Doskonała mieszanka cukru, tłuszczu i posypki, ciasto jest integralną częścią całej jazdy na rowerze. Z wydania 92. Rowerzysta
Jazda na rowerze jest wspaniałym sposobem na zapoznanie Cię z nowymi miejscami, ludźmi i doświadczeniami, choć często nie do końca tak, jak sobie wyobrażałeś.
Podczas wycieczki rowerowej po Francji w latach 80. moja dziewczyna i ja podążaliśmy za znakami na kemping w dół krętego toru dla wózków, aż do zalesionych brzegów krystalicznie czystej rzeki, zbyt późno zdając sobie sprawę, że Camping Naturisme miał znacznie inne znaczenie – i sceneria – do tego, czego się spodziewaliśmy.
Całkiem niedawno, po obejrzeniu przejazdu Tour de France nad szczytem Tourmalet, moja żona i ja rozpoczęliśmy długą wędrówkę z powrotem do naszego hotelu, kiedy czarujący pasażerowie luksusowego kampera zaproponowali nam podwiezienie. Z wdzięcznością przyjęliśmy tę propozycję, ale znaleźliśmy się w korku przez całą drogę do St Marie de Campan z parą swingersów w średnim wieku.
A na początku tego roku znalazłem się w eleganckiej włoskiej restauracji, podczas intensywnej dyskusji z szefem kuchni wyróżnionym gwiazdką Michelin na temat Pinarellos, mierników mocy i XIV-wiecznych przepisów na gotowanie łabędzi.
Właśnie dokończyłem ostatnie danie z siedmiodaniowego posiłku, który był wspólnym projektem szefa kuchni w hotelu La Perla w Corvara i gościnnego smakosza Ashley Palmer-Watts, szefa kuchni Hestona Blumenthala. Restauracje w Londynie i Melbourne oraz zapalony rowerzysta, który miał wziąć udział w maratonie del Dolomites w ten weekend.
Wkład Palmera-Wattsa do menu to trzy dania z brytyjskich archiwów gastronomicznych, w tym łosoś z suszonej herbaty Earl Grey Tea z 1730 roku i Meat Fruit, mikstura z mandarynki i wątróbki drobiowej podawana na pieczonym na węglu drzewnym chlebie z XVI wieku..
Ale najważniejszym wydarzeniem dla mnie był jego średniowieczny deser – sernik z koziego mleka z jabłkiem, kwiatem czarnego bzu, marynowanymi jeżynami i wędzonymi kandyzowanymi orzechami włoskimi, zwany Sambocade (od łacińskiego słowa oznaczającego kwiat czarnego bzu). Jedna z ulubionych potraw Ryszarda II, oryginalny przepis z 1390 roku, kończy się instrukcją: „Zrób to dalej”.
„Mamy przepis od historyka żywności” – powiedział Palmer-Watts. „Heston spotkał go na sympozjum na temat nawyków żywieniowych dzieci za czasów dynastii Ming, więc była to dość nisza.
‘Miał księgę krwawych przepisów, w tym takie rzeczy jak przywiązywanie koguta do słupa, aby krążył wokół niego i dławił się na śmierć, lub skubanie ptaków i usypianie ich przez polewanie melasą. A tak przy okazji, czy robiłeś już Maratonę? Jak trudne jest Giau?
Wyroby do pedałowania
Jazda na rowerze i ciasto zostały stworzone dla siebie. Ciasto to nie tylko szybki i przyjemny sposób na zaradzenie deficytowi kalorii i dostarczenie natychmiastowego zastrzyku energii, jego różnorodne kształty i rozmiary mogą mieć ogromny psychologiczny impuls dla słabnącego ciała i umysłu.
Kawałek czekoladowego ciasta krówkowego lub tort szwarcwaldzki to prawdziwe, solidne jedzenie. Już sam jego widok siedzący na talerzu w schłodzonej szafce, gdy staniesz w kolejce po kubek herbaty (dostępne są inne, mniej męskie, gorące napoje) wystarczy, aby ogrzać nawet najzimniejsze serce i odblokować wcześniej niewykorzystane rezerwy wytrzymałości.
Po zakupie można się nim delektować i cenić bardziej niż dane na urządzeniu Garmin, a każda eksplozja smaku na języku jest sensorycznym odpowiednikiem Strava KoM.
Saszetka żelu po prostu nie daje takiego samego efektu.
Tak, kawałek ciasta to tylko grudka cukru i tłuszczu bez żadnych wartości odżywczych, a nawet jego wartość energetyczna będzie bezwartościowa, jeśli nie wrócisz na rower, zanim organizm zacznie gromadzić cukier w postaci tłuszczu (około 15 minut). Ale ciasta nie są takie złe.
Klasyczny postój na ciasto jest główną zachętą do wyjścia i jazdy na rowerze, jeśli pogoda lub nastrój nie sprzyjają rozkoszowaniu się samą jazdą. A niektóre ciasta są lepsze od innych. Wszystko, co zawiera daktyle, orzechy i owies, można prawie zakwalifikować jako „odżywcze”.
Dla szefa kuchni Palmera-Wattsa, który pracował z fizykami i psychologami przy opracowywaniu dań, w tym lodów o smaku bekonu i jajek w restauracji Blumenthal’s Fat Duck, wybór ciasta zależy od pory roku.
Kiedy przekonałam go, że Giau da sobie radę, jeśli przejdzie się przez pięć poprzedzających go przełęczy górskich, zaczął lirycznie mówić o słodkich rzeczach.
„W miesiącach zimowych, gdy jeżdżę na rowerze, moim ulubionym ciastem będzie obfite ciasto owocowe lub naprawdę dobre ciasto marchewkowe, pod warunkiem, że zawiera sporą dawkę kremu maślanego na wierzchu”. mówi.
Wymowne dla szefa kuchni, który kiedyś pracował w kuchni, w której rozwój menu był traktowany tak poważnie, że eksperymentowano z 32 różnymi metodami gotowania frytek, Palmer-Watts przyjął jazdę na rowerze jako mechanizm ucieczki.
‘Jazda na rowerze daje Ci doskonałą okazję, aby uzyskać trochę przestrzeni nad głową i naprawdę skoncentrować się na jednej rzeczy na raz. Sprawia również, że czujesz się świetnie po włożeniu pewnego wysiłku”- mówi. „Myślę, że kiedy ciężko pracujesz nad przejażdżką, ciasto jest ostateczną nagrodą.
‘Jako rowerzysta starasz się nie jeść ciastek i słodkich ciastek, jeśli nie jeździsz, ponieważ wiesz, że to nie pomoże na dłuższą metę. Ale podczas jazdy lub po niej zasłużyłeś na to. Praca za jedzeniem naprawdę potęguje radość z tego płynącą.”
W tej historii nie ma odkupieńczej puenty. Od Sambocade Ryszarda II po napomnienie Marii Antoniny dla głodujących poddanych, ciasto było częścią historii, ale oferuje niewiele korzyści zdrowotnych.
Ale jako nagroda za ciężkie wysiłki lub zachęta w deszczowy dzień, niewiele jest rzeczy bardziej przyjaznych dla rowerzysty niż duży, wilgotny kawałek kalorycznej słodyczy.
