tom Dumoulin (Team Sunweb) pozostaje największym zagrożeniem dla Yatesa i pomimo 38-sekundowej straty może być uważany za wirtualną różową koszulkę, gdy weźmie się pod uwagę 34,2 km jazdę na czas na 16 etapie.
Yates otwarcie przyznał, że chce mieć około trzyminutową przerwę na Holendra, aby był bezpieczny, taka jest różnica w umiejętnościach w jeździe na czas.
Dla Dumoulina będzie to kwestia utrzymania Yatesa i Chavesa na dystansie, gdy w najbliższą sobotę uderzą w strome zbocza Monte Zoncolan, jeśli utrzymają się nadzieje na zachowanie tytułu Giro.
Nie mogąc polegać na swoim zespole, takim jak Yates czy Astana, Dumoulin często lata solo na każdym finiszu szczytowym, co czyni go podatnym na 1-2 ataki ciosów frajerem.
Najlepsze z reszty
Jeśli chodzi o pozostałych nadziei na GC, niektórzy będą zadowoleni z tego dnia odpoczynku, a inni nie.
Thibaut Pinot (Groupama-FDJ) był czasami żwawy, jeśli nie naiwny, wykazując chęć maskowania ataków z wyraźnym pragnieniem zwycięstwa etapowego.
Obecnie na czwartym miejscu Francuz powinien kontynuować walkę o róż, choć z bardziej wyważonym podejściem.
Domenico Pozzovivo (Bahrajn-Merida) udowodnił, że w starym psie jest jeszcze życie, gdy 35-latek traci zaledwie 57 sekund, a jego wspinaczka jest tak dobra jak zawsze. Jeśli zdoła utrzymać się całym życiem w pozostałej jeździe na czas, miejsce na podium może być w zasięgu.
Fabio Aru (zespół Emiratów Zjednoczonych Emiratów Arabskich) jest prawdopodobnie jedynym prawdziwym kolarzem GC, który ma większe problemy niż Froome. Sardyńczyk jako pierwszy wpadł do Gran Sasso i wygląda na bardziej niewygodnego niż kiedykolwiek.
Miguel Angel Lopez (Astana) stracił czas z kilkoma niefortunnymi kraksami wcześniej w wyścigu, ale można się spodziewać, że dojrzeje im głębiej, a wraz z Georgem Bennetem (LottoNL-Jumbo) i Michaelem Woodsem (EF-Drapac) powinni być oczekuje się, że zdoła przetrwać w pierwszej dziesiątce
