Chris Froome nie jest taki jak inni – zwycięzca Tour de France opowiada o ojcostwie, zarzutach o doping i swoim olimpijskim marzeniu
Chris Froome cierpi. Jego twarz niczego nie zdradza, ale nigdzie nie widać Nairo Quintany, Alberto Contadora ani żadnego z jego rywali.
W rzeczywistości Froome nie jeździ nawet na rowerze. Siedzi na wygodnym, wyściełanym krześle w salonie dla członków RACV Healesville Country Club, godzinę jazdy na północny wschód od Melbourne, gdzie etap 1 Jayco Herald Sun Tour zakończył się nieco wcześniej tego dnia.
Pomimo tego, jego ból jest bardzo realny.
„To nie jest łatwe”, mówi Froome Cyclist. „Muszę przyznać, że teraz naprawdę nie jest łatwo wyjść z domu”.
30-letni brytyjski kolarz został ojcem w grudniu zeszłego roku, a przyjazd do Australii, aby ścigać się na Sun Tour oznacza, że jest to najdłuższy – i najdalszy – jak dotąd był z dala od syna Kellana. wracał z dala od niego podczas obozu szkoleniowego Sky na Majorce na początku stycznia.
Ale jest to jednak poświęcenie, które Froome jest gotów ponieść, starając się zdobyć swój trzeci tytuł Tour de France tego lata. W każdym razie posiadanie dziecka niesie ze sobą dodatkową motywację.
'Rozmawiałem o tym wczoraj z Pete'em Kennaugh, ponieważ on również został ojcem pod koniec zeszłego roku, o tym, że kiedy jesteśmy poza domem, naprawdę chcemy, aby liczyło się to bardziej niż kiedykolwiek, – mówi, ujawniając swoją rozmowę z kolegą z drużyny Sky. (Jak się okazuje, zarówno Froome, jak i Kennaugh będą liczyć się na tegorocznej Sun Tour, a para zajmie pierwsze i drugie miejsce).
„To niesamowite uczucie być ojcem – absolutnie niesamowite” – dodaje Froome, który podczas sezonu wyścigowego dzwoni do Monako do domu. „I na szczęście mam fantastyczną żonę, Michelle, która najwyraźniej rozumie, czego potrzeba, abym był na szczycie w moim sporcie. Sen naprawdę jest tak dużą częścią naszego występu i naprawdę możesz poczuć
it, jeśli źle się wyspałaś, więc na szczęście nie budzę się w środku nocy i muszę zmieniać pieluchy. Michelle zajęła się wszystkim. Zmieniam Kellana popołudniami, kiedy wracam z treningu – jestem z tego bardzo szczęśliwy. Naprawdę lubię, kiedy wracam do domu z treningu i mogę z nim spędzać czas. To naprawdę wyjątkowe”.
Rywale na trasie
Podczas gdy nazwisko Kellan Froome może być jednym z tych, na które trzeba będzie uważać w tym sporcie za dwie lub trzy dekady, w międzyczasie Froome senior ma do wygrania trzeci Tour de France. I chociaż Sun Tour był pierwszym wyścigiem w roku Froome'a, rozpoczynającym sezon 3 lutego, myśli o rywalach na lipiec, takich jak Quintana i Contador, nie były dalekie od jego umysłu.
Nairo Quintana – kolumbijski himalaista, który dwukrotnie zajął drugie miejsce w Tour de France w 2013 roku i ponownie w zeszłym roku – po raz pierwszy w tym roku wcisnął ze złością pedał 18 stycznia na Tour de San Luis w Argentynie, wygrał jego młodszy brat i kolega z drużyny Movistar Dayer. Jednak wciąż starszy z braci podniósł rękę jako człowiek, który ma największe szanse na usunięcie Froome'a z tronu Tour.
„Idziemy wyłącznie na wyniki, zgadza się” – zgadza się Froome. „Nairo ukończył dla mnie dwa razy w obu turniejach, które wygrałem. Wciąż jest młodym jeźdźcem i na pewno tylko staje się silniejszy i pewniejszy we własnych umiejętnościach. Wyobrażam sobie, że w tym roku znowu tam będzie.„
Ale chociaż Quintana powinna być największym zagrożeniem na papierze i prawie pewne jest, że ponownie będzie regularnie pojawiać się w wysokich górach, Hiszpan Alberto Contador pozostaje ulubieńcem wielu fanów jako gość, który chce trochę pojeździć. -głowa akcja z Froomem. Ludzie kochają dobrą dwutorową rywalizację, a jeśli chodzi o najlepsze pary kolarskie – pomyśl Coppi-Bartali, Anquetil-Poulidor, Hinault-LeMond – wydaje się uczciwe stwierdzenie, że Contador był najbardziej wytrwałym, choć niekoniecznie konsekwentnym rywalem Froome'a nie tylko w Tourze, ale także na krótszych wyścigach etapowych w ciągu ostatnich kilku sezonów.
„Zgadzam się z tym”, mówi Froome i powtarza: „Zgadzam się z tym”.
Wydaje się wtedy naprawdę zaskoczony, gdy usłyszał, że Contador rozpoczął swój sezon dopiero 17 lutego na Tour of the Algarve (gdzie Hiszpan wygrał etap, ale przegrał z kolegą z drużyny Froome'a Sky, Geraintem Thomasem w klasyfikacji generalnej), dwa tygodnie po rozpoczęciu Sun Tour.
Czytaj więcej - Contador: Bohater czy złoczyńca?
Ale zamiast rzucać się na modę, kto-kto-zaczyna-sezon-kiedy-gdzie, Froome odrzuca wszelkie postrzegane znaczenie przywiązywane do dat. „Nie sądzę, żeby był jakiś wielki pośpiech” – mówi. „Zwłaszcza, że sezon jest tak długi w tych dniach. Więc każdy dla siebie – nie mam wątpliwości, że Alberto wróci do swojej najlepszej formy w lipcu”. Albo jeszcze lepiej. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że rok 2016 będzie ostatnim sezonem Contadora, co może dać mu dodatkową motywację, chociaż ostatnio narzekał na rozpoczęcie – i jazdę dla – własnego zespołu w 2017 roku, ponieważ jego obecny zespół Tinkoff wygląda na gotowy do spadnięcia pod koniec sezonu. rok. Czy Froome za nim tęskni, jeśli przejdzie na emeryturę?
„Ja bym to zrobił w dziwny sposób”, mówi ze śmiechem. „Jak mówisz, nie wiadomo jeszcze, czy Alberto przejdzie na emeryturę po tym roku, ale jeśli to zrobi, to myślę, że miał świetne inningi i na pewno będę tęsknił za pójściem z nim łeb w łeb.”
Froome wymienia również swojego byłego kolegę z drużyny Sky, Richiego Porte, jako kogoś, kogo będzie musiał uważnie obserwować podczas tegorocznej trasy. Jednak zamiast denerwować się, że przejście Porte do zespołu BMC na rok 2016 oznacza, że stracił jednego z kluczowych poruczników, którzy mogli mu pomóc w zdobyciu trzeciej korony Tour, Froome jest na granicy wsparcia planów swojego przyjaciela, aby zdobyć dla siebie tytuł Tour.
„Ciekawie będzie zobaczyć, co Richie może zrobić, biorąc pod uwagę jego wolność i własną szansę” – mówi Froome. „Wie, jak przygotować się na Grand Tour i nie mam wątpliwości, że pojawi się tam w tym roku.”
Czy był zaskoczony, widząc odchodzącą Porte?
‘Nie – spodziewałem się tego. Miał świetną ofertę od BMC i w pełni zasługuje na swoją szansę.”
Ale z pewnością nauczenie Australijczyka gry w Sky, a następnie wypuszczenie go na wolność w rywalizującej drużynie będzie liczyło się przeciwko Froome'owi?
‘Oczywiście – ma wiedzę z pierwszej ręki na temat bycia w zespole. On wie, jak będziemy jeździć. On wie, jak myślę!’ Froome śmieje się. „Jestem pewien, że da mu to przewagę, tak”.
Froome uśmiecha się i z radością go tam zostawia – aby jeźdźcy mogli porozmawiać w lipcu. Poza tym Froome uważa, że Sky ma doskonałego zamiennika Porte w Geraint Thomas.
„Spodziewałem się, że Geraint będzie w tym roku na trasie Tour jako moja prawa ręka”, mówi Froome. „Był tam już w zeszłym roku i przez ostatnie kilka dni znajdował się w pierwszej piątce. Myślę więc, że jest bardzo zdolny do wykonywania tej pracy i myślę, że w tym roku skupi się jeszcze bardziej na wyścigach etapowych, w przeciwieństwie do kampanii klasycznej na początku sezonu, więc w tym roku może być jeszcze lepszy [w Tour]. Zdecydowanie nie czuję się słaba, mimo że straciliśmy kilku facetów.”
Od pomocnika do lidera
Kiedy Bradley Wiggins wygrał Tour de France 2012, niewiele osób wiedziało dużo o jego koledze z drużyny Sky i innym Brytyjczyku, który zajął drugie miejsce w Paryżu.
W tym roku zobaczyli głodnego zawodnika, który chciał pokazać światu, do czego jest zdolny. do jego ataku na podjeździe La Toussuire na etapie 11 (kiedy Wiggins był już w żółtej koszulce), do etapu 17, kiedy Froome wydawał się chcieć udowodnić, kto jest najlepszym góralem w tym roku, ale ostatecznie czekał – lub został zmuszony czekać – na lidera swojego zespołu. Ani Team Sky, ani brytyjska opinia publiczna nie mieli wątpliwości, że Tour 2012 był przeznaczony dla Wiggins.
Froome zawsze miał zamiar się temu przeciwstawić, jeśli chodziło o porównywanie swojej „brytyjskiej” do spalonego fana Paula Wellera, który właśnie został pierwszym brytyjskim zwycięzcą Tour. Urodzony w Kenii, którego rodzice byli Brytyjczykami, to właśnie tam Froome odkrył wyścigi rowerowe jako nastolatek. Reprezentował Kenię zarówno na Igrzyskach Wspólnoty Narodów, jak i na Mistrzostwach Świata w 2006 roku, a rok później przeszedł na zawodowstwo w południowoafrykańskiej drużynie Konica-Minolta i odniósł zwycięstwo na etapie Tour of Japan, a także w klasyfikacji generalnej. tytuł we francuskim wyścigu etapowym Mi-Août Bretanne podczas jazdy dla zespołu rozwojowego UCI World Cycling Center.
W 2008 roku Froome dołączył do zarejestrowanego w Wielkiej Brytanii, ale sponsorowanego przez RPA zespołu Barloworld i brał z nimi swój pierwszy Tour de France w tym roku, zajmując 83. miejsce.
Dopiero gdy dołączył do raczkującego Team Sky w 2010 roku, Froome naprawdę zaczął pokazywać, do czego jest zdolny, chociaż jego dwuletnia umowa mogła po prostu dobiegła końca, gdyby nie jego wyróżnianie się. występ na Vuelta a Espana pod koniec sezonu 2011.
Tam wygrał etap i nosił czerwoną koszulkę lidera, ale w zapowiedzi tego, co miało nadejść podczas Tour 2012, Team Sky mocno poparł Wigginsa w zwycięstwie w klasyfikacji generalnej, a Froome otrzymał rozkaz do pracy dla swojego lidera zespołu.
Oboje przegrali: wyścig wygrał Hiszpan Juan José Cobo, zaledwie 13 sekund przed Froome'em, a Wiggins był trzeci, prawie półtorej minuty za swoim kolegą z drużyny.
Czy Sky włożyło wszystkie swoje jajka do koszyka Froome'a podczas tej Vuelty, czy wynik byłby inny? Prawdopodobnie. A w Tour de France 2013, Froome był niekwestionowanym liderem zespołu (w lipcu Wiggins był niesprawny z powodu kontuzji kolana) i uczynił ten wyścig swoim własnym. Froome rozpadł się w 2014 roku, ale wrócił, aby wygrać edycję 2015 i pojedzie do tegorocznej trasy jako wielki faworyt do zdobycia trzeciego miejsca.
Czytaj więcej - Tour de France 2015, etap po etapie
Pytanie dopingowe
Froome ma reputację uprzejmego, łagodnego mężczyzny i nie robi absolutnie nic, aby rozwiać to wrażenie podczas naszego wywiadu, od jego przemyślanych odpowiedzi na nasze pytania, po jego chęć pozowania do zdjęć dla naszego fotografa, okazując najwyższy szacunek wszystkim swoim rywalom.
Rzeczywiście, podczas gdy Eddy Merckx był znany jako „Kanibal”, Froome wydaje się bardziej typowym facetem, którego możesz spotkać przy bufecie, który nalega: „Nie, po tobie”.
Na rowerze jest jednak równie wygłodniały, jak wszyscy zwycięzcy Touru, którzy byli przed nim. Wie, że zdobycie kolejnego tytułu Tour podniesie go do tego samego statusu, co trzykrotni zwycięzcy Philippe Thys, Louison Bobet i Greg LeMond, i przybliży go o kolejny krok do dołączenia do klubu pięciokrotnych zwycięzców: Anquetil, Merckx, Hinault i Indurain.
To nie będzie łatwe – on też o tym wie – a poza atletyczną stroną do negocjacji są inne aspekty podróży w Tour, nie tylko przetrwanie burzy latającego moczu.
W sierpniu, zaledwie kilka tygodni po trasie, Froome przeszedł serię testów fizjologicznych w GlaxoSmithKline Human Performance Lab w Londynie, aby zapewnić społeczeństwu przejrzystość, o którą tak wielu domagało się, jeśli chodzi o jego „liczby”. w tym jego procent tkanki tłuszczowej, moc szczytową i pułap tlenowy. Próbując przekonać wątpiących – takich jak widz, który rzucił moczem w twarz na 14 etapie zeszłorocznego wyścigu – wyniki ujawniono pod koniec ubiegłego roku i według laboratorium testowego wskazywały na niezwykłą atletykę, ale nic, co zostało uznane za pozaziemskie..
Czytaj więcej - Dane Chrisa Froome, co to znaczy?
'Tak, wydaje mi się, że zostało to bardzo dobrze przyjęte przez publiczność i pokazało, że jestem otwarty', mówi Froome, który sam zainicjował testy, zamiast robić to przez Team Sky.
Chociaż ma nadzieję na nieco łatwiejszą jazdę w tym roku, nie ma złudzeń, że kwestia dopingu w kolarstwie zniknie z dnia na dzień.
‘Zawsze będzie – niestety, biorąc pod uwagę, gdzie aktualnie znajduje się jazda na rowerze – ten kąt. Ale jestem optymistą – mówi – i mam nadzieję, że najbliższe lata będą ogólnie dobre dla sportu i że uda nam się przejść przez wiele wątpliwości i analiz. To znaczy, myślę, że to zdrowe. Myślę, że zawsze należy zadawać pytania, zwłaszcza biorąc pod uwagę oszustwo, które mieliśmy w przeszłości. Ale jednocześnie uważam, że istnieje granica między zadawanymi pytaniami a jawnymi, bezpodstawnymi zarzutami. Zasadniczo brak szacunku dla nas jako istot ludzkich – na przykład ten incydent z moczem – nigdy nie powinien mieć miejsca w żadnym sporcie.„
Sen olimpijski
W tym roku olimpijskim, zaledwie dwa tygodnie po zakończeniu Touru w Paryżu, Froome ma stanąć w kolejce do wyścigu drogowego w Rio de Janeiro na trasie, która sprzyja wspinaczom.
„To ekstremalnie trudny tor wyścigów szosowych – potwierdza – i taka okazja pojawia się prawdopodobnie tylko raz w życiu dla wspinacza takiego jak ja, więc zdecydowanie jestem do tego zmotywowany i chcę zobaczyć co mogę tam zrobić.'
Ma już brązowy medal z Igrzysk w Londynie w 2012 roku, dzięki trzeciemu miejscu w próbie czasowej za brytyjskim kolegą z drużyny Bradleyem Wigginsem i Niemcem Tonym Martinem. I chociaż Froome był częścią pięcioosobowego składu Marka Cavendisha podczas wyścigu drogowego w Londynie, cztery lata później ma teraz wielką szansę na zdobycie złota.
Czytaj więcej - Bradley Wiggins "Cav może mieć jeden z moich medali"
Do tej pory Froome był mierzony liczbą tytułów Tour, które może wygrać, ale jak bardzo podobają się inne wyścigi i różnokolorowe koszulki – złoto olimpijskie czy tęczowa koszulka na Mistrzostwach Świata?
„Bardzo się podobają, oczywiście, że mają”, odpowiada. „Wygranie czegoś takiego jak olimpijski wyścig szosowy byłoby absolutnie nierealne. To byłoby dla mnie magiczne, ale tak, daleko do tego, a do tego czasu jest dużo pracy do zrobienia. Ale to jest marzenie. Muszę mieć wielkie marzenia. Kto wie, czy to możliwe?”
Następnie ujawnia, że pewnego dnia ma też oko na wygranie jednodniowego turnieju klasycznego.
‘Chciałbym wygrać jeden z pomników – coś w stylu Liège-Bastogne-Liège. Pewnie spróbuję w tym roku, ale kto wie? Wiem tylko, że jest wielu facetów, którzy prawdopodobnie lepiej nadają się do tego rodzaju wyścigów niż ja.”
Trudno sobie wyobrazić, jak Eddy Merckx czy Bernard Hinault kiedykolwiek mówili coś podobnego – okazując swoim rywalom tak wielki szacunek.
Ale Froome to naprawdę inna bestia.
