Podajemy listę największych hitów, których celem jest drużynowa jazda na czas na Mistrzostwach Świata
W ten weekend rozpoczynają się Mistrzostwa Świata UCI w Bergen w Norwegii, tradycyjnie podnosząc kurtynę w drużynowych jazdach na czas mężczyzn i kobiet.
W przeciwieństwie do pozostałych mistrzostw, w drużynowej jeździe na czas biorą udział drużyny handlowe, a nie drużyny narodowe.
Dodatkowo, chociaż zwycięzcy zostaną nazwani Mistrzami Świata, nie ma do przyznania tęczowej koszulki.
Zarówno mężczyźni, jak i kobiety zmierzą się w tym roku na tym samym torze, 42,5-kilometrowy profil rozpoczynający się w Ravnager i kończący się w końcowym mieście Bergen.
Quick-Step Floors będzie bronić tytułu dla mężczyzn, podczas gdy Boels-Dolmans będzie starać się zdominować imprezę kobiet, tak jak w zeszłym roku.
Poniżej Kolarz przygląda się trasie, którą będą musieli pokonać kolarze i faworytom do tytułów.
Walka z fiordami
W Bergen UCI nie mogło wybrać bardziej przeciwnego miejsca na świecie niż zeszłoroczny wyścig w Doha w Katarze. Zeszłoroczny wyścig charakteryzował się suchym upałem, płaskimi drogami i ostatecznie okrutnymi bocznymi wiatrami.
Miasteczko portowe Bergen jest położone wśród norweskich fiordów, otoczone zielonymi górami, tętniącymi żywymi kolorami dzięki ponad 200 dniom deszczu w roku.
Wyzwania tegorocznego kursu są dalekie od tych w Doha. Krótkie, mocne podjazdy, bruk i wykończenie techniczne z pewnością zdecydują o zwycięzcach.
Pierwsze 10 km wyścigu zapowiada się szybko dzięki płaskim, nietechnicznym szosom. Przed przekroczeniem mostu Askoy zespoły będą omijać wybrzeże przez 5 km, odcinek, na który mogą mieć wpływ wiatry boczne.
Pomimo pofałdowania dróg, jedyne prawdziwe podjazdy to 29,6 km do czasówki drużynowej.
Nazywany Birkelundsbakken, na wzniesieniu o nachyleniu 16% będą kwestionowane na 1,4 km podjeździe, którego średnia wynosi skromne 7,2%.
Z uwagi na strome nachylenie, ta wspinaczka spowoduje problemy dla zespołów, które zeszły zbyt głęboko zbyt wcześnie.
Zjazd wita kolarzy na szczycie, prowadząc ich do Bergen do mety, co może być decydującym czynnikiem w wyścigu.
Ostatnie 5 km stanowi wyzwanie techniczne z ponad dziesięcioma zakrętami do pokonania, w tym pełnym zakrętem pod kątem 180 stopni z nieco ponad 2 km do przejechania.
W ostatnich 5 km zawodnicy pokonają również 400-metrowy odcinek bruku.
Utrzymywanie zespołów razem i utrzymywanie prędkości będzie trudnym zadaniem, które na mokrych drogach będzie coraz trudniejsze i bardziej zdradzieckie.
Ulubione dla tytułu
Wyścigi BMC
BMC Racing odmówiono w zeszłym roku w Doha hat-tricka tytułów mistrzów świata TTT w Doha i bez wątpienia będzie chciał umocnić swoją dominację w tej dyscyplinie.
Vuelta a Espana rozwiała wszelkie wątpliwości dotyczące rodowodu zespołu TTT, przekraczając linię jako pierwsza, zapewniając pierwszą czerwoną koszulkę wyścigu.
Zwycięstwo w Vuelta doprowadziło do tego, że BMC dołączyło do wyścigu jako faworytów, po kolejnym dominującym roku, odnosząc również zwycięstwa TTT w Tirreno-Adriatico, Volta a Catalunya i Tour de Suisse.
Amerykański zespół WorldTour zaangażuje swoich doświadczonych specjalistów od jazdy na czas, aby pokonać trasę o długości 42,5 km.
Rohan Dennis będzie szukał dziewiczych mistrzostw w jeździe indywidualnej na czas, więc w niedzielę będzie jechał blisko najwyższej formy w drużynowych zawodach.
Dennis nie przegrał jeszcze w tym roku jazdy na czas, w tym czterech sukcesów drużynowych na czas.
Włosi z powodu Manuel Quinziato i Daniela Oss będą chcieli zakończyć karierę w BMC w wielkim stylu, wygrywając w jeździe na czas. Oss przeniesie się do Bora-Hansgrohe, a Quinziato odejdzie na emeryturę.
Chociaż zespół nie został jeszcze potwierdzony, oczekuje się, że specjaliści Stefan Kung i Joey Rosskopf również będą na pokładzie, aby zaoferować dodatkową siłę ognia.
Podłogi Quick Step
Zawsze cierń w boku BMC, firma Quick-Step Floors będzie chciała obronić tytuł z 2016 roku i już drugi rok z rzędu zdenerwować amerykański zespół WorldTour.
Zdobyli rekordowy trzeci tytuł w zeszłym sezonie – po zwycięstwach w 2012 i 2013 roku – ludzie Patricka Lefevere'a przypomnieli światu kolarskiemu swoje wyczyny w TTT, pokonując BMC o ponad 12 sekund.
Po kolejnym niezwykle udanym roku - w tym 16 zwycięstw etapowych Wielkiego Touru i Tour of Flanders - Quick-Step Floors przynajmniej będzie chciał zająć miejsce na podium, co utrzymało od czasu ponownego wprowadzenia wydarzeń w 2012 roku.
Drużyna belgijska ma silną stronę w Norwegii, a Niki Terpstra, Bob Jungels, Yves Lampaert i Julian Vermote zachowują swoje miejsca po zeszłorocznej zwycięskiej drużynie.
Philippe Gilbert i Jack Bauer uzupełnią skład, tworząc zespół silnych kolarzy, z których każdy posiada znaczące atuty do jazdy na czas.
Jedną stratą dla zespołu jest strata Tony'ego Martina. Czterokrotny mistrz świata w jeździe indywidualnej na czas był siłą napędową sukcesu zespołu w TTT od 2012 roku, ale na początku tego sezonu przeniósł się do Katusha-Alpecin.
Team Sky
Kto naprawdę wie, do czego Team Sky będzie zdolny w drużynowej próbie na czas?
To był kolejny dominujący rok dla brytyjskiego zespołu WorldTour, w którym Chris Froome zdobył historyczny dublet w Grand Tour, a Michał Kiwatkowski zwyciężył wiosną Milan-San Remo.
Zespół jako całość rzadko tracił rytm, gdy był pod presją, dusząc życie z Touru i Vuelty, metodycznie kontrolując wyścigi, zapewniając wybranemu kolarzowi stosunkowo wygodne zwycięstwa.
Dzięki obfitości bogactwa, Team Sky może pochwalić się składem, który może zgromadzić światowej klasy zespół zajmujący się jazdą na czas.
Gdyby strzelać w najwyższej formie, Geraint Thomas, Michał Kwiatkowski, Vasil Kiryienka i Gianni Moscon mogą stanowić prawdopodobne zagrożenie dla BMC i Quick-Step Floors.
Aby nie zapomnieć samego Froome'a, który z tyłu swojego dubletu z Tour-Vuelta uda się do Norwegii, aby spróbować zdobyć potrójną koronę, zdobywając tytuł w jeździe indywidualnej na czas.
Jeśli Team Sky zdoła przekonać Froome'a do ścigania się w TTT, może to wystarczyć, by złapać faworytów wyścigu.
Boels-Dolmans
Czy naprawdę możesz spojrzeć poza Boels-Dolmans w poszukiwaniu tytułu kobiet?
Siła ich drużyny jest przerażająca i bez wątpienia faworyci do tytułu w Bergen. W zeszłym roku strona holenderska odniosła zwycięstwo nad Canyon-SRAM zdecydowanym przewagą 48 sekund.
Drużyna nieco się zmieniła w stosunku do zeszłego roku z powodu przejścia na emeryturę Evelyn Stevens i przeniesienia Ellen Van Dijk do Team Sunweb, jednak obecna liczba kolarzy powinna wystarczyć na zwycięstwo.
Anna van der Breggen została potwierdzona w TTT i będzie chciała wykorzystać swój znakomity sezon, biorąc udział w drużynowym kursie jazdy na czas oraz o tytuł szosowy.
Wraz z nią będą Chantal Blaak i Christine Majerus oferujące swoje zwycięskie doświadczenia z zeszłego roku z Lizzie Deignan potencjalnie jadącą pomimo usunięcia jej wyrostka robaczkowego zaledwie dwa tygodnie wcześniej.
