Przyjemny Kolumbijczyk z talentem, determinacją i wielkim sercem
Od biedy w Kolumbii do jednego z najlepszych zawodowych kolarzy na świecie, historia Rigoberto Urana to niesamowita opowieść o czystym talencie i czystej determinacji.
To jego ojciec wprowadził go do jazdy na rowerze w wieku 14 lat, krótko przed tym, jak został zamordowany przez siły paramilitarne, zmuszając Rigo do podjęcia pracy jako sprzedawca biletów na loterię, aby wesprzeć swoją rodzinę.
Przeszedł na zawodowstwo w wieku 16 lat, jeżdżąc dla zespołu w Medellín, a następnie w wieku 19 lat przeniósł się do Włoch, aby szukać szczęścia na europejskich torach, prowadząc nową grupę kolumbijskich talentów, w tym takich jak Nairo Quintana i Sergio Henao.
Ale pomimo dwóch miejsc na podium w Giro d’Italia, wydawało się, że jego przeznaczeniem jest nigdy nie osiągnąć wyżyn, które obiecywał jego talent.
Po przeprowadzce do Cannondale-Drapac dostał szansę w Tourze jako lider zespołu w 2017 roku, a odważny i taktycznie przebiegły występ sprawił, że zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej.
Czy udało mu się osiągnąć o jeden lepszy wynik w 2018 roku? Spójrzmy na fakty…
Plik faktów
Nazwa: Rigoberto Urán Urán
Pseudonim: Rigonator
Data urodzenia: 26 stycznia 1987 (wiek 30)
Urodzony: Urrao, Kolumbia
Żyje: Monako
Typ jeźdźca: Wszechstronny
Profesjonalne zespoły: 2006 Zespół Tenax Salmilano; 2007 Unibet.com; 2008-10 Caisse d’Epargne; 2011-13 Zespół Sky; 2014-15 Omega Pharma-Szybki krok; 2016-obecnie Cannondale (obecnie EF Education First-Drapac)
Palmarès: Tour de France 1 etap zwycięstwa, 2 miejsce w klasyfikacji generalnej (2017); Giro d’Italia 2 zwycięstwa etapowe, klasyfikacja Young Rider (2012), 2 miejsce w klasyfikacji generalnej (2013, 2014); Narodowy mistrz Kolumbii TT 2015; zwycięzca Mediolan-Turyn 2017; Zwycięzca GP Quebecu 2015; Zwycięzca generalny Giro del Piemonte 2012; Srebrny medal olimpijski w wyścigu szosowym 2012
Uśmiechnij się
Co? Uran jest znany ze swojego wielkiego uśmiechu i pozytywnego nastawienia, co czyni go popularnym członkiem peletonu.
„Moje osobiste szczęście i szczęście mojej rodziny nie zależy od tego, czy wygram dany wyścig, czy nie”, powiedział niedawno.
‘Wiem, że płacą mi za wygrywanie, to część profesjonalnego sportu, ale jeśli nie wygram, to nie koniec świata. Ważniejsze jest, aby wiedzieć, że jestem zdrowy i szczęśliwy.”
Jak? Na rowerze można czerpać ogromną satysfakcję, nawet przy stosunkowo niewielkich zwycięstwach, takich jak KOM na Strava, ale ważne jest, aby nie tracić koncentracji.
Jak najbardziej gonić za tymi czasami w tabeli liderów, ale nigdy nie pozwól, aby stało się to obsesją, która wysysa radość z prostej przyjemności jazdy na rowerze.
Pomimo swojego trudnego wychowania, Uran jest przykładem pozytywnego nastawienia psychicznego.
„Staram się, aby wynik lub wyścig nie wpływał na moje szczęście i nie wpływał na mnie osobiście”, wyjaśnia. Bądźmy bardziej jak Rigo.
Pokaż lojalność
Co? Z kilkoma wyjątkami, większość profesjonalnych drużyn kolarskich ma problemy finansowe, polegając na krótkoterminowych umowach sponsorskich.
Gdy zespół Cannondale-Drapac był na krawędzi spasowania pod koniec 2017 roku, decyzja Urana o pozostaniu na pokładzie – odrzucenie lukratywnych ofert gdzie indziej – pomogła zabezpieczyć przyszłość zespołu.
„Wiedziałem, że nie będę miał większego problemu ze znalezieniem innego zespołu, ale martwiłem się, że ponad 70 osób z zespołu składającego się z zawodników i personelu, którzy stracą pracę”, wyjaśnia.
Jak? Decyzja Urana, by pozostać w Cannondale-Drapac, była jego sposobem na odwdzięczenie się za wsparcie, jakie jego koledzy z drużyny dali mu w trakcie udanego sezonu.
Nawet dla nas, rowerzystów rekreacyjnych, warto pamiętać o innych kolarzach, którzy pomogli nam w przeszłości i o tym, co możemy zrobić, aby odwdzięczyć się – od zapewnienia koła do jazdy pod wiatr po podwiezienie innych kolarzy do sportowca.
Złap swoją szansę
Co? Rozpoczynając Giro d’Italia 2013 w roli porucznika Bradleya Wigginsa, Uran został awansowany na lidera zespołu, gdy Wiggo przeszedł na emeryturę z powodu choroby.
Do tego czasu Uran stracił już sporo czasu na rzecz swoich głównych rywali, czekając, aby pomóc Wigginsowi nadrobić zaległości po kraksie, ale podszedł do tej roli z pewnością siebie, atakując przy każdej okazji, aby umocnić swoje miejsce na podium.
Jak? Czasami możliwości pojawiają się niespodziewanie, dlatego ważne jest, aby być przygotowanym na podjęcie odpowiedzialności.
Może to być udział w poprowadzeniu przejażdżki grupowej lub pomocy w prowadzeniu sesji coachingowej dla młodzieży w Twoim klubie.
Własna chwała może pochodzić z robienia czegoś dla swojego zespołu lub klubu, niezależnie od wymaganej roli, oraz zdolności adaptacyjnych i wystarczająco wszechstronnych, aby zmienić role w mgnieniu oka.
Pozwól swoim nogom mówić
Co? Wybierając się na Tour de France 2017, Uran nie był powszechnie uważany za jednego z faworytów do wygrania.
Jednak kombinacja sprytnej taktycznej jazdy i odważnych ataków w górach sprawiła, że ukończył mniej niż minutę za Chrisem Froome, odnosząc wspaniałe zwycięstwo na brutalnym dziewiątym etapie, pokonując Warrena Barguila do linii o mniej niż jedną szerokość opony.
Jak? Lekcja tutaj polega na tym, aby mówić swoim nogom. Uran jest na pozór cichy i skromny, ale to przeczy twardej, zdeterminowanej postaci, która wie, że sposobem na wykazanie się jest po prostu kontynuowanie pracy.
Niezależnie od tego, czy ścigasz się, czy po prostu bierzesz udział w wielkim sporcie, czasami lepiej jest ugiąć się i ciężko pracować podczas treningu, a następnie zaskoczyć ludzi wspaniałymi wynikami, zamiast rozmawiać z wyprzedzeniem i ryzykować rozczarowanie.
Skup się na tym
Co? Po zabójstwie swojego ojca 14-letni Uran został głową rodziny, ale był zdeterminowany, aby nie przeszkadzało to jeździć na rowerze.
Według kolumbijskiego dziennikarza kolarskiego Klausa Bellona: „Opuszczał dom o 7 rano tylko po to, by wrócić blisko północy. Kontynuował naukę w szkole, treningi i wyścigi, próbując wyciągnąć swoją rodzinę z biedy.”
Jak? Jedną z kluczowych cech wyróżniających profesjonalnych kolarzy jest ich niesamowita jazda, ale jest to coś, do czego wszyscy możemy aspirować.
Jeśli trenujesz do dużej przejażdżki i nie masz ochoty wychodzić w zimny, wilgotny poranek, przypomnij sobie, dlaczego to robisz.
Większość z nas ma szczęście, że nie doznała takich samych ekstremalnych trudności jak Uran, ale możemy użyć jego przykładu, aby przypomnieć sobie o potencjalnych nagrodach za ciężką pracę i czystą determinację oraz znoszenie od czasu do czasu odrobiny cierpienie. HTFU, jak mówią!
Nie powstrzymuj się
Co? Uran zakończył sezon 2017 zwycięstwem w jednodniowym wyścigu Mediolan-Turyn w październiku, atakując na ostatnim podjeździe Superga.
„Ta wspinaczka jest krótka, ale naprawdę trudna”, powiedział. „Byłem w grupie czterech, pięciu jeźdźców i postanowiłem zaatakować instynktownie.
‘Pojechałem pełną parą do mety. W mojej karierze czasami mówiono mi, że zaatakowałem za wcześnie lub za późno.
‘Dziś było wcześnie, nie do końca kiedy planowałem to zrobić. Ale zobaczyłem lukę i poszedłem – na najtrudniejszą część podjazdu.”
Co?
Ale gdy zbliżasz się do mety, nadszedł czas, aby zadziałał instynkt. Jeśli wiesz, że w zbiorniku zostało wystarczająco dużo, by wykonać wielki ruch, zrób to.
Nie ma sensu oszczędzać na jutro, gdy dziś nadarza się wielka okazja.
