Ale czy to daje nam więcej pytań niż odpowiedzi i czy powinniśmy kierować je do siebie?
Po opublikowaniu danych dotyczących mocy Chrisa Froome'a wiele osób zadało pytanie „czego możemy się z tego nauczyć?” i myślę, że wszyscy musimy być uczciwi i przyznać, że odpowiedź brzmi „prawie nic”. Osobiście jest mi wystarczająco trudno zrozumieć moje własne dane dotyczące mocy, nie wspominając o danych profesjonalnego rowerzysty.
Tim Kerrison, szef zespołu Team Sky ds. występów sportowców, powiedział morzu czekających dziennikarzy, że na ostatnim podjeździe na 10. etapie, gdzie Froome zostawił Nairo Quintanę stojącą, średnia moc Froome'a wyniosła 414 w przez 41 minut i 30 sekund. Świetny. Co to znaczy? Że Chris Froome może zrobić przez 40 minut, co ja przez pięć? Tak więc powinienem się spodziewać – jest zawodowym kolarzem.
Waty są jakby bez znaczenia bez wagi, więc przynajmniej dla wspinaczy liczba, o którą wszyscy się troszczą, to waty na kilogram. stosunek mocy do masy. Chris Froome mówi, że jego waga startowa waha się między 67 kg a 68 kg, co daje jego wagę na kg między 6,08-6,17 w/kg. Aby spojrzeć na to z innej perspektywy, na początku 2000 roku Lance Armstrong i in. regularnie pchał 7,1 w/kg. Kerrison również szybko zwrócił uwagę, że Froome przekroczył tę średnią moc 16 razy podczas treningu (czasem nawet o 10%).
Inną liczbą, którą inżynierowie odwrotni lubią cytować, jest VAM (wzniesienie pionowe w metrach), wyrażona jako odległość na godzinę. VAM Froome'a na tym samym wzniesieniu wynosił około 1602 Vm/h, podczas gdy Pantani i inni w erze EPO regularnie wspinali się z prędkością 1800 Vm/h.
Kerrison podał również inne liczby, w tym średnie tętno Froome'a (158bpm) i jego maksymalną moc podczas ataku (skorygowana 873 w). Biorąc pod uwagę, że w przeszłości zarejestrowałem wiele 850 w + wzrostów (w tym jeden wczorajszy popołudnie), być może najlepiej będzie przyznać, że waty nie są fizjologiczną super nauką, za jaką są uważani. Zastanów się, co myślisz i wierz w to, w co chcesz wierzyć, ale nie używaj mocy stron trzecich, aby to uzasadnić.
Być może najlepsze podsumowanie pochodzi od Suze Clemitson dla The Guardian: „Bycie fanem współczesnego sportu wymaga dyplomu University of Life w zakresie nauk związanych z wynikami”.
