Froome na żółto, gdy Aru wygrywa 5. etap Tour de France 2017

2024 Autor: Bryan Jacobson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 03:02

Aru ucieka na ostatnim podjeździe, aby odnieść zwycięstwo w 5. etapie, Geraint Thomas wręcza żółtą koszulkę liderowi zespołu Froome

Fabio Aru dokonał potężnego ataku z 1,5 km, aby wygrać na La Planche des Belles Filles pod koniec 5. etapu Tour de France 2017 dzisiaj.

Chris Froome zmienia kolor na żółty, odbierając koszulkę koledze z drużyny Geraintowi Thomasowi po tym, jak główni pretendenci do GC walczyli na La Planche des Belles Filles.

Jeźdźcy zostali zmuszeni do utrzymywania brutalnie szybkiego tempa (przekraczającego nawet najszybsze szacunki czasowe) przez wczesną ucieczkę, która zawierała poważną siłę ognia.

Kosztowało wielu kolarzy na dwóch głównych podjazdach etapu – Cote d'Esmoulieres kategorii 3 (2,3 km, 8%) i La Planche des Belles Filles kategorii 1 (5,9 km, 8,5%), na szczycie z czego etap się zakończył.

Atak Aru był idealnie zsynchronizowany i był nietykalny na ostatnim kilometrze.

Historia etapu 5 podczas Tour de France 2017

Dzisiejszy etap z Vittel do La Planche des Belles Filles był najkrótszym etapem drogowym tygodnia otwarcia z 160,5 km i pierwszym tegorocznym finiszem na szczycie góry, gdy wjeżdża on do regionu Vosges.

Peleton wyjechał na najkrótszy etap drogowy pierwszego tygodnia pod chmurą kontrowersji otaczających wczorajszy dramatyczny finisz do Vittel.

Mark Cavendish (Dimension Data) i Peter Sagan (Bora-Hansgrohe), dwaj kluczowi bohaterowie wczorajszych chaotycznych wyścigów sprinterskich, nie biorą już udziału w wyścigu, wycofali się odpowiednio kontuzjowani i zdyskwalifikowani.

W każdym razie nie spodziewano się, że żaden z nich nie pojawi się na biznesowym końcu etapu, który zakończył się na szczycie La Planche des Belles Filles (5,9 km na 8,5%).

Statystyki ostatniego podjazdu są skromne, jednak to samo podjazdy posłużyły jako katalizator do otwarcia GC podczas Tour de France 2012, wygranej przez Sir Bradleya Wigginsa, więc główni rywale nie spodziewali się łatwego dzień w siodle.

Scena była wybuchowa od samego początku. Odwiecznie agresywny Thomas Voeckler (Direct Energie) wcześnie wymusił ruch – samo w sobie nie jest zaskakujące, ale bardziej kaliber kolarzy, których zabrał ze sobą.

Jan Bakelants (Ag2r La Mondiale), Mickael Delage (FDJ), Edvald Boasson Hagen (Dane wymiarowe), Dylan van Baarle (Cannonale-Drapac), Pierre-Luc Perichon (Fortuneo-Oscaro), Philippe Gilbert (Quick -Step Floors) i Thomas De Gendt (Lotto Soudal) przybyli z Francuzem.

Razem skutecznie pracowali, aby szybko wydłużyć trzy i pół minuty przewagi nad peletonem.

Grupa składała się z pięciu poprzednich zwycięzców etapowych Tour de France, z dziewięcioma zwycięstwami etapowymi między nimi, więc wyglądało na to, że będzie to bardzo wpływowy ruch.

Jednak Team Sky i BMC, pracując dla swoich głównych GC, mają nadzieję, odpowiednio, Chris Froome i Richie Porte, pilnowali tempa peletonu, aby upewnić się, że przerwa nie będzie miała zbyt dużej przewagi.

Wszystko sprowadzało się do brutalnie szybkiej pierwszej godziny ścigania, kolarze pokonali ponad 48 kilometrów w wysiłku, który kosztował wielu kolarzy pod koniec etapu.

W połowie etapu BMC zaczęło przejmować większość wyznaczania tempa, aby związać ucieczkę, powoli zyskując przewagę.

Gdy Sagan odpadł z wyścigu, rywalizacja w zielonej koszulce jest znacznie bardziej wyrównana, a Boasson Hagen (Dimension Data) starał się w pełni wykorzystać przewagę na sprincie pośrednim na 60 km przed metą, zdobywając maksymalną liczbę punktów przed Gilbertem (Podłogi Quick Step).

Peleton walczył o niższe pozycje, a Michael Matthews z Sunweb zajął dziewiąte. Być może było kilka punktów, ale zgiełk i zgiełk przyczyniły się do jeszcze większej przewagi uciekinierów, ich przewaga spadła teraz do około 1:30.

Zdobyli Cote d'Esmoulieres wciąż 1:30, ale Voeckler szybko zaczął nabierać tempa, strzelając do Mickaela Delage (FDJ) i Thomasa De Gendta (Lotto Soudal). Bakelants zdobyli punkty przewagi z 10-sekundową przewagą nad resztą przerwy, ale przy kolejnym zjeździe sytuacja się poprawiła.

W porównaniu z resztą etapu banda pokonała Cote d'Esmoulieres stosunkowo łatwo, więc przewaga przerwy wydłużyła się do 2:30, gdy zaatakowali zjazd.

Bakelants, Voeckler, Gilbert, Van Baarle, Boasson Hagen i Perichon ułożyli się w wydajnym rytmie, gdy osiągnęli 30 km przed metą, wciąż 2:30 do przodu.

Rozmiar przewagi zaczął powodować pewne obawy w peletonie, ale przy średniej prędkości w tym momencie podnoszącej 45 km/h i temperaturze około 35℃, niewielkie postępy można było jeszcze zrobić na ich korzyść przez pościgowy pakiet.

Zespoły GC zaczęły zwiększać tempo o jakieś 15 km, aby zapewnić swoim głównym pretendentom pozycję do bazy La Planche des Belles Filles, co odbiło się o minutę od przewagi przerwy.

Gdy droga zaczęła zmierzać w kierunku północnym, Gilbert rozpoczął atak z przerwy z 12 km, aby przejść solo do zwycięstwa lub, w przypadku niepowodzenia, zapewnić wsparcie dla zawodnika Quick Step GC Dana Martina. Bakelants dołączył do Gilberta, a dwójka liderów utrzymała się 1:30 nad paczką w ciągu ostatnich 10 km.

Team Sky przejęło kontrolę u podnóża La Planche des Belles Filles i przewaga do liderów zaczęła się zmniejszać. Wszystko wróciło razem z 3,5km do przejechania dzięki pokazowi siły Sky na czele peletonu.

Wielki wysiłek Michela Kwiatkowskiego trzymał wszystkich w ryzach, dopóki nie przekazał wyznaczania tempa Nieve na 3 km przed końcem, ale Aru zaatakował wkrótce potem, by rozświetlić scenę, bardzo szybko oddając sporą odległość w pogoni.

Froome, Simon Yates (Orica-Scott), Porte i Romain Bardet (AG2R) szybko zrzucili resztę peletonu i na zmianę atakowali się nawzajem, gdy scena zbliżała się do końca, ale nikt nie mógł dotknąć Aru, gdy ten wziął wygrana.