W Twoich oponach jest dużo więcej niż tylko powietrze…
Nie ma znaczenia, czym jeździsz ani gdzie jeździsz, trzymanie się gumową stroną do dołu jest kluczowe. Niezależnie od tego, czy ta guma jest w formie dętki, klinkieru czy bezdętki, pod bieżnikiem dzieje się więcej niż na asfalcie.
W poszukiwaniu świętego triumwiratu prędkości, przyczepności i trwałości większość producentów opon kieruje się tą samą podstawową formułą: osnowa (1) wykonana z tkanych pasm bawełny lub nylon i impregnowany mieszanką gumową, tworzy korpus opony, do którego przymocowany jest bieżnik (2). W przypadku opon drążonych, takich jak Continental Gatorskin, stopka z Kevlaru (3) jest składana na krawędziach osnowy, dzięki czemu opona jest „okrągła” po napompowaniu, jednocześnie chwytając wewnętrzną ścianki felgi bez zdmuchiwania pod ciśnieniem.
W zależności od opony, między osnowę a bieżnik można włożyć warstwę odporną na przebicie, znaną jako pasek zrywający (4). W przypadku Gatorskin odporność na przebicie zwiększa się dzięki temu, co Continental nazywa warstwą „DuraSkin” (5), czyli siatką odporną na przecięcia, która rozciąga się od stopki do stopki.
W przeciwieństwie do opon szytkowych i otwartych, w których bieżnik jest przyklejany do karkasu, opony klinkierowe są wulkanizowane. Proces ten polega na dodaniu przyspieszacza lub środka chemicznego (takiego jak siarka lub nadtlenek) do mieszanki lub mieszanki gumowej opony. Po przyłożeniu ciepła i ciśnienia części łączą się ze sobą w postaci łańcuchów polimerowych w związku sieciującym, tworząc bardziej wytrzymałą substancję.
Każda mieszanka gumowa będzie się różnić w zależności od producenta. Takie „przepisy” są ściśle strzeżone, ale z reguły obejmują mieszankę kauczuku naturalnego, kauczuku syntetycznego i sadzy – substancji podobnej do sadzy pochodzącej ze spalania gazu lub oleju, która pomaga zwiększyć trwałość i nadaje oponom ich czarny kolor (kauczuk naturalny jest biały).
