Trenuj zarówno głowę, jak i nogi podczas sesji treningu turbo na rowerze stacjonarnym
Motywacja jest złożona. Widać to poprzez selekcję, wytrwałość i intensywność zachowania; czyli co decydujemy się zrobić, jak długo to robimy i jak ciężko to robimy.
Chodzi również o powody, które podajemy. Czy jeździsz, bo to sprawia Ci przyjemność (tzw. motywacja wewnętrzna) czy też wygrywasz nagrody (tzw. motywacja zewnętrzna)?
Motywacja dotyczy również tego, jak oceniamy sukces, czy to poprzez pokonywanie innych ludzi (zorientowanie na ego), czy pokonywanie osobistych rekordów (skupienie się na zadaniu). Wszystkie te czynniki mają znaczenie, gdy decydujesz się na przejażdżkę: jak trudna, jak długo, z kim, o co toczy się gra, nawet czy trasa jest ładna.
Wiedza o tym, co Cię motywuje, ma swoje zalety. Jeśli jesteś wysoko wyszkolony, poczujesz się gotowy, aby pokonać innych ludzi lub osiągnąć PB. Jeśli jesteś zmęczony lub potrzebujesz przejażdżki regeneracyjnej, przyjemne otoczenie i dobre towarzystwo dadzą Ci motywację do wyjścia.
Krótko mówiąc, znajomość swojej motywacji pomaga zaplanować treningi, aby utrzymać motywację, nawet jeśli masz przed sobą perspektywę treningu turbo.
Jeśli oznacza to jazdę samotnie w gorącym pomieszczeniu, łatwo zrozumieć, jak możesz powiedzieć, że nie przeszkadza Ci to. Łatwo też zrozumieć, dlaczego platformy internetowe i ergometry, które zapewniają kurs, dokładne dane o wydajności i łączność z innymi, są tak popularne.
Z wiedzą o tym, co Cię motywuje, możesz sprawić, że nawet trening turbo stanie się interesujący. Jasno określ cel, jaki wyznaczasz przed każdą sesją, a także zastanów się, jak jest to odskocznia do większego celu – tego wyścigu lub PB.
Jeśli celem jest przyspieszenie, a sesja jest ciężka, ustawienie turbosprężarki jest łatwe. Na drodze masz szybko zmieniające się środowisko pełne chwilowych rozrywek, więc jedną ze strategii w pomieszczeniach jest wykorzystanie technologii do stworzenia ciekawszego i bardziej motywującego otoczenia.
Możesz na przykład rozegrać wyścig, który Cię motywuje. Jeśli spędzam godzinę z turbodoładowaniem – trudną sesją – uważam, że oglądanie Bradleya Wigginsa idącego po rekord godzin pomaga.
Możesz zsynchronizować swój rytm z jeźdźcem, którego obserwujesz, aby stworzyć wrażenie, że jedziesz dobrze (nawet jeśli Twoja moc wyjściowa jest niższa). Ale na turbo łatwiej jest rozbić sesje na interwały, ponieważ pomaga to w koncentracji.
Pomaga również uzyskać sensowną informację zwrotną. Tętno jest przydatne, jeśli nie masz miernika mocy, i najlepiej wykorzystać je, porównując swoją jazdę z poprzednią – jest to dobre, skoncentrowane na zadaniu podejście do motywacji.
Ten zestaw to czujnik rytmu, który wraz z tętnem jest łatwym sposobem monitorowania wydajności. Dla mnie, ze szczytowym tętnem wynoszącym 180 uderzeń na minutę (maksymalne tętno spada wraz z wiekiem, choć z dużą zmiennością indywidualną; mam 53 lata), klasyczna sesja to 6x3min, z 2min odpoczynku przez łącznie 30 minut, gdzie celem jest tętno 160bpm w rytmie 100rpm.
Koncentruję się na obrazie obracających się kół pociągu i staram się być tak płynny, jak to możliwe, próbując zauważyć, jak zrelaksowane są moje stopy. Na Wattbike również wyznaczyłem sobie cel wydajności.
W przypadku dłuższych przejażdżek z mniejszą intensywnością, spraw, aby otoczenie było jak najbardziej interesujące. Pomocne mogą być filmy, boxsety i wyścigi. Lubię oglądać powtórki klasycznych etapów Tour de France, gdzie naśladowanie przerw może rozpraszać. Co więcej, zwykle wygrywam…
Ekspert: Andy Lane jest profesorem psychologii sportu i ćwiczeń, byłym bokserem, biegaczem, wioślarzem halowym i rowerzystą. Jest dyrektorem ds. badań na Uniwersytecie w Wolverhampton i współpracuje z wieloma sportowcami wytrzymałościowymi
