Nagrody, uznanie i jedne z najpiękniejszych dostępnych ram, ale producentowi rowerów na zamówienie Demon Frameworks nie było to łatwe
‘Co się stanie, jeśli go wyłączysz? Nie wiem. Złe rzeczy. Już nawet nie wiem, do czego jest podłączony. Kiedyś wiedziałem, ale już nie wiem. Więc go nie dotykaj”.
Trudno powiedzieć, czy Tom Warmerdam mówi poważnie, czy nie. Smukły uśmiech, który pojawił się na jego ustach, został zastąpiony zmarszczonymi brwiami, wyrażającymi autentyczną troskę. Zmarszczki na jego czole pogłębiają się tylko wtedy, gdy żartuję, że omawiany przedłużacz (na odwrocie jest napisany Zostaw to!) jest w rzeczywistości podłączony do siebie.
‘Nieeee, nieprawdaż? Dostaję trochę OCD na temat przełączników, więc żadne wtyczki po prostu nie dotykają.
Do tej pory się śmieje, ale w tym przelotnym przebłysku niepokoju jest coś, co mówi. Z pewnością Warmerdam ma otwartą, lekką stronę, ale jeśli chodzi o jego rzemiosło, jest on bardzo poważny, niemal uroczysty, poświęcając się produkcji rowerów Demon Frameworks. Jest to punkt, którego nie stracono na Warmerdamie, ani prawdopodobnie na jego rówieśnikach tworzących ramy. W 2011 roku wygrał w kategorii Public Vote na Bespoked UK Handmade Bicycle Show, a następnie w 2012 roku z Best Track Bicycle na Bespoked i prawdopodobnie najbardziej pożądaną nagrodą w świecie budowania ram, Best Road Bike na North American Handmade Bicycle Show (NAHBS). Zdawkowemu obserwatorowi mogłoby się wydawać, że dla Demona nie mogło być lepiej, ale 34-letni Warmerdam sprawia wrażenie, że nagrody i wyróżnienia nie przyniosły satysfakcji, a jedynie sprawiły, że dążenie do perfekcji było bardziej napięte.
Wycofanie się i porzucenie
Jak może sugerować jego nazwisko, Warmerdam nie pochodzi z Anglii, „chociaż nienawidzę, gdy ludzie opisują mnie jako „Holenderskiego ex-pata Toma Warmerdama”. Jestem tu wystarczająco długo i zasadniczo jestem Brytyjczykiem. Z pewnością brzmię jak jeden”. Urodzeni w Holandii, których rodzice są Holendrami, rodzina przeniosła się do Anglii, gdy Warmerdam miał cztery lata, a gdy miał siedem lat, przeniósł się do Szwajcarii. To tam rozwinął swoją miłość do rowerów, w szczególności do górskiej odmiany. The Warmerdams wrócił do Anglii, gdy był nastolatkiem, a w wieku 20 lat rozpoczął kurs inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie w Southampton. Jednak, chociaż taki stopień może brzmieć jak idealna podstawa do kariery w budowaniu ram, rzeczywistość była zupełnie inna.
‘To był czteroletni kurs, ale wyszedłem po dwóch i pół. Pomyślałem: „Przez cały czas, kiedy tu jestem, spawałem dwa kawałki metalu. To bzdury, chcę robić rzeczy. Więc zrezygnowałem. Spędziłem trochę czasu wykonując dorywcze prace, w tym szyby, ale w końcu pomyślałem: „Tom, kolego, czas uporządkować swoje życie”. Miałem trochę pieniędzy spadkowych po dziadku, który był stolarzem, i pomyślałem, że byłoby naprawdę miło pójść w jego ślady, jeśli chodzi o tworzenie rzeczy. Myślę, że gdybym tego nie robił, poszedłbym w kierunku obróbki drewna.”
Początkowy pomysł Warmerdama polegał na zaprojektowaniu ram, a następnie zleceniu ich produkcji istniejącym firmom, ale naturalna ciekawość sprawiła, że zdecydował, że jeśli zamierza zaprojektować ramy, powinien najpierw wiedzieć, jak je wykonać.
‘Rozejrzałem się za kursami budowania ram. Próbowałem ludzi takich jak Dave Yates, ale mieli roczną listę oczekujących i chciałem się z tym pogodzić, więc znalazłem to miejsce lokalnie, SETA: Southampton Engineering Training Association. Powiedziałem im, co chcę zrobić, a oni powiedzieli: „Cóż, nie możemy nauczyć cię robić rowery, ponieważ sami nie wiemy jak, ale możemy nauczyć cię wszystkich oddzielnych elementów.” I tak to zrobiłem. Nauczyłem się lutowania, spawania i obróbki skrawaniem. Potem za pieniądze dziadka wynająłem warsztat, dostałem trochę rurek i uszy i zacząłem ćwiczyć. Przypuszczam, że to było około 2007 roku. Kiedyś lutowałem ramkę, kroiłem ją, potem lutowałem w nieco mniejszą ramkę, potem ją posiekałem i tak dalej i tak dalej. Skończyło się na bardzo małej ramie, ale nie było sensu marnować materiałów. I po prostu zakochałem się w całym procesie.”
Do roku 2009 Warmerdam zdecydował, że nadszedł czas, aby wystawić się na (nieistniejących już) Europejskich Targach Rowerów Ręcznie Robionych, gdzie został powitany z takim entuzjazmem, że podjął skok i wydał 3 500 funtów na stoisko w London Cycle Pokaż później w tym samym roku – nawiasem mówiąc, tyle samo, ile teraz pobiera za jedną ze swoich ramek. Ryzyko opłaciło się i księga zamówień Demonicznych Struktur zaczęła się zapełniać.
Czas być inny
Rowery Early Demon były wykonane głównie ze stali Reynoldsa przy użyciu gotowych klocków i dla większości innych producentów ram ta wypróbowana i przetestowana receptura jest całkiem wystarczająca. Ale nie dla Warmerdam.
‘Zrobiłem ten odlew inwestycyjny, wypełniając coś przez chwilę [modyfikując istniejące uchwyty], ale chciałem więcej – większego płótna do pracy. Kiedy patrzysz na rower z uchwytem, gdy nie ma na nim farby ani kalkomanii, jeden wygląda prawie tak samo jak każdy inny. Możesz mieć swoje charakterystyczne wykończenia, ale aby naprawdę się wyróżniać, musisz mieć charakterystyczne uchwyty. To właśnie zrobił Hetchins [słynący ze swoich „zakręconych lugów”] i to właśnie postanowiłem zrobić – zrobić własne lugi od zera”.
To właśnie sprawia, że rowery Demon Frameworks są wyjątkowe. Warmerdam ma dwa projekty o nazwie Hermes, od posłańca ze skrzydłami w mitologii greckiej, oraz Manhattan, inspirowany estetyką Art Deco budynku Chryslera. Oba zaczynają życie jako zestaw krótkich, ukośnych i zaokrąglonych rur lutowanych, które są następnie skrupulatnie wywiercane, ręcznie piłowane i polerowane, aby stać się złączami tulejowymi dla pozostałych rur ramy. Gotowy produkt jest tak samo efektowny, jak jego produkcja jest czasochłonna.
„Stworzenie zestawu uszy zajmuje prawdopodobnie około 50 godzin”, mówi Warmerdam, wskazując na nagą stalową ramę zaciśniętą w imadle. „Więc ten rower musiał mi zająć do tej pory około 150 godzin. Właściwie wszystko robię sam [on również obrabia swoje własne przerzutki] z wyjątkiem rurek i małych części, takich jak kapsle do butelek.”
W rezultacie Warmerdam ogranicza się do robienia 15 ramek rocznie i chociaż przyznaje, że czasami dodatkowa para rąk nie zaszkodzi, jego podejście do budowania ramek jest prawie zawsze pracą jednoosobową. Nie chodzi o to, że nie dogaduje się z ludźmi, po prostu jego własne oczekiwania wykluczają wkład innych osób.
Jeden mężczyzna i jego pies
Zamknięty w przeciągowym warsztacie na terenie przemysłowym w pobliżu dworca kolejowego w Southampton, można by wybaczyć myślenie, że życie zawodowe Warmerdam jest trochę samotne. Od czasu do czasu ma do towarzystwa swojego psa Margot („ale nie jak Margot w Dobrym życiu, bardziej jak baletnica Margot Fonteyn”), ale poza tym głównym towarzyszem Warmerdam jest on sam. Ale jak to często bywa w przypadku kreatywnych umysłów, właśnie to lubi, nawet jeśli rzeczywistość czasami była trudna.
‘Czasami to wszystko może być trochę izolujące – a czasami po prostu, aby dodać do tego, lubię nosić nauszniki przez cały dzień, aby zablokować hałas z zewnątrz. Ale praca w pojedynkę mi odpowiada. Myślę, że to dlatego, że mam w głowie standard tego, jak wszystko powinno być zrobione, a znalezienie kogoś na tych falach jest trudne. Poza tym niewiele osób chce robić rowery od podstaw, bo to głupia rzecz!”
‘Niewątpliwie NAHBS pomógł mi się tam dostać i teraz sprzedaję na całym świecie. Duże zainteresowanie wzbudzają Singapur, Korea Południowa, Japonia – oni to kopią. Ale chociaż z jednej strony zdobycie tej nagrody było wspaniałe, z drugiej tak nie było. Nie byłem nawet zadowolony z tego, co zrobiłem, ale i tak zdobyłem za to nagrodę. Nie czułem, że na to zasłużyłem.
‘Zbiegło się to z kilkoma innymi wydarzeniami w moim życiu i na jakiś czas straciłem miłość do budowania ram. Byłem tu [w warsztacie] codziennie, ale nigdzie nie szedłem. Miałem jednego klienta, który sprawił mi naprawdę trudność i zasadniczo miałem ochotę „pieprzyć to”. Ale co więcej, trochę się obawiałem, że coś zepsuję. Nienawidzę krytyki, a otrzymanie jej od klienta jest złe – naprawdę złe. Wszedłem do króliczej nory, że tak powiem, ale nie w zabawny, magiczny grzybkowy sposób. Moja głowa po prostu pękła.”
Jeszcze teraz Warmerdam jest bardziej zajęty niż kiedykolwiek, z dwuletnią listą oczekujących i początkiem linii odzieży Demon Frameworks (wypatruj kurtek w nadchodzących miesiącach). Tworzy również nowy projekt lugów – tym razem o nazwie „Titan” – i bada potencjalną współpracę z innymi producentami ramek. Więc co spowodowało zmianę losów?
‘Kiedyś mówiłem, że musisz cierpieć dla swojego rzemiosła i robiłem to przez jakiś czas, ale to nie było zdrowe. Teraz jestem żonaty i mamy córkę, a kiedy masz dzieci, zmienia się reguły gry. Kiedy jestem w domu, jestem w domu i zostawiam to za sobą. Cóż, staram się jak mogę. Życie wydaje się lepsze niż kiedykolwiek, a w zeszłym roku byłam bardziej produktywna niż kiedykolwiek wcześniej.
‘W tym roku znów będę wystawiać się na NAHBS i kto wie, czy będzie czas, żebym zrobiła mojej córce rowerek biegowy. Chciałbym zrobić dla niej kilka fajnych haków i może zrobić do tego widelec Columbus Max aero. To byłoby fajne”. Cóż, nie byłby to rower Demon Frameworks, gdyby Tom Warmerdam ułatwiał sprawę.
