Czas na nagrody dla profesjonalistów - zrobionych po kolarzu
Zwycięstwa Alberto Contadora, Chrisa Froome'a i Fabio Aru w tegorocznych wyścigach kolarskich były jedynie pobieżne, a każdy z kolarzy tańczył/wirował/wykrzywiał się (niepotrzebne skreślić), aby dotrzeć do znacznie bardziej prestiżowych gongów dla kolarzy.
Contador zdobywa nagrodę Rolling Stone Award za spowodowanie płaczu dorosłego mężczyzny – mężczyzna, o którym mowa, to ząbkowany włoski Aru, okresowo redukowany do drżącego wraku przez Hiszpana podczas Giro. W przeciwieństwie do swojego sobowtóra Eda Milibanda, Aru odbił się po porażce w maju, pożerając wystarczającą ilość planktonu w peletonie podczas Vuelta, aby zdobyć Nagrodę Rekina Wygrzewającego na Tour de France, drugie kliniczne zwycięstwo Chrisa Froome'a sprawił, że zdobył nagrodę The Hangover Award za przewidywalne sequele
Lojalny porucznik Froomeya, Richie Porte, wygrywa Captain Oates Take One For The Team Award, po tym, jak przeprowadził eksperyment z przyczepą kempingową Team Sky w Giro, zanim wszedł all-in dla swojego lider zespołu we Francji. Porte i kolega Australijczyk Simon Clarke z Orica-GreenEdge również dzielą się nagrodą Moje Królestwo dla konia za wymianę kół podczas Giro.
Specjalista od jazdy na czas Fabian Cancellara wygrywa nagrodę Put Me Back On My Bike za ukończenie etapu Tour ze złamanym kręgiem, podczas gdy inny mistrz chronografu, podobny do Bena Afflecka, Dumoulin, po jego dramatycznym występie w Vuelta, zgarnia połowę nagrody Good Will Hunting Award for Best Breakout Duo. Jego współzwycięzca? Esteban Chaves, strzelec wyborowy Holendra, mniej w stylu Matta Damona, Esteban Chaves (zdobywca nagrody Cheshire Cat Uśmiechnięty-Podczas znikania).
Po przeciągnięciu na 2. etapie w Hiszpanii Vincenzo Nibali mocno chwycił tegorocznego Trofeum Przyklejonych Palców, zanim zjechał ze sceny z dużą prędkością. Zespół Nibaliego z Astana to zwycięzcy nagrody Olega Tinkova za jazdę na łyżwach na cienkim lodzie po tym, jak umieścili sześciu zawodników w pierwszej 25-tce Giro.
Niemiecki supersprinter Marcel Kittel wygrywa Nagrodę Lorda Lucana Znikającego Bez Śladu, ale nie pojawił się, aby ją odebrać, zostawiając swojego dębowego rodaka Andre Greipela do przyjęcia Nagroda Przebudzenia Mocy za jego cztery skalpy z trasy Tour – najbardziej bohaterski powrót siwego staruszka od czasu, gdy Harrison Ford zapisał się do nowego filmu Gwiezdne Wojny.
Peter Sagan zmiażdżył boisko, aby zdobyć Nagrodę Zawsze Druhna po jego licznych drugich i trzecich miejscach w wielkich wyścigach. Był blisko do nagrody przez Grega van Avermaeta z BMC, ale Belg przegrał z gongiem po tym, jak wyrzucił Sagana na linię mety na ekscytującym 13. etapie Tour.
Oczywiście, Sagan może być jeszcze zmuszony do zwrotu nagrody Druhny po swoim najlepszym na świecie występie w Richmond w stanie Wirginia. Ale przynajmniej może zamienić ją na znacznie bardziej prestiżową Tęczową Nagrodę (za to, że tym razem jest skoczna i nie spartaczona, przez George'a!).
W mniejszych kategoriach, Greece 2004 Unexpected Victory Award trafia do Vasila Kiryienki z Team Sky za złoto w mistrzostwach świata ITT; Nagroda Perfect Porridge Award za niezwykłą spójność trafia do Alexandra Kristoffa z Katushy, któremu udało się osiągnąć wskaźnik wygranych wynoszący prawie 25% w ciągu sezonu; a Monuments Men Award (nie mylić z filmem The Monuments Men, który jest całkowicie pozbawiony nagród) trafia do Johna Degenkolba z Giant-Alpecin za jego sobowtóra San Remo/Roubaix, oraz Alejandro Valverde za własny transport w Amstel/Flèche/Liège.
Więc do ostatecznej nagrody roku: 'Allo 'Allo Award for Gallo-British Relations: krok naprzód Steve Cummings, który poszybował obok Messieurs Bardet i Pinot, aby zaprzeczyć Francuzi, co wyglądało na pewne zwycięstwo na 14. etapie Tour, co spowodowało dość dobre jęki naszych kuzynów z różnych kanałów.
Przeczytaj więcej przemyśleń z unikającego nagrody Felixa Lowe w tomie szóstym The Cycling Anthology (Peloton Publishing, 8,99 GBP)
