To nie była dokładnie pierwsza przerzutka, ale jako pierwsza wprowadziła technologię, z której obecnie korzystają wszystkie przerzutki
Fanatycy wciąż zażarcie dyskutują, kto wynalazł przerzutkę, ale głównymi pretendentami do tytułu są Jean Loubeyre z Francji i brytyjski Edmund Hodgkinson pod koniec XIX wieku. Chociaż oba projekty były pionierskie, były to proste konstrukcje, które miały niewiele wspólnego ze skomplikowaną złożonością współczesnej przerzutki. Kolejne 50 lat zajęło stworzenie Campagnolo Gran Sport, aby położyć podwaliny pod to, czego nadal używamy.
‘Przerzutki Simplex dominowały do 1951 roku – mówi Mike Sweatman, właściciel największej na świecie znanej prywatnej kolekcji przerzutek.„Simplex to działanie łańcucha ciągnącego, zasadniczo linka ciągnąca przerzutkę i wyciągającą ją ze sprężyny. Następnie Campy Gran Sport wprowadził akcję równoległoboku.’
W zasadzie Gran Sport oferował znacznie mniej prymitywny mechanizm przesuwania tylnych kół zębatych, w którym cały korpus przerzutki skręcał się, zamiast po prostu wciągać koło podporowe do pozycji za pomocą linki prostopadłej do kasety.
Campagnolo twierdzi zatem, że jest innowatorem nowoczesnej zmiany biegów. Ale tak naprawdę nie był to pierwszy. Mało znany system Nivex faktycznie pokonał Campy'ego o dekadę, dzięki przerzutce równoległobocznej w 1938 roku. Jednak Nivex był przymocowany do roweru za pomocą zacisku na dolnej rurze tylnego trójkąta, zamiast wkręcać się w wieszak, jak zrobił to Gran Sport, i odniosła niewielki sukces komercyjny.
Eksperymenty Campagnolo z równoległobokiem były ryzykowne. Impuls nadszedł w 1949 roku po tym, jak Fausto Coppi wygrał Tour de France i Giro d’Italia na przerzutce Simplex, a uwaga włoskich konsumentów została zwrócona na francuską firmę produkującą komponenty, która je wyprodukowała.
Legenda głosi, że Tullio Campagnolo chciał stworzyć przyjazną dla kierowców wersję Nivexa, która napotkała problemy ze zmianą kół w różnych ramach. Montując system na wieszaku, Campagnolo przesunął kąt przerzutki o 90°, dzięki czemu mogła teraz zejść z toru jazdy koła i pozwolić, aby koło wypadło, tak jak ma to miejsce dzisiaj.
Gran Sport pochwalił się również pierwszymi śrubami ograniczającymi, które ograniczały ruch przerzutki poza zakres kasety. System dwóch linek zastosowany w prototypie oznaczał, że przerzutka musiała zostać wciągnięta na wyższy lub niższy bieg, podczas gdy ostateczna wersja Gran Sport wykorzystywała sprężynę powrotną do pchania przerzutki przeciw naprężeniu linki. Podsumowując, system działał szybciej i dokładniej niż przerzutki tamtych czasów i odniósł sukces zarówno komercyjny, jak i profesjonalny.
Dopiero w 1964 roku, kiedy japoński gigant SunTour opracował ukośny równoległobok, który sprawił, że przerzutka nabrała nowoczesnej formy. Przerzutka SunTour oferowała konstrukcję, która śledziła nachylenie kasety, poruszając się zarówno w pionie, jak iw poziomie.
Pozostaje to projekt, którym podąża każdy producent. Ostatecznie jednak Gran Sport był prawdziwym odejściem od przerzutek swoich czasów, a wszystko, co nastąpiło, było udoskonaleniem tego oryginalnego projektu.
Zmieniacz gier: kierownica Hed CX
Zmieniacz gry: Mavic zap
